Nxenesja e Re | ✔ |

Zogjte, qe kafshojne dhe derguesit e letres

Aida's POV

Uilliami po bashkonte pjeset e nje makine loder, pyes veten se sa pjese metalike mban me vete ky. Ai mbante telekomanden ma beri me shenje qe te vendosja makinen loder ne toke. Hapa deren e palestres dhe Uilliami shtypi butonin e telekomandes. Makina po ecte me tere fuqin e saj. Kur beri disa metra, u degjua nje shpupuritje pendesh pasi skifteri fluturoj per tek makina loder. Uilliami nderkohe me terhoqi per beli, duke mos pranuar te me kapte doren dhe vrapuam permes palestres. Kesaj radhe degjova zhurmen e shume kraheve te perpeliteshin prapa nesh. U detyrova te kapja Uilliamin per kollare dhe te uleshim pertoke. Nje kolon masive me zogj te tjere. Ne u ngritem dhe vrapuam larg zogjve. Arritem ne anen tjeter te palestres. Uilliami me dorezoi nje top basketbolli, ndersa ai mori dy. Zogjte po na suleshin nga lart, me ne krye skifterin dhe sinqerisht kjo ishte hera e pare qe kam frike nga dicka qe eshte disa here me e vogel se masa ime trupore. Uilliami i hodhi topat e baketbollit ne drejtimin e tyre, i pari goditi ne krahun e atij skifterit, dhe i dyti u kap dhe u hodh poshte nga sqepi i skifterit, duke e lene zogun pandjenja. Aty kishte zogj nga te gjitha llojet nga harabelat tek papagallet shumengjyrshem dhe zogjte grabitqar. Uilliami po luftonte akoma me ta. Ndihesha e padobishme. Pa fuqite une jam e pafuqishme.

- Me shpejt. - bertiti ai duke me vene ne levizje. Ishim gati tek dera, kur zogjte na kapen, jo duke fluturuar. Ata na kishin zene rrugen per te dal.

- Po tani ? - pershperita.

- Me jep nje sekonde. -  mermeriti Uilliami. Skifteri u afrua me nje hap.   

- Epo ne nuk kemi nje sekond. - ia ktheva.

- Mbylle gojen dhe me le te mendohem. - m'u pergjigj i zemeruar. Une veshtrova pertej dhe pashe nje fole zogjsh. Ajo ishte e varur ne disa shufrash hekuri ne tavan. Cudi qe nuk e kam pare me pare. Ne te kishte disa zogj te vegjel.

- Uilliam. - u ktheva nga ai. - a mund ta godasesh ate folen.

- Ma lere mua. - u kthe me trup nga ana e foles, zogjte u afruan akoma me shume. Terhoqi krahun pas dhe goditi tek foleja ne tavan. Foleja u shkaterrua dhe zogjte e vegjel rane. Zogjte u larguan nga rruga jone. Ata nxituan te shpetonin zogjte e tyre te vegjel. Ne nxituam ne dilnim nga palestra. Shkelmova deren dhe u gezova qe dolem gjalle qe atje. Edhe Uilliami ishte i gezuar. Nje nga eksperiencat e mia me te frikshme. Tashme kishim nje objekt nga lista jone.

- Eja, na duhet te marrim objektin e radhes  - mermeriti Uilliami. Une leshova nje psheretim. Po mbaja topin e basketbollit dhe e ndoqa ate. Ne shkuam ne Hollin e Madh. Ai ishte shume i gjere. Do te doja qe Eliasi te me kishte treguar per kete vend. Ato dukeshin ne radhe te pare qe paskan qene dhoma konvikti dhe jane shnderruar ne dyqane. Ndoshta jane rinovuar kohet e fundit, qe sot e tutje duhet ta lexoje me shpesh gazeten e shkolles. Uilliami me drejtoj per tek nje dyqan me emrin Bar Wall-Ace.

- Eja. - me tha ai. Hyme brenda dhe pame nje grua shume te bukur qe mbante nga gryka nje burre te gjakosur, nga ana tjeter ishin edhe dy te tjere qe ishin edhe dy burra te tjere te medhenj te bere si mos me keq.

- Ah, Uilliam me jep nje minute kohe. - tha ajo.

- Patjeter, merr kohen qe te duhet. - iu pergjigj Uilliami dhe ne u ulem tek nje tavoline. Gruaja po kercenonte burrin. Me sa kuptova ai kishte refuzuar te paguante faturen. Shpejt ajo u kthye nga Uilliami. 

- Si ke qene ? Eshte kjo e dashura jote ? - pyeti gruaja.

- Jo Mia, nuk eshte. - tha Uilliami, faqet e tij ishin skuqur.

- Mmmhh, kush je ti e dashur ? - u kthye nga une.

- Une jam Aida. - I tregova emrin tim.

- Ah, kam degjuar per ty, ke bere emer e di kete. - buzeqeshi ajo. Ajo ishte nje grua e bukur me floke te shkurter deri tek supi , ngjyre te zinj.