Chapter 10
Julia's POV
Magisa ako ngayong kumakain sa Cafeteria si Tyler wala may inutos si Seth sakanya si Zane naman Hindi ko na nakita Simula nung lumabas ng Highest10's Office OK na rin tong magisa walang makulit,walang sakit sa ulo,walang nanggugulo,walang---
"Stop playing your food"- papatayin ata ako Neto sa Gulat eh
"Did I startled you?"- tanong niya
"Hindi naman"- walang ganang sagot ko
"Where's Tyler?"- tanong ko
"Mamaya pa daw siya kakain marami pa siyang ginagawa"- Sabi niya sabay subo ng pagkain niya,aba himala isang Seth Cortey ang kumausap sakin sa pag kakaalam ko wala tong kinakausap maliban sa dalawa niyang abnormal na kaibigan na sila Tyler at Zane ah siguro dahil ka team niya ako sabagay team or group or what! Leader ko siya
"By the way,ikaw na ngayon ang maghahawak ng kwintas"- me? Ako na maghahawak? Why me?
"Why me? Di ba si Tyler ang may hawak non?"- mamaya mawala pa yun sakin kasalanan ko pa
"Kaya mo naman na eh,besides bagong ka group ka namin kaya ikaw dapat ang maghawak ng kwintas"- Tss! May magagawa paba ako ? TSS
"Fine"- Sabi ko sabay irap na ikinangisi niya
"D-did you smile?"- di makapaniwalang tanong ko nauutal pa ko niyan ah! He smile omo! This is the first time!
"Ngayon ka lang ba nakakita ng ngumiti?"- back to his moody face
"Ngayon lang kasi kita nakitang ngumiti,pero infairness bagay Sayo nakangiti nag mumukha kang tao"- natatawa kong sabi na ikinatingin niya
"So Hindi ako mukhang tao pag Hindi ngumingiti"- walang emosyon niyang sabi,mas lalo tuloy akong natatawa sa mukha niya
"Ngumiti ka kasi palagi ka kasing naka busangot,ngingiti na yan,yiee! Pinipigilan mo lang eh"- pang aasar ko sakanya na ikinangisi niya ang cute na kasi ngumiti sarap niyang asarin
"Tuwang tuwa ka talaga pag nang aasar noh,malala ka na"- pailing iling niyang sabi habang ako natatawa
BINABASA MO ANG
DEATH (UNDER REVISION)
AksiHindi inaasahang aksidente na nakapagpa buo ng pagkakaibigan hanggang magkamatayan hindi mag iiwanan.
