Art... dhe infermieri

402 39 3
                                    

<Cfare personi qe eshte Eduardi ? Ne fillim perpiqet te me vras me fuqit e tija, pastaj perpiqet te me puth per te marr vesh si do te reagonte Uilliami dhe tani do te me vere ne nje dyluftim me Uilliamin. Epo ajo qe do ai nuk mund te ndodh mes meje dhe ... Uilliamit per fat te keq >

Dhe po vrapoja neper korridor, kur u perplasa me dike.

"Me vjen shume keq, por duhet te shkoje ne klasen time..." - thashe dhe vazhdova te vrapoja.

"Hej Alda a nuk eshte kjo vajza e re ? "

"- Po ajo eshte Austini tha se donte ta ftonte ne grup me ne, epo ishte koha per nje pjestar te ri apo jo Karine.

***

Me ne fund klasa e artit, imagjinoj si mund te jete. - mendova dhe hyra brenda. Normalisht njerezve iu pelqen gjerat e rregullta si dhomat e pastra, por... Ishte pertej imagjinates sime. Dukej sikur kishte ndonje lufte atje brenda. Njerzite po hidhnin tullumbaca te mbushur me boje kudo neper dhome ne cdo cep. Kjo eshte ndryshe nga arti qe njoh une .

~SPALT~ Nje tullumbace ngjyre roze u perplas ne shpatullen time dhe murin qe kisha nga pas, boja po me pikonte ne kurriz. Vajza me floke roze dhe e veshur si kukull qe po pluskonte ne ajer, ajo qe e hodhi tullumbacen u kthye nga mua : - HAHAHA cfare gjuajtje ta dish nuk kerkoj fare falje per te sepse eshte shume per te qeshur.

<Mos i kthe pergjigje, mos i kthe pergjigje...Kthei pergjigje>

- Nuk mendoja se roza eshte akoma ne mode, apo mos ndoshta vlen per femijet e vegjel.

Inati i saj nuk kishte si mund te mos vihej re. Dhe me goditi me nje tullumbace tjeter dhe kur e godita prape u mbrojt me nje cader me pamje te cuditshme.

-Nese do te luash me art po ta plotesoj deshiren. - thashe.

- Cfare ? - tha ajo, kur mora nje kuti me tubullmace me boje.

- Loja mbaroi femije. - thashe me ane te eres mundesova nje bomb nukleare me boje (sigurisht jo aq te fort sa per te demtuar dike, vetem nese je me goje hapu). - Epo kjo eshte cfare ndodhe kur lufton me art." Vajza me floke roze mund te kthehet ne nje proksion yjor. Ajo nuk po ndihej me, me duket sikur e mori mesimin, epo te pakten krijova nje kolazh me bojrat qe shperthyen. Ra zilja koha te iki. Kur befas ndihem e lodhur <Prape kjo semundja e dreqit> . Vrapova per ne infermieri per te gjetur Eduardin, s'pata fat. U ndjeva shume e lodhur dhe rashe pertoke. Mu afrua nje krijese si kafshe nje qen rakun (lloj dhelpre) me nje kapele te lezetshme me nje kryq ne te.

***

Kur u zgjova u gjenda ne krevatin e infermierise, pashe ne te majte qenin rakun me Eduardin. Ata po shikonin disa te dhena ne laptop.

-Po, ajo ka shume shenja ne kurrizin e saj, madje qindar. Eshte e pamundur te imagjinosh sa mund te duroj kete dhimbje.- tha Qeni rakun.

-Nuk ke pse te shqetesohesh rakun i vogel do te kujdesem une per te. - tha Eduardi.

- Ne rregull kujdesu ti per... TE KAM THENE, EMRI IM ESHTE KALIKS. - tha rakuni domethne Kaliksi me nje fytyre te zemeruar. Eduardi po e injoronte dhe Kaliksi doli nga dhoma. Ra qetesi dhe e vetmja zhurme qe ndihej ishin dridhjet e nje makinerie 3 metra me larg.

- E di qe je zgjuar. - tha Eduardi. Nuk pranova t'i pergjigjesha. Ishte me mire se sa te fliste me nje person, veshtrimi i te cilit te jep mesazhin "Do te vrase nese nuk bindesh." E injorova. E di eshte shume me mire te rrish ne kete akademi se sa me familje time biresuese. Nik dhe Xheni Smith. Familja ime dhe e vetme jane kujdestare mi ligjor qe nuk me donin neper kembe ( nje mendim jo shume i ngrohte). Ndihem me me mire pa ta. Ketu kam liri te plote.

- Aida ? - tha ai. Nuk iu pergjigja. Pastaj degjova te ngrihej nga karrigja dhe te hapte deren ; mesazhi im per t'u ngritur. Kur te me kete terhequr prej duarsh nje dore anash drej nje djali me uniform mjeku (Eduardi). Me vendosi nje pale pranga. Nuk mund te te transformohesha ne ajer.

- Mu desh shume kohe t'i blija keto prangat me Kaisek. - me tha. - Dhe tani me thuaj pse po beje sikur po flije.

"..."- heshtje.

- Ti ishje zgjuar, por po beje sikur po flije... apo ishe e hutuar nga mendimet e tua, cila nga keto eshte ? Me thuaj... - tha ai duke u ulur ne krevat afer meje.

- M'u largo... - thashe por ndihesh shume e dobet prej prangave prej Kaisek.

- Mundesia e dyte cfare je duke fshehur. - me tha. - E di qe te kam pare diku me pare.

<Cfare di ai per mua? Nuk dua ta kujtoj.>

Refuzova t'i pergjigjesha. Me ktheu fytyren nga ana e tij. Duke afruar buzet e tija tek te mijat, vetem pak centimentra na ndanin.

- Shansi i fundit do ta thuash pasi te perdor fuqine qe te flasesh apo do ta besh kete te lehte per te dy prej nesh ?

Shumica e njerzve do te zgjidhnin opsionin e pare, por as ideja se do te perdorte fuqite e tija nuk me pelqente.
<Pse nuk mund te jete e shkuara e harruar, nuk dua t'i kujtoj ato vite qe keqija. Une mund te jem nje vajze e cuditshme pasi po mendoj gjera te tjera ne keto momente, kur dikush eshte gati te me sulmoj>

- Epo mesa duket nuk mund te te beje te flasesh ne kete menyre, - tha ai duke tingulluar i zhgenjuar, e megjithate vazhfoj: - Kur do te sherosh dike duhet te jesh i pergatitur. Cfare po beja ishte per te gjetur shkaqet e traumes tende dhe per t'i fshire, por e di qe nuk do te flasesh!

-...

- Une zgjodha rrugen e gabuar. Cfare thoj rruge me duhet...

- Ti nuk mundesh. - e nderpreva.

-Cfare?

- Ky quhet ushtrim i trajtimit mjeksore jokonsensual. Eshte ne kundershtim me cdo karte per te drejtat e njeriut ne bote. Dhe ti po ben pikerisht nje shkelje. A nuk te thote gje ndergjegja jote si doktor?

------------------------------------------------------------

Keni nje sere pyetjesh :

"-Cfare e ka shkaktuar traumen e Aides ?"

"-Pse ajo do te harroj nje pjese te se shkuares se saj ?"

Keto e ne vazhdim do t'i merni vesh me vone.

Komentoni, votoni dhe lexoni. 😊😊

Nxenesja e Re | ✔ |Où les histoires vivent. Découvrez maintenant