The Siroop ✔️

Hoofdstuk 29

POV Taylor.
Nadat we met zo veel mogelijk siropen de locatie spreuk hebben gedaan werkte het eindelijk met dan ook het kleinste signaal ooit. Zo klein dat het zo moeilijk was om het op te vangen maar we hebben een locatie.

Ze zijn hier op aarde maar ze zitten ergens ondergronds met iets om hun heen dat ze langzaam laat sterven en hun krachten afpakt en wij moeten die muur afbreken voordat het te laat is. Zack staat naast me terwijl we door een lange gang lopen en ik kijk hem bang aan.

"We kunnen dit, we zijn een sterke tweeling." Zegt hij terwijl hij zachtjes in mijn hand knijpt en ik knik en lach. "Ze zijn dichtbij denk ik." Zegt Cloe terwijl ze met een vuurbal alles verlicht.

De vuurbal begint te knipperen en het houd nog net een beetje genoeg licht. "Hoe dichter we bij die muur komen, hoe meer onze krachten afnemen. We moeten snel zijn." Zegt Gideon en Cloe knikt z'n kant op. We lopen verder en het licht dooft steeds meer.

Ik en Zack helpen maar ook dat helpt maar een beetje. We komen bij een deur aan en onze lichten vallen bijna uit. "We moeten net genoeg vinden om de muur door te breken. Met z'n drieën oké?" Vraagt Cloe en ik en Zack knikken. "Wees voorzichtig." Zeggen Gideon en Rick tegelijkertijd en we knikken.

We wekken net genoeg magie om en we stoten het tegen de muur en er verschijnen ineens allemaal brekende lichtjes die allemaal in kleine scheurtjes veranderen en dan op de grond weg knetteren. Ik zie dat het veel impact heeft op Cloe en ze zakt tegen de muur.

Rick trapt de deur open en pakt dan Cloe snel op. "Ga! Ga naar binnen!" Roept hij en ik doe wat hij zegt en Zack komt achter me aan. Ik loop naar binnen en ik tref daar Kéziah aan die z'n hoofd heel licht naar me omdraait. Z'n ene hand om Gabriel heen die op z'n schoot licht met z'n hoofd en z'n andere hand slap op de grond.

Z'n gezicht is zo bleek en z'n oogkassen zwart. "Neem h-hem m-mee." Fluistert hij en ik ren naar Gabriel en ik pak hem van Kéziah af en Zack pakt Kéziah en gooit een hand om z'n nek en draagt hem dan zo snel mogelijk weg.

Ik geef Gabriel een paar tikken in z'n gezicht en er komt geen reactie en z'n hele lichaam is compleet levenloos. "Gabriel?" Vraag ik en ik ga met mijn magie met kleine schokken over z'n hart maar ik hoor niks wanneer ik mijn supergehoor aan heb.

Gideon komt heel snel naast me neer knielen en hij schud Gabriel heen en weer. "Broertje!?" Roept hij en hij pakt Gabriel bij z'n kraag op en houd hem dicht tegen hem aan als de tranen over z'n wangen heen lopen. "Je moet los laten, hij is er niet meer." Zeg ik met een traan over mijn wang en ik zie Gideon wild met z'n hoofd schudden tegen z'n broertjes borstkast.

"De... de ring Gideon!!" Schreeuw ik en hij kijkt me bijna met alle glans in z'n ogen blij aan. We grijpen beide èèn van Gabriels handen en de ring word niet zichtbaar. "Nee.. nee nee! Waar is die verdomde ring!?" Schreeuw ik en Gideon gooit z'n hoofd in z'n handen.

"Ruvik." Mompel ik en ik tik Gideon op z'n schouder. "We moeten hier weg." Zegt hij en hij pakt Gabriel op en we rennen snel achter de andere aan.

Wanneer we buiten zijn zie ik dat Kéziah tegen een boom aan zit en Gideon legt Gabriels lichaam even neer op het gras. Cloe zit lachend bij Kéziah omdat hij het overleefd heeft. Ze is oké gelukkig. Kéziah kijkt onze richting op met z'n bleke zwakke hoofd en z'n gezicht vertrekt.

Cloe draait haar hoofd om naar ons en haar glimlach veranderd in het gezicht van een meisje die midden in een horror film zit. Ze rent in vampier snelheid naar ons toe en knielt naast Gabriel neer...