Nxenesja e Re | ✔ |

Ne kerkim te Austinit

Aida's POV

Pas shfaqjes se talenteve na cuan ne nje panair te quajtur Bellewaerde. Mesa duket nen-drejtor Felton po perfiton per shkak se drejtor Uillson ka ikur sepse duhej te merrej me nje pune te rendesishme ( e kush e di ). Feltoni nuk kishte kursyer per nxenesit e tij "te dashur". Ah te ishte ai drejtori! Gjithsesi ja ku ishim. Vendi ngjante me shume me nje park lojrash kishte madje edhe male ruse, trena te shpejtesise , karusela, lavjerese, gomone ne uje e shume lojra te tjera. Kishte edhe DJ, muzike, kercime, kostume, pije dhe shume ushqime te shijshme. Nga ana tjeter shume nxenes kishin hapur "mini-tregun e tyre te zi". Disa po i shisnin disa femijeve lodra te cilat nuk i perdornine - i pari ishte Austini. Disa vajza po shisnin produkte kozmetike - e para Linda (nje vajze qe eshte vit te trete), disa po shisnin dhe blinin arme - i pari Uilliami - ai thote se I mban per koleksion (mos e merrni per shembull Uilliamin, armet jane per njerezit e specializuar). Disa nxenes me te rritur, maturant po shisnin kopje te provimeve, nuk me duhen ia dal vet mbane. Alda dhe une shitem kek te vegjel. Dolem me perfitim 108 Dollare. Fytyrat tona ishin si : $ v $ . Ishim lodhur shume per to. Na ndihmoje edhe Donaldi, me duket se ai e pelqen Alden. Po kalonim kaq bukur. Ne fillim shkuam tek mallet ruse. Une, Austini, Alda, Karina, Donaldi, Diegoja, Eliasi, Aleksi madje edhe Uilliami me Eduardi, i shoqeruar me Kaliksin, shkuam atje. Austinin e zuri dy here dhe vellezerit e tij me te medhenj ishin atje per te. Ndaluam per akullore dhe kallam sheqeri qe atij I pelqenin aq shume. Ai qendronte urte dhe pafolur, si mund t'i shpjegoje dikujt pse qeni-rakun mund te flas. Nderkohe Austini dhe Kaliksi u ndan nga te tjeret ne kerkim te ushqimit te shijshem dhe lojrave qe mund te gjeje atje. U detyruam te gjithe ta kerkonim.

- Le te ndahemi dhe te kerkojme. - tha Eliasi. - Kush e gjen te na lajmeroj me telefon, e kuptuat ?

- Ne rregull. - tha Alda. - Shkojme te kerkojme.

- Djema. - thashe une. - A nuk po e teproni pak ? Domethene ai eshte i rritur.

- Nuk eshte problem aty, por... - tha Aleksi me te ton te trishtuar. - Heren e fundit qe ai u largua nga ne ishte ne nje koncert, ishte dehur tej mase, ai humbi per nje jave te tere dhe kur e gjetem ai u gjend ne Amsterdam. Kishte shkaktuar shume deme dhe FRST-ja iu desh te nderhynte. Ajo dite beri buje te madhe dhe Qeverise iu deshe kohe qe te fshinte shume nga kujtimet e personave qe kishin pare fuqite e Austinit.

- Ishte faji jone qe nuk u kujdesem sic duhet dhe gjyshi u zemerua shume me ne. - tha Eliasi.

- Oh... Mos u shqetesoni do t'ju ndihmojme ne qe ta kerkoni. - thashe une dhe Alda.

- Po, Austini edhe pse pak budalla eshte kapiteni dhe shoku jone. - tha Diegoja.

- Po, na i lini edhe ne kete pune do ta gjejme pa dyshim. - shtoi Donaldi.

- Eduard dhe Uilliam ju do te na ndihmoni. - thashe une. - Ju jeni miqte e tij apo jo ?

- Kisha filluar te merzitesha. Besoj se kjo i jep pak ngjyre festesh. - tha Uilliami.

- Kjo vlen edhe per mua. - shtoi Eduardi.

Dhe u ndam ne grupe me nga dy. Eduardi me Uilliamin; Alda me Karinen; Donaldi me Diegon; Aleksi me Eliasin; une shkova te kerkoja Austinin vetem. Po fillonte te erresohej. <Duhet te nxitoj> Kontrollova ne disa nga vendet ku disa thoshnin se e kishin pare. Ndoqa disa pista, por nuk e gjeta. Kur shikoj ne rruge kallam sheqeri dhe yndyre mishi - Kaliksi dhe Austini. Jam kaq afer.

- Hej vajza e re. - degjova nje ze te njohur. - Eja ketu.

Ktheva koken ishte Kaliksi. Prit pak nuk ishte me Austinin. E kapa per zverku dhe i thashe :

- Ku eshte Austini Kaliks ? Duhet ta gjejme. A e di te pakten ku eshte ?

- As une nuk e di, ja pse erdhe tek ty. Tani mund te me ulesh poshte.