MICP 2 : Chasing The Ice Death Princess |✔

CHAPTER 26: You Choose.

Read:

            Pasensorry! Kung Hiatus ako ngayun this past few days, study is my priority. But wattpad is my priority too. Hahaha! So kailangan kong mag-adjust mga bebes. Nagsusulat ako pag mga weekends kaya asahan nyo mga weekdays, i-pupublish ko na sya and so on. I hope maitindihan nyo. Geez! Hahaha.

---

Chapter 26: You Choose.

Cyan's POV.

Dadalawin namin ngayon si Blue. Yeah, right. 2 weeks na syang nasa hospital bed at hindi pa nagigising, kahit isang matang nakadilat wala.

Pero nung mag-text sa akin si Tita Jean na hinahanap ako ni Blue ay bigla akong nataranta, muntik ko na nga pasabugin yung pagmumukha nung nakatoka saking professor e, bwisit yung prof namin sa project management. Yung mukhang taong lupa pa yung pinatoka sa akin bilang secretary. Tsk!

May event kasi ngayon, bali kami yung mga taga-katulong ng prof, na nakatoka sa amin. Yung professor namin sa project management ang pipili kung sino ang makakatoka naming prof. Basta! Bahala kayo mag-isip jan. Dinuguan sana kayo. Tsk!

Dahil pa kay Blue, muntik na naman akong pagalitan ni mom dahil sa inis ko sa taong lupa na yon.

Flashback.

*Capture*

*Capture*

*Capture*

Hays, puro ganito na lang ginagawa ko. Puro kuha ng mga pictures, hindi naman ganitong course ang pinasok ko, tsk! Mga wala lang magawa.

*Capture*

*Capture*

Ms.Park? - Narinig kong tinatawag ako ng taong lupa, kaya nilingon ko 'to ng malamig.

Nakita ko naman sya sa harapan ko na nakapamewang na parang señorita, at nakataas pa ang kaliwang kilay. Anung minamaldita sa akin ng babaeng to? Palibhasa kasi tumatandang dalaga. I'm so pity on her.

What are you doing? - She asked, while she raised her ewness fake eyebrow.

Pinamukha ko sa kanya ang dala kong DSLR, kaya naman parang nainis sya sa ginawa ko.

Isn't obvious ma'am? I capture the whole program like you said. - I said in sarcastic but keepin' cool.

How dare you! Respect me young lady! - Giit pa nya, tss! Asar talong matanda.

Kanina pa ako nagtitimpi sa kanya, lagi na lang nya ako inuutusan ng kung anu-ano na kaya naman nyang gawin.

Like, nakita na nya yung mic sa tabi nya pero kailangan pa nyang iutos sa akin. Di pa naman mahaba ang pasensya ko, kaya wag nya akong sagarin.