- Eshte e premte?! - bertiti Aida. Java me e cuditshme e jetes se saj ishte drejt perfundimit. Ishte vene re nje dukuri, qe kur afronte fundjava, nxenesit kishin tendencen t'ia varnin studimeve dhe te perqendroheshin cfare do benin kur te binte zilja e ores se fundit.
Prs. Amandi e kishte lene klasen te lire te bente c'te donte, pasi rremujaxhinjte kishin ikur (jo problemi i tij, iu kishte vene mungese), nderkohe qe ai vete ishte mbeshtetur ne karrige duke gerrhitur me te madhe, por qe nuk degjohej. Bisedat e studenteve ne klase ishin me te larta. Bisedonin ku do te shkonin me vone, luanin me topa letre, disa vajza kishin hapur "parukeri" dhe po ndihmonin shoket e tyre me stilimin e flokeve.
Krejt papritur dera hapet dhe vjen drejtor Uillsoni. Ne moment ne klase ra qetesia. Ai eci perballe nesh duke na bere me dore te mosh ndiheshim. Kishte nje rregjister dhe perplasi per derrase.
Prs. Amandi, i cili u zgjua nga bumi i madh, humbi ekuilibrin dhe ishte bere gati te rrezohej nga karrigia, por u mbajt tek katedra.
- Presor Amand, - tha ai, - mund te vini per nje sekonde?
- P-po, po, patjeter, - u pergjigj ai si pergjumesh, duke fshire cepat e buzeve.
Pasi dera u mbyll pas tyre, klasa vazhdoj me te njejtin avaz rinor.
- Austin, cfare beni zakonisht per fundjave? - pyeta. Austini, nderkohe, kishte shfrytezuar rastin dhe kishte nxjerre nje qese patatinash. I kercinin ne goje dhe thermoheshin.
- Ne "munch"cfare "munch" e ke fjalen ? - ishte per pis ne fytyre dhe ne rroba.
- E kam fjalen qe jemi te lire te dalim apo duhet te qendrojme ne dhomat tona? - e pyeta, nderkohe qe perpiqesha t'i terhiqja vemendjen duke e tundur doren lart e poshte para fytyres se tij. E pashe qe nuk e kishte shume mendjen tek une dhe e lashe ne hesap te vete. Nderkohe hodha nje veshtrim nga Uilliami. Nuk dukej shume mire. Iu afrova dhe i therrita : - Hej.
- Urdhero?
Aida ngriu. "Urdhero"?... nga Uilliami.
Vajza u rrezua nga karrigia kur mori kete pergjigje edhe pse te shkurter po kaq befasueshme. Cfare do ndodhte tjeter? Nata do behej dite?Kembet i shkiten dhe nga humbja e ekuilibrit, ajo gjeti mbeshtetje tek banka. Aty dora i kapi mbi projektin e ores se fizikes mbi ligjin e Lencit. Nje bobine fluturoj ne drejtim te Uilliamit duke e goditur ate diku ne kraharor. I erdhi aq papritur sa nuk mund the mallkonte apo t'ia bente "ouc".
Koka kurioze u ngriten per te pare. Ne ate moment prs. Armandi hyri ne klase.
- Presor? Mendoj se Uilliami ka nevoje urgjentisht per mjekim!!! - zeri i saj u degjua ne te gjithe klasen duke rindezur pershperimat e nxenesve.
- Qetesi! - tha me ze ushtues dhe klasa ra ne qetesi. - Kerkoje nje sgjarim.
<Epo Uilliami tha "urdhero?" ne vend te "cfare dreqin do?">
- E po... - u be ajo gati te fliste, por presori i fizikes e nderpreu.
- Aida... - tha ai duke me vezhguar me nje far sikleti.
- Po...
- Degjo ato gjera qe kam per te shpjeguar, dhe mund te besh c're duash ne kohe te lire, - perfundoj dhe iu kthye temes se mesimit.
Ula syte dhe shtriva krahet mbi bange. Duke hedhur nje veshtrim pergjerues nga Uilliami, i cili po e mbushte listen me arsye pse duhet te me vriste.
-Dhe ju femije e dini qe se shpejti ne fund te muajt na afrohet nje event...
Fjalet e Armandit vazhdonin te rrithnin lum, por dhe nuk degjova dot me cfare tha, pasi nje zhurme shpotitese ma bllokoj degjimin. Nuk shikoja dot as cfare kishte ne tabele. M'u turbullua shikimi dhe ne fund ia leshova nje "au" te forte sa te gjithe kthyen koken nga une.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Nxenesja e Re | ✔ |
FantasiaSë shpejti Aida, një vajzë e re në qytet, shkon në vit të dytë në një shkollë tjetër. Ajo është përjashtuar nga shkolla sepse i vuri flakën fundit të vajzës së drejtorit të shkollës gjatë orës së kimisë. Pavarsisht kësaj ajo mendon vetëm si të përsh...