Chapter 17

2.8K 117 6
                                    

Dinampian nya ako ng mumunting halik sa labi papunta si aking punong tainga.

"Tell me sweetheart.. do i have to stop now.?" sabi nya sa namamaos na tinig.

"You’re being unfair Adam... papano ako makakapagisip... kung ganyan ang ginagawa mo sa akin." Halos pabulong na sabi ko.

Pilit kong pinipigilan ang mapahalinghing, pababa na kasi sa aking leeg ang kanyang mga labi.

"No baby I'm just being fair... Sinisiguro ko lang na just in case magbago ang isip mo dalawa tayong mabibitin hindi lang ako."

Ganun...

Ipinulopot ko ang aking dalawang braso sa kanyang beywang at bigla ko syang kinabig palapit sa akin, dahilan para maglapat ang mga harapan namin. And i feel his arousal just below my navel.

Nagulat sya sa ginawa ko.

Nginitian ko sya.

"Sa tingin ko mukhang mas mabibitin ka kaysa sa akin."

Itinulak ko sya at agad akong lumayo sa kanya.

Pumasok ako sa kwarto at doon ko pinahupa ang init na nararamdaman ko.Hindi pa ako handa. Ewan ko ba the last time i check handang handa ko ng ibigay sa kanya ang lahat, pero mula ng malaman ko na mahal nya ako ay nakaramdam ako ng takot bigla akong tinubuan ng guilt, naisip ko ang magiging reaksiyon ni Sam kapag naging kami na nga.

Pero ang puso ko nakikipagtalo, walang mali kung maging kami nga officialy ni Adam.

Ang tanong kaya ba naming harapin si Sam.

Paglabas ko ng silid ay naabotan ko si  Adam na prenting nakaupo sa sofa at nanonood ng sports channel.

Basket ball.

Kinuha ko iyun at inilipat sa kapamilya network.

"Ang baduy nyan, iba na lang." Pagrereklamo nya.

"Eh kung ikaw kaya ang pumunta sa kwarto mo at doon ka manuod ng TV."

Itinuro nya ang silid na ginagamit ko.

"Yang silid na yan ang kwarto ko." Sabi nya.

"Eh bakit kasi sa VIP suite ka tumuloy may penthouse ka naman pala dito."

"The reason is.. I can’t bring random women in this room. Personal space ko ang unit na to, regalo to sa akin ni Dad ng college graduation ko mga special na babae lang sa buhay ko ang pweding pumasok dito."

Nagwala na naman ang puso ko.

Alam ko kasi na kasali ako sa mga special na babae sa buhay nya.

"So inaamin mo na kaya ka nagpunta dito para mambabae."

"Ayan ka na naman di ba ipinaliwanag ko na yan sayo kanina..."

Kinabig nya ako at at niyakap ng mahigpit.

“After having you. Hindi ko na kayang tumingin pa sa ibang babae, pwede mo akong pagkatiwalaan pagdating  sa bagay na yan.”

Gumanti rin ako ng yakap sa kanya.

Hinawakan nya ako sa baba at dahandahang pinatingala.

Ngumiti muna sya bago ako hinalikan sa labi.

Noong una padampi dampi lang ang ibinibigay nya sa aking halik at ako naman tong hindi nakuntento kinabig ko ang kanyang batok at pinalalim ko ang halik. From a teasing kiss ay napunta kami sa French kissing na nauwi sa torrid making out session na ayun sa kanya ay wala sa dictionary nya.

Kaya naman ganun na lang ang reklamo nya ng taposin ko ang kahalayan na gingawa namin.

Pilit kong tinatangal ang kamay nya na nakahawak sa dibdib ko na hindi ko namalayan nakapasok na pala sa loob ng aking bra.

I can see a burning passion in his eyes kahit ako man ganun din ang nararamdaman ko.

I want him as much as he wants me.

Ng maalis ko ang kamay nya sa dibdib ko ay ang kamay ko naman ang kinuha nya at inilagay iyon sa ibabaw ng pagitan ng kanyang mga hita.

