Nje bisturi dhe nje kapele...

213 25 0
                                    

Diten tjeter erdhi drejtor Uillson. Ai nuk ishte aspak i lumtur kur mori vesh se gjithe buxheti i shkolles ishte harxhuar me nje fest. Ai ishte i xhindosur me nen-drejtorin Felton, i cili iu shfajqesua se nxenesit kishin nevoje per pak defrim. Tani kthehemi tek protagonistja jone.

Aida's POV

Festa e djeshme ishte shume e papare. Nuk me kujtohet hera e fundit qe u argetova kaq shume, por pasojat e nje feste gjimnazi mund te ishte me katastrofale sec mund ta prisja. Tani ndodhesha me Eliasin, Aleksin, Eduardin, Kaliksin, Alden ne infermieri duke pare Austinin te zgjohej. Ai zgjua duke thene : - DUA TE HA... Hej djema ai isha i pranishem ne bankete dje ?

- Hmm... Po, po ti ishe, madje hengre aq shume sa re pandjenja, - thashe ne nje menyre qe te ngjante sa me e vertete. Te gjithe me mbeshteten duke pohuar me koke. Austini e besoj plotesisht.

- Ishe fryer si nje tullumbac, - tha Aleksi. - Dhe Aida na ndihmoj shume per te te cuar ketu te sigurt. Duhet ta falenderosh ate.

- Nese eshte keshtu, atehere, faleminderit shume Aida, - tha Austini.

Ding... Ding... Dong... Dong

- Cfare eshte kjo zile ? - pyeta.

- Eshte e hene apo harrove. Po fillon ora mesimore pra. Bejme mire te ikim tani. Ejani te gjithe,.. Austin, a ndihesh mire mjaftueshem qe te vazhdosh mesimin? - pyeti Eliasi.

- Po jam shume mire, - tha Austini duke ia bere "okej" me dore. - Kemi Ed. Fizik per te folur per semundjet e kockave. T'i mos i mungojme prf. Zemer-akullit.

- Nese mungojme me shume se 10 minuta ai ka per te na nxjerr si heren e fundit, - i kujtova vetes.

- Shkojme! - Para se kjo fjale te dilte nga 32 dhembet e dhemballet e tij, me kapi prej dore dhe fisheke na nxorri jashte dhome. 

< O Zot, te lutem me ndihmo qe te jem e tera cope gjate gjithe vitit shkollor.>  

Vrapuam per gjate korridorit, domethene ai vraponte dhe me terhiqte zvarr, sepse nuk pa ecja shpejte mjaftueshem.

Ta kete valle nga pija...Aj !

- Do t'ja dalim, - thoshte ai.

- Jo, nuk mundemi, - thoja une, por nuk e dija qe e nxiste me shume. Pastaj ai perdori fuqine e tij. Ai mund te perdorte ate per t'i dhene grimcave trupave energji duke i ndryshuar forcen e terheqjes midis tyre ne menyre qe ai t'i perdore si te donte ai. Do te vepronte si heren e fundit. 

< Kete nuk do ta lejoj.>

- Prit Austin. Kesaj here do te ndohmoj une, - thashe. Kisha mesuar te perdorja mire fuqine time keto kohe. Kisha ne canten time te shpines nje shishe me uje te pakten 1 liter. E ktheva doren time ne nje rreze te nxehte  ne 77⁰C ne pune sekondash. Me doren tjeter hapa kapakun e shishes dhe e hodha ujin ne dysheme duke lagur nje me siperfaqe prej 4 metra katrore. E nxeha ujin akoma me shume derisa ai te avullonte. Nese pikat e ujit kthehen te gjendje te gazte une do t'i kontrolloja ato lehtesisht. I afrova me njera-tjetren dhe ajo mori formen e nje reje te zakonshme. Austini dukej mjaft i befasuar.

- Hip ne bord me Rene time Ekspres, - thashe duke shtirur nje ze prej faturinoje. Ai iu hodh direkt siper dhe po i pelqente shume. Ishte mjaft e dendur per te mbajtur peshen njerezore. Reja nisi rrugen e saj dhe arritem perballe palestres. Ku na priste shikimi i akullte i professor Astorit. Dhe nuk e kisha gabim. Per fat te keq kishim ardhur vetem pak minuta me vonese, por ai tha : - Austin Mitchen... * shikim i akullte* Aida Leiba... *shikim i akullte*... jeni te pezulluar nga mesimi per sot.

- Cfare... - thashe une.

- He tani presor Astor ku e ke zemren ? - tha Austini.

- Cfare zemre... - tha presor Astori. Dhe dolem nga palestra.

Nxenesja e Re | ✔ |Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt