Nxenesja e Re | ✔ |

Ne sallen e lojrave e kompjuterike

Aida

U largova sa gjeta mundesine. Gje jo shume e mire nga ana ime, shpresoj qe Uilliami te mos inatoset me mua. Jo se e kam frike dhe tani qe e mendoj une per pak nuk e vrava qe diten e pare te shkolles. Ra zilja, kjo ishte ora e fundit.

Mora fryme lirshem sepse tani isha ne punen time duke u perpjekur te vrisja kohen. Degjoj nje ze te njohur nga mbrapa: - Aida! - ishte Austini. - A do te luajme?

Ndonjehere me ngjan shume me nje vella te vogel idiot, por te lezetshem. Ishte bashke me vellezerit e tij me te medhenj Eliasin (Presidenti i Keshillit Studentor) dhe Aleksi (nje nga efektivet e Komitetit Disiplinor, i njohur si djali simpatik qe as kesaj radhe nuk kishte veshur bluze, si heren e pare qe e takova...).

- Austini po na thoshte se heni njohur. Me sa duket je ambietuar shpejt. - tha Elisi. - Me behet qejfi.

- A je me mire tani? Nuk do te heqesh me oksigjenin tani, apo jo, Nuk dua te perfundoj ne nje situate ku nuk mund te perdore flaket e mia, - tentoi te bente shaka Aleksi.

- Kam nje pyetje Aleks: Pse nuk vesh nje bluze me mire?

- Sepse jam shume i nxehte per te,  u pergjigj me nje buzeqeshje teper provokuese dhe te vetkenaqur. - Po sigurisht, sa te jem ne kohe te mesimit nuk jam i lejuar te lirohem. 

- Je dhe nga Komiteti i Disiplines, - u hodh Eliasi.

- Se mos doja une?!

- E kemi bere kete bisede disa here, - i peshperiti Eliasi Aleksit.

- Ke te drejte, - i ktheu Aleksi. - Dhe nuk ka nxene njeri.

- Hej Aida ne po shkojme ne sallen e lojrave kompjuter, do te vish edhe ti ? - tha Austini per te ctensionuar pak gjerat.

- Po patjeter duket argetuese, - i thashe. Dhe bashke me Austinin, Aleksin dhe Eliasin u nisem drejt salles te lojrave.

Uilliam

< Po kjo Aida ku përfundoj? Dreq, nuk kam kohë për të tani! >

-Uilliam... - Ishte Adolfi. - Ja ku qenke...

- Fol Aldolf, ç'ke?! Dukesh i shqetësuar.

E njoh Adolfin qëkur hyra tek "Gabrieli" dhe kisha fituar aftësinë për të kuptuar kur shoku im më i mirë ishte i shqetësuar.

- Është banda e Fishelit ... - vazhdoi ai.

- Çfarë kanë bërë ata tani?!- pyeta. Gjaku më zien sa herë dëgjoj për ata tipat.

- Provokuan një sherr me ata tanët, pavarësisht se nuk reaguan. Gjërat dolën pak jashtë kontrollit kur sulmuan Borin.

- Bori ka marrë dy paralajmërime. Nëse do të përleshej do t'i ngelej në raport. Burracakët! Sulmojnë ata që nuk mund të mbrohen. Shumë mirë! Nëse ata duan të luajnë pisët, bëjnë mirë t'i shtrëngojnë dhëmbët fort.

-Prit Uilliam, këto gjëra duhen menduar mirë. Ma lerë mua këtë.

-Në rregull Adolf! Por, më informo për çdo gjë.

U ndamë aty dhe shkuam në drejtime të ndryshme.

<Ai dreq Fishel, çfarë ka në mendje >

Nuk ia vlente të mendoja për diçka të tillë. Adolfi do merret me të shumë mirë.

- Ajo vajza Aida nga 11-B...

Nuk kishte vajzë tjetër me emër Aida shkollë.

- Si? Edhe Austini, edhe Aleksi edhe Eliasi. Në sallën e lojrave? Mos u tall.
- Qenka një kjo...
- Dhe sa kohë ka ajo këtu?
- E shikon? Rri ti!