Lalong naginit ang pakiramdam ko ng maramdamsn ko kung gaano katigas iyun at pumipintig pa.

Tinangka kong hilahin ang kamay ko pero mahigpit nyang hinawkan iyun.

“Just hold it for a while please… Fuck… ang sakit sa puson ha… lagi mo na lang ginagawa sa akin to.” Tila puno ng pigil na emosyon ang boses nya habang nagsasalita.

“Lagi talaga.?” Hindi makapaniwalang sabi ko.

“Yes baby… lagi mo na lang akong binibitin… kaya wag na wag mo akong bibigyan ng pagkakataon na makaganti dahil sinsabi ko sayo magmamakaawa ka sa akin.”

Bigla ko syang itinulak at lumayo ako sa kanya.

“In your dream.” Sabi ko.

Tumawa lang sya at muli akong niyakap.

Nanatili lang kaming magkayakap habang nanonood ng palabas sa TV na hindi naman namin maintundihan kung ano dahil kapwa naman wala doon ang aming mga isip.

“Nakita mo na ba kung papano magalit si Dad.?” Tanong ko sa kanya.

Yun kasi talaga ang gumugulo sa isip ko, kung ano ang magiging reaksiyon ni Sam oras na malaman nya ang tungkol sa amin ni Adam.

“Masyadong mabait ang daddy mo… never ko pa syang nakitang magalit talaga… kaya yun ang knakatakot ko, hindi ko alam kung papano ko sya haharapin…wala akong ka ide ideya kung papano sya magalit.” Seryosong sagot ni Adam habang hinahaplos ang kamay ko.

“Kung sa akin lang nya ibubunton lahat ng galit kakayanin ko… pero kung pati ikaw madadamay yun ang hindi ko kaya.”

“Damay naman talaga ako kasi ako yung anak. Baka nga mas magalit pa sya sa akun kaysa sayo.”

“Yun na nga eh… kaya pilit akong lumayo sayo kahit sobrang hirap… pero hindi talaga kaya, kasi mababaliw ako.”

“Ako rin naman hindi ko rin kaya.” Pag amin ko.

“Ang hirap nito… ngayon lang ako nakaramdam ng ganito… yun bang wala akong maisip kung ano ba ang tamang gawin…. Gusto ko lang naman makasama ka ng malaya ng hindi palihim, gusto kong ligawan ka ng pormal… yayain kang magdate, gusto kong maglakad ng hawak ang kamay mo, gusto kong halikan ka in public para maipakita ko sa lahat kung gaano kita kamahal, pero hindi ko magawa kasi inaalala ko si Sam… Ang laki ng tiwala nya sa akin.. for twenty years ako lang ang kaibigan nya na pinagkatiwalaan nya ng buo… kahit buhay nya ipinagkatiwala nya sa akin tapos inahas ko lang ang anak nya… ang sama kong kaibigan di ba.?”

Wala akong masabi para pagaanin ang loob nya kasi kahit naman sino ang tanongin nya ay sasangayon din sa kanya.

Pero hindi lang naman sya ang nakakaramdam ng ganung guilt… kundi ako rin naman katulad nya sira ko rin ang tiwala ni dad sa akin, at kung sila relasyon nilang magkaibigan ang nakataya ako relasyon naming mag ama at mag best friend ang nakataya.

Hindi ko alam na ganito pala kahirap magmahal. Sana pala hindi na lang ako umuwi ng Pilipinas sana pala sa Amerika na lang ako naghanap ng lalaki.

Kinabukasan biglang tumawag si Sam, Pinauuwi na nya kami ni Adam ng Manila. At napansin kong may kakaiba sa tono ng pananalita nya masyado rin itong pormal ni hi di sya nag hello Basta ang sabi nya langm

"Samantha umuwi kayo ni Hendrix ngayon din.!"

Wala kaming nagawa kundi ang sumunod sya pa rin ang Boss namin.

Sam & AdamTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon