MICP 2 : Chasing The Ice Death Princess |✔

Chapter 39. New Team

CHAPTER 39: New Team

Cyanelle's POV.

Uhmmm.. - Napaungol na lang ako sa sakit ng ulo ko, umupo ako galing sa pagkakahiga. Nandilat na lang ang mga mata ko ng maalala ko ang lahat, agad ko namang kinapa ang batok ko. Mismong parte kung saan may itinusok na kung ano sa akin si Kean.

That man, dapat tinuluyan ko na sya. Sagad na sa buong sistema ko na may binabalak talaga syang masama sa akin.

Tinignan ko naman ang kinalalagyan ko, simpleng kwarto at ang mga bagay na lang na makikita mo dito ay kama at side table. Parang mismo nakabilanggo ako sa kwartong ito. Puting puti ang kulay ng buong kwarto na ito. Walang bintana mismong pintuan lang ang daan para makalabas ka.

Shit, nasaan na ba ako? Saan ako dinala ng demonyong yon? Di ako makapaniwalang nalinlang ako ng lalaking yon.

Tumayo naman ako at nilapitan ang pintuan pagkahawak ko lang sa door knob. fuck it's lock.

Ayuko naman magtawag na may tutulong pa sa akin dahil malamang deadma lang ako dahil malaki ang pakay nila sa akin, mas minabuti ko na lang na wag magpaalam na gising na ako, na nagkamalay na ako.

Ngayon ang iisipin ko na lang ay kung paano makakalabas sa bullshit na kwartong ito. Ilang minuto pa man ay napasabunot na lang ako sa buhok ko. Hindi ko alam kung paano ako makakalabas dito, kung sisirain ko ang pintuan, malamang ay malalaman nila at hahabulin ako, at isa pa like i've said earlier side table lang at kama ang nandito wala ni kahit anong makikita kang gamit para makalabas ka dito ng hindi nila malalaman. Ugh!

Alam talaga nila na tatakas ako.

Sinabunutan ko na lang ulit ang sarili ko hanggang sa may mahawakan akong isang bagay na nakakabit sa buhok ko. Shit! Bat diko alam na may hairpin ako sa buhok ko. Great,Cyan. Masyado ka ng makakalimutin.

Bago pa muna ako tumakas ay gumawa ako ng isang clone na kunyari ay nakahiga pa din ako sa kama, huminga ako ng malalim at tsaka ko ginamit ang hair pin ko para iun-lock ang pinto.

Minutes had passed and it was success. Marahan ko naman binuksan ang pintuan para hindi makagawa ng kahit anong ingay at marahan kong inilinga-linga ang sarili ko. My expection was disappointed dahil kahit ni anino ng tao ay wala akong makita sa paligid. Lahat ng lugar ay puti. Yung totoo nasa langit na ba ako?

Inilibot ko naman ang sarili ko sa misteryong lugar na ito and great there's no anybody, dapat ba akong matuwa na walang tao dito, o matakot na baka hindi ako makalabas dito dahil wala akong kaideya-ideya kung nasaan ako.

Nang malibot ko ang buong lugar ay pansin ko lang na puro kwarto ang nandidito. Strange huh?

May tao jan? Sino yan? - Napatingin naman ako sa lalaking nagsalita sa loob ng iisa sa mga kwarto dito. Oo, lalaki sya. What a relief akala ko wala na akong makikitang tao dito.

Sino nanjan? - Tanong nung lalaki. Agad ko naman iniisa-isa ang mga kwarto para mahanap ang taong iyon.

May tao ba jan? - Tanong pa nya ulit, and great i found him at last. Ginamit ko naman ulit ang hairpin ko at pagkabukas ko ng pintuan na yon, ay nagulantang ako sa nakita ko.

You?! - Sabay pa naming sabi. A-Ano ginagawa nya dito?!

Blue's POV.

Oh. - Sabi ni Red ng hinagis nya sa akin ang isang balot na chips at saka ko naman binuksan iyon, nasa garden field kami sa University. Pero wala pang mga estudyante. Dalawang araw na lang ay may pasok na kami at hanggang ngayon ay wala parin kaming kaide-ideya kung nasang lupalop dinali ni Kean si Cyan.