MICP 2 : Chasing The Ice Death Princess |✔

E P I L O G U E

EPILOGUE:

Dark's POV.

4 years later.

Napatigil naman ako sa pagbabasa sa papeles ko nang makarinig ako ng pagkatok.

Uh, Mr.Jeon? Someone's want to talk to you. - Sabi ng secretary ko sa labas ng pintuan. Itinabi ko naman ang papeles na hawak ko at tsaka umayos ng upo. Sino naman kaya yon?

Yeah, come in. - Utos ko. Bumukas naman ang pintuan ang iniluwa non ang matagal ko ng hindi nakikita. It's about 4 years since nung umalis sya galing China.

Yow! Wassup ma nigga. - Agad naman ako napangiwi sa pagbungad nya sa akin. Binato ko naman sa kanya yung ballpen ko. Abnotic.

Ano ba?! Ganyan ka ba bumungad sa bestfriend mo? Ang sweet mo talaga kahit kailan. - Sabi ni Gian at nagpout sa harap ko. Akala mo talaga cute sya.

Ulol, mukha kang jeje alam mo ba yon? Bakit ka ba nandito? - Tanong ko sa kanya. Lumapit naman sya sa akin at umupo sa table ko.

Hindi ka parin nagbabago, ganyan ka pa rin mangamusta. 4 years na ang nakalipas, dumbass! - Sabi nya. Bakit pa ako magbabago? I'm contented what i'm having right now.

So what? Same old at same gwapo as ever. - Sabi ko at ngumisi sa kanya. Susubukan nya sana ako batuhin ng ballpen pero sinamaan ko na sya ng tingin.

Pasalamat ka, mahal kita. - Tignan mo to nababakla na naman sa kagwapuhan ko. tsk. Iba talaga ang karisma ng kagwapuhan ko kahit pure na lalaki napapabakla ko. Iba na talaga, kahit ilang taon na ang nakalipas hindi pa rin nagbabago ang itsura ko. Lalong mas gumagwapo pag tumatagal.

Ano ba talaga pinunta mo dito? - Direktang tanong ko sa kanya. Bigla naman sumeryoso ang mukha nya. Para naman akong nakaramdam ng kakaiba. Wrong move ba ako ng tanong sa kanya?

4 years na ang nakakalipas, Dark. - Napakunot naman ang noo sa sinasabi nya. Alam ko naman ang pinupunto nya hindi lang talaga magsink-in sa utak ko.

Handa kana ba na makita sya? - Hindi ko naman mapigilang matigilan. Makita sya? Parang hindi ko pa kaya. Mukhang masasaktan lang ako pag nakita ko sya.

I don't know. - Nasabi ko na lang at iniwas ko ang tingin ko sa kanya. Bigla naman nagsalubong ang kilay nya sa akin hindi rin nagtagal ay bumuntong hininga sya. Alam naman nya ang sitwasyon ko e. Hindi nya ako masisisi.

Anyway, ang buong barkada ay naghihintay sayo. - Agad naman ako tumingin sa kanya, nakangiti na sya ngayon sa akin.

Tama na muna yang trabaho mo. Masyado ka na namin namimiss e. - Sabi nya at tsaka ako hinigit. Hindi naman ako pumalag sa ginawa nya dahil sa totoo lang namiss ko rin sila. Ang buong barkada.