Qetesia perpara stuhise

215 22 4
                                    

AUTHOR'S POV

Adolfi hodhi perpara Uilliamit, I cili ndodhej ne karrige, nje tufe me letra. Uilliami ngriti nje vetull kur I pa.

- Cfare jane keto Adolf ? - tha Uilliami. - Ti e di qe u e urrej te lexoj.

- Jane klasifikimet e reja te bandave. - tha Adolfi. Uilliami i mori ne dore dhe nisi te skanonte te gjithe bandat e shkolles.

 - Ne jemi te dytit. - tha Adolfi duke ditur se Uilliami eshte nje lexues i ngadalte. Uilliamit i rane letrat nga duart.

 - Cfare ? - tha Uilliami I nevrikosur.

Adolfi nuk u zmbraps. I dyti në komande i zakonshem e besnik ishte i acaruar me Uilliamin.

- Banda e Zemrave (grupi i Eduardid) ka dale e para. - tha Adolfi. - Ata munden banden e Fishelit gjitha...

Ne ate moment telefoni i Uilliamit ra. Uilliami ngrihu nga habia. Dikush po e telefononte. Ishte i habitur nje here se si ka mundesi qe telefoni i tij punonte akoma. I vajti mendje tek i vetmi person qe mund t'i kish telefonuar.

- Aida ? - pyeti Uilliami me nje ze te paqarte.

Adolfi nuk mund te bente gje tjeter vecse te ngrysej. Eduard Feirmont dhe grupi e tij ishte ne vend te pare dhe Uilliami as nuk donte ta dinte. Adolfi i vinte mire qe Uilliami kishte nje shoqe dhe Aida ishte nje vajze e mire, por po e zbuste Uilliamin. Te qenit me i forti, Uilliamit nuk po i interesonte me.

Uilliami dukej sikur i kishte harruar te gjitha.

- Uh... ne rregull do te vij atje. - tha ai ne telefon.

Ai mbylli telefonin dhe nxitoj te dilte jashte.

- Uilliam. - tha Adolfi nderkohe qe po e ndiqte. - Na duhet nje plan.

Uilliami thjesht tundi doren ne shenje mosmiratimi dhe vazhdoj te vraponte ne korridor.

- Jam shume i zene keto momente. - ishte ajo qe tha Uilliami. - Do e bejme me vone ne rregull.

Dhe Uilliami iku duke mermeritur dicka per te pyetur Aiden per dicka.

Adolfi qendronte ne mes te korridorit, i shokuar. Uilliami po urdherohej nga nje vajze. Ai po shkaterronte banden e tij.

- Ka nje menyre per ta rregulluar kete. - tha nje ze. Adolfi ktheu koken dhe perpara tij qendronte me floke te gjate ngjyre portokalli, Alda. Ajo buzeqeshi dhe eci drejt ti.

- Cfare je duke thene ? - tha Adolfi duke dyshuar.

 - Une dua te afroj ndihmen time. - u pergjigj ajo. - Ne te dy e dime kush eshte pergjegjes per kete dhe nje plan per ta zgjidhur kete. Adolfi pranoi ta konsideronte fjalet e Aldes. Aida eshte nje vajze e mire, por po e ndyshonte shume Uilliamin.  Kjo ishte per te miren e Uilliamit.

- Mire, si eshte plani ? - tha Adolfi.

~~~~~~~~~~~~~~~~

Aida's POV

*BOOM*

Objekti shpertheu ne flake, duke shperthyer dhe hedhur miell kudo ne tavoline. Pashe nga drejtor Uillsoni. Pak keke ishte ne fytyren e tij. Ai qendronte duarkryq dhe me nje fytyre qe nuk shpente asgje. Klasa ra nje nje qetesi. Lepiu kremin qe i kishte rene ne fytyre. Nje buzeqeshje e madhe iu shfaq ne fytyre.

- Hmm... e shijshme dhe vdekjeprurese. - komentoj ai duke qeshur. - Nota maksimale per kreativitin djema.

Mora fryme e lehtesuar ndersa Austini buzeqeshi me te madhe. Aleksi ishte i vetkenaqur dhe kryqezoje duart.

Nxenesja e Re | ✔ |Where stories live. Discover now