GRS:CHASING MY SOULMATE✔

Chapter 34

GRS:CHASING MY SOULMATE
CHAPTER 34
                   BRIOHNY POV
"Pwede ba huwag mo siyang sigawan!"  inis kong sigaw sa ama ni Zayne. Sinisigawan niya kasi si Zayne at pinatitigil sa pagkontra niya.

"HUWAG KANG MANGIALAM BABAE!" galit nitong sigaw sa akin.

"ZAYNE. TUMIGIL KA! " sigaw niya ulit kay Zayne habang ang anak niya ay nahihirapan na sa sakit na nadarama niya, kita mo kasi sa mukha niya na nasasaktan siya. Nakahawak siya sa ulo niya at pinapalo-palo ito.

"WALA KANG KWENTANG AMA.! " iyak kong sigaw.

"Don't you dare question me Ms. Park. Ginagawa ko to dahil sa kanya! " sabi niya sabay turo kay Zayne.

"ANG SABIHIN MO! GINAGAWA MO TO PARA SA SARILI MO AT DI PARA SA KANYA.! "inis kong sigaw sa kanya kahit pa tumutulo ang luha ko.

Lumapit ang Orakulo kay Zayne at papainumin siya ng itim na likido.

"Ano yan. Hoy! Bwesit ka! Tumigil ka!" sigaw ko sa matanda

"Paiinumin ko siya nito. Ito ang naging dahilan kung bakit siya nagkaganyan. " sabi niya at naiinis na naman ako ng sobra. Nanggigigil ako ng sobra na halos mapudpud na ngipin ko.

"Baka masobrahan na siya Orakulo" sabi ng kanya ama.

"Kingina! I swear kung makakawala ako rito hihilahin ko yang bigote mo" inis kong sabi.

"Dapat natin siyang painomin nito Mr. Wenston. Nilalabanan niya ang pinainom natin sa kanya--pa-parang kinokontra ng puso niya"sabi ni Orakulo.

"Zayne" bulong ko sa sarili.

Papalapit na ang matandang Orakulo sa kanya at paiinomin na ulit siya ng bigla niyang tinapig ang kamay ni Orakulo dahilan para tumilapon ang bote at nabasag. Nagulat naman sila lalo na ako.

"Br-briohny? " tawag niya sa akin at nginitian ako. Oh i really really miss his smile.

Napaiyak naman ako dahil ayos na siya. Dali-dali siyang lumapit sa akin at niyakap ako. Hinarang niya ang katawa niya sa akin. Nasa harapan ko siya na nakatayo.

"Dad?! Sino yan sila?! Sila ba ang gustong kumuha kay Briohny.? " galit na tanong ni Zayne at may halong gulat dahil sa nakita niya.

"Anak. Hayaan mo na sila kung ano ang gagawin nila sa babaeng yan."sabi ni Mr. Wenston

"Ang sinasabi ko sayo. For the nth time, hindi ko hahayaan na may mangyaring masama sa kanya. Hinding-hindi ko yan hahayaan! " galit na sabi ni Zayne

"Zayne. Pwede ba! Tigilan mo na yan. Tumabi ka diyan. Umuwi ka nalang." sabi ni Mr. Wenston.

"Ihatid niyo ang anak ko" utos ni Mr. Wenston sa mga lalaki.

Lumapit ang tatlong lalaki kay Zayne at hinawakan ito sa braso, ngunit binalibag niya ang kamay ng lalaki at sinuntok ang mukha nito sabay agaw sa baril na nasa beywang sa lalaki at tinutok sa kanila.

"No! Huwag kayong lumapit. Gagawin ko ang lahat para protektahan si Briohny" sabi niya.

"Zayne.? " iyak kong tawag.

"Sumunod ka nalang. Baka mapaano ka pa. Ayaw ko na mapahamak ka dahil sa akin. Huhuhu" iyak kong sabi
Nakatitig lang ako sa likod niya habang umiiyak.

"Briohny? Do you remember what i told you. I'm willing to make myself as a sheild to protect you from any harm. I am your sheild,  your armor, my love.And no one would ever dictate me of what i needed to do--even my Father.  "seryosong sabi ni Zayne.

"Zayne. Huhu" iyak kong tawag.

"Kung ganon--pasensya na sa gagawin ko sayo. " sabi ni Mr. Wenston at may lumapit na isang lalaki sa kanya at binatukan siya sa lalaki dahilan para mawalan siya ng malay.

"ZAYNE!!MGA WALANGYA! HUHU. ZAYNE" iyak kong tawag at pinasan na si Zayne sa balikat ng malaking lalaki at tinalian ito.

Iyak lang ako ng iyak. Napakawalang kwenta ko! Ang malas-malas ko. Lahat nalang ng taong mahalaga sa akin ay napapahamak sa akin.

"Napakasama mo Mr. Wenston!!" iyak kong sigaw sa kanya ngunit sinampal lang ako nito sa pisngi.

*PAK*

Napangiwi nalang ako at dumugo yung labi ko. Ramdam ko ang init ng pagkakasampal niya.

"NANG DAHIL SAYO KUNG BAKIT NAGKAGANYAN ANG ANAK KO. IKAW PA TALAGA ANG MINAHAL NIYA, HALATA NAMAN NA DI MO MAHAL ANG ANAK KO! KAYA HUWAG KANG MANGI-ALAM" sabi niya at iyak lang ako ng iyak.

"Mahalaga sa akin si Zayne." bulong kong sabi sa sarili at umalis na si Mr. Wenston, sa harap ko ay si Zayne na nakatali, magkasalungat kami. Binabantayan kami ng mga alalay ni Mr. Wenston.
------
                  CLERK POV
Nasa BlackStreet na kami. Malapit ng mag-gabi at gustong-gusto ko na siyang makita. 20 minutes pa lang para makarating sa sinasabing gusali.

"Maghanda kayo. Nakakalat sila sa lugar na ito" sabi ni Pinuno.

"Okay po Pinuno. Handang-handa na po kami" GR1

Tahimik ang lugar dito. Kahit ang aga pa parang walang tao na ang nakakalat sa paligid. Sa sobrang tahimik mas kinakabahan ako dahil maaari na e-ambush kami rito sa gitna ng daan. Habang sa papalapit kami ng papalapit ay bumibigat naman ang dibdib ko at medyo sumasakit ang ulo ko. Huminto kami malayo sa sinasabing gusali.

May tao na lumabas at nilapitan kami.
"Gumagabi na. Huwag na kayong lumabas sa inyong mga bahay. Delikado. Nagkakalat ang mga masamang kaluluwa, baka masaniban pa kayo. " sabi ng may katandaan na lalaki at pumasok ulit sa bahay. Nagbow ako sa kanya bilang respeto.

"Salamat po sa pag-alala. " sabi ko naiwan na kaming apat sa tahimik na lugar na to.

'Nandiyan na ako Briohny. Ililigtas na kita. Huwag ka munang sumuko. Nandito na ako'

Yan na ang update.
Salamat sa pagbabasa
Sorry sa typos
Pasok na ako sa school.
Mamaya na naman ulit.

What can you say readers? Hehe
REPLYBOXPOLICY PO

-AUTHOR