Nxenesja e Re | ✔ |

Borebardha

Te gjithe kishin punuar shume qe ta realizuar sa me bukur dramen e tyre.

- Ne rregull njerez. - bertiste Alda. - Sot eshte dita per te cilen kemi punuar. Levizni!

Eduardi dhe djali qe luante pasqyren zune vendet e tyre. Ne skene doli protagonistja jone.

- Zonja dhe zoterinj ju paraqesim Borebarbardha dhe Tre Xhuxhat nje version krejtesisht joni, - foli prezantuesi. - Duartrokisni per klasen 11B.

Aida's POV

Audienca duartrokiti dhe u gezua. Perdja u hap. Ne skene u shfaq Eduardi (i cili kishte veshur nje peruke te gjate, te drejte e te zeze, me nje fustan te gjate te kuq). Te gjithe filluan te qeshnin. Ai ndaloi para nje pasqyre dhe tha duke u perpjekur ta bente zerin qe te dukej si i nje gruaje: - Pasqyre qe je ne mur me thuaj, a ka me te bukur se kjo fytyre?

O Zot mund ta dalloj sikletin e tij. Dhe vura re shume djem qe mesi po e mbanin te qeshuren kur tha pjesen e tij, madje edhe vartesite e tij.

- Sikurisht qe ti je gruaja me terheqese, - tha djali qe luante pasqyren. - Dhe nuk po e them kete se ti me firmos ceket e mi dhe me paguan faturat.

Audienca shpertheu ne te qeshura dhe Eduardi dukej disi i argetuar. Teatri mund te ishte talenti i tij i fshehte, pervec aftesise per te mbushur zemrat e dobeta me frike.

Une eca ne skene dhe Eduardi (njerka e keqe) vazhdoi pjesen e tij: - Pasqyre te dua!

Pickova veten qe te mos qeshja.

- Shpresoj te ta mbash kete mendim, - tha pasqyra. - E urrej ta them kete por... ajo eshte me e bukur.

Fytyra e Eduardit u thartua kur u kthye nga une. Une fillova te kendoja: - Lalala nini! - Dhe nje zog loder m'u afrua. - Fluturo ne qiell, ti zog tani. - Dhe "e fluturova".

- Cfare?! - tha Eduardi. - Pasqyere, mos valle po thyhesh.

- Nese te bene te ndihesh me mire ti ke nje personalitet te kendeshem. - tha pasqyra.

- Jo nuk kam. - bertiti njerka e keqe (Eduardi). - Dhe per ta vertetuar, nuk kam asnje shoqe me te cilen te flas te premteve mbrema.

Dhe atehere u shfaq Uilliami (gjatari) ne skene.

- Ti, gjatar . - thirri Eduardi. - Eja ketu ...

- Miredita, dukeni mire mbretereshe, - pershendeti ai (dukej i acaruar por e mbulonte me nje te qeshur).

- Gjatar une dua qe ti te gjesh ... nje vajze, - tha me ne fund Eduardi.

- Po me dukeni si mamaja ime. Ajo me thote cdo dite te gjej nje nuse, - tha Uilliami.

- Domethene ta gjesh, ta vrasesh dhe te me sjellesh koken e saj.

- ... Une nuk mendoj se kam nje licens per kete.

- Thjeshte beje.

- Ne rregull, - pohoi me koke. - E ku mund ta gjej ate?

- Ajo ka fytyren e nje goblin, floket si nje fshese shtrige dhe lekuren e zbehte si te nje vampiri.

- Ne rregull, - tha gjatari, i cili kerkoi neper skene dhe u kthye prape tek Eduardi. - Nuk gjeta askend me kete pershkrim. Atje ishte vetem ajo vajza e bukur atje.

- Ajo eshte! - bertiti Eduardi.

- Ne rregull.

Ai u kthye nga une dhe une po luaja me lulet. U afrua dhe muzika ne sfond filloj te ngrihej. Ai beri nje hap para dhe i beri duart ne forme sikur do te me mbyste. Kur u ktheva nga ai qendronte drejt dhe me pershendeti: - Miredita zonjushe!