ഇതൾ വിരിഞ്ഞ കാലം (The bloomig day)

chapter : 38

ആ വീട്ടിലേക്ക് കയറിചെല്ലുമ്പോൾ അവിടെയുള്ളവർ എല്ലാം ഞങ്ങളെ പകച്ചു നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ഒരേ മുഖവും ഒരേ വേഷപകർച്ചയിൽ നിൽക്കുന്ന ആ ട്വീൻസിനെ ഞാൻ ഇമ്മവെട്ടാതെ നോക്കി നിന്നു.
എന്റെ നോട്ടം കണ്ട നിഹാൽ എന്നെ കളിയാക്കി.
"ടീ, ഒന്നു മതിയാക്കടി "

" നീ പോടാ "മുട്ട് കൈ കൊണ്ട് അവന്റെ കൈയിൽ ഒരു തട്ട് കൊടുത്തു.

അവർക്ക് പിന്നിലൂടെ കടന്നു വന്ന ആ വൃദ്ധദപതികളിലെ ഉമ്മ ട്വീൻസിനെ നോക്കി ചോദിച്ചു. "ഇങ്ങനെ കുന്തം പോലെ നിക്കാൻ ആണോ നിങ്ങളെ ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് പറഞ്ഞു വിട്ടത് "

" വാ മക്കളെ " ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ ഞങ്ങളെ അകത്തേക്ക് ആ ഉമ്മ ക്ഷണിച്ചു.

ഞങ്ങൾ ഒരോരുത്തരെയും ആദി അവർക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തി.

ജെസി ഒരു അപരിചിതയപ്പോലെ എല്ലാം നോക്കി കണ്ടു. പക്ഷേ ഞാൻ ആരോടും ഒട്ടും അപരിചിതത്വം പ്രകടിപ്പിച്ചില്ല. ആ വീട്ടിൽ മുമ്പ് എപ്പോഴോ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു വ്യക്തിയെ പോലെ പെരുമാറി. ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായാണ് ഞാൻ ട്വീൻസിനെ ഇങ്ങനെ നേരിൽ കാണുന്നത്. അതിന്റെ ക്യൂരിയോസിറ്റി തന്നെയാണ് അവർക്ക് മുന്നിൽ വാചാലയാവാൻ എന്നെ പ്രരിപ്പിച്ചത്.

" ഈ കുന്തം പോലെ നിന്ന രണ്ടും എന്റെ സിസ്റ്റർസ് ''
ആദി അത് പറഞ്ഞതും അവനെ നോക്കി എന്തോ ഘോഷ്ടി കാണിച്ച് അവർ അകത്തേക്ക് കയറി പോയി. അത് കണ്ട് ഞങ്ങൾക്ക് ചിരി വന്നു.

"ഇത് ഉമ്മുമ്മ
ഇത് ഉപ്പുപ്പ " രണ്ട് പേരെയും നോക്കി ആദി പറഞ്ഞു.ബഹുമാനാർഥം ഞാനും ഹന്നയും നിഹാലും സലാം ചൊല്ലി.
"അസ്സലാമു അലൈക്കും"
''വലൈക്കു സലാം " സ്നേഹാർദ്രമായ പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ച് ആ ഉപ്പുപ്പ സലാം മടക്കി.

''ആള് കാണുന്ന പോലയല്ല ട്ടോ പഴയ മിൽട്രിയാ'' ഉപ്പുപ്പയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

ഇടയിൽ കയറി ഉമ്മുമ്മ പറഞ്ഞു. "മതി മതി കുശലം പറച്ചില് ഇനി വന്ന് വലതും കഴിക്ക്. "

വന്നപ്പോൾ മുതലെ നിഹാലിന്റ കണ്ണ് ആ ട്വീൻസിനു നേരെയായിരുന്നു. ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിനിടയിലും അവൻ അവരെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവരിൽ ആരെ അവൻ തിരഞ്ഞെടുക്കും എന്നതായിരുന്നു എന്റെ സംശയം. പിന്നിട് തീൻമേശയിൽ നിരത്തിയ ഭക്ഷണത്തോട് മല്ലടിക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു ഞങ്ങൾ.