MICP 2 : Chasing The Ice Death Princess |✔

Chapter 44. I'll save you.

Chapter 44: I'll save you.

Cyanelle's POV.

So what are you planning to do with her? - Nagising naman ako dahil sa ingay na naririnig ko, pero nanatili pa rin akong nakapikit. Dahil hindi ko alam kung nasan ako ngayon sa mga oras na ito.

Ngayong nakuha na natin ang code at ang chip ay masasakop na nating ang Hyu-Mafia nang walang kahirap hirap. - Dinig kong sabi ng isang matanda, kahit gusto ko ng lusubin ang mga ito pero hindi pwede ako magkamali ng galaw, dahil pwede ko ikamatay iyon.

Ang code, alam ko na kay Dark ang code, sinabi nya sa akin ito bago pa man kami tumangka na tumakas don sa underground house. Kinuwento nya sa akin ang magiging resulta pag nasa Blood Org. na ang code at ang chip. Ang chip na nasa kaliwang braso ko ay pwedeng ikasira ng Agency namin at ang code, ang code na nasa pangangalaga ni Dark ay isang code upang magbukas ang isang case na naglalaman ng formula at yung mga itinatagong armas ng Organisasyon ng mafia namin.

Ang formula na iyon ay isang bagay upang maka-buo sila ang eksperemento para makontrol nila ang mga tao. At pwede na nila pagharian ang buong mundo sa pamamagitan non gamit sa masamang paraan.

Let's go celebrate this successful mission. - Ani pa nung matanda.

Okay, dad. - Napakunot naman ang noo ko ng marinig ko ang huling sinabi nung isang lalaki na parang ka-edaran ko, no way! Kahit nakapikit ako at hindi ko maaninag ang bulto nila. Di ako pwedeng magkamali, si Kean yung kausap nung matanda. So totoo nga?

Naramdaman ko naman na wala ang presensya nila, nasisiguro kong lumabas na sila. Kaya naman iminulat ko ang mga mata ko, nanlaki na lang ito ng makita ko kung na saang lugar ako.

Nakita ko na lang nakaupo ako sa hindi ko malamang upuan, ang hirap idescribe pero mukha syang makinang upuan tapos andami pang nakaturok sa akin na kung ano, aysh! Anong kalokohan ito?!

Habang pinagmamasdan ko ang lugar na kinalalagyan ko, hindi maiwasan ng utak ko isipin yung mga nangyari sa amin nung tumakas kami. A-ang mga kasama ko? Nasan na kaya sila? Ang kapatid ko. Si Blue, s-si D-dark?

Nalaman ko na lang ang sarili kong umiiyak na pala ako, D-Dark, ano na kaya nangyari sa iyo?

Si Ash, bakit nya kami pinagtaksilan? Anong meron bakit naging ganon sya?

Pinunasan ko naman yung namumuong luha sa mga mata ko at nagsimulang manlamig ang mga ito. Sobrang lamig at parang gusto ko ng kumitil dahil sa sobrang galit.

Magbabayad ang may kagagawan nito, kahit na sino wala akong ititira sa kanila. Ipapakita ko sa kanila kung ano ang kakayahan ng isang Ice Death na anak ni Black Ice at Ice Cold Princess.

Isa-isa kong tinanggal ang mga bagay na nakaturok sa akin, at sakto may nakita akong isang shuriken, kinuha ko ito at wala anu-ano'y itong tinama sa CCTV na nakatago malapit sa kinalalagyan ko.

Sinimulan ko na maglakad papunta sa pintuan, at saka binasag ko ang scanner na malapit dito, agad naman iyon nagbukas at iniluwa sa akin non ang dalawang mga armadong mga lalaki, nanlaki ang mga mata nila ng makita nila ako, i smirk with those bullshit at saka ko sila pinatumba na walang kahit na anong ingay ka maririnig. Kinuha ko ang kanilang mga baril at itinago ito sa bewang ko.

Kinuha ko rin ang phone nito para makita ko ang buong layout ng lugar na ito, napangisi na lang ako ng makabisado ko ito. I start to dialled my mom's number, ilang sigundo pa lang ay sinagot na nya ito.

Yes? Who's this? - Napakunot naman ang noo ko ng si dad ang sumagot.

Dad. - I said kaya rinig ko sa kabilang linya nagkakagulo ang lahat. Ha?

Baby fries? It's that you? - Di makapaniwalang tanong nya kaya bumuntong hininga ako.

Yes dad, i need your help.

Yes, baby.

Dad, nandito ako sa main hideout ng Blood Org. were in danger now. Ipapasa ko sa inyo ang location at ang layout ng hide out nito. Alam nyo na po ang gagawin nyo.

Yes baby, we'll be there any minute. Please take care. i love you.

I love you too, dad. - Sabi ko and i hang up.

It's now or never. May nabuo na akong plano, i hope gumana iyon.

Sinimulan ko naman maglibot and i think na sa hallway ako, ang tahimik ng lugar. Siguro ang iilan ay nasa okasyon dahil nagcecelebrate sila na nakuha na nila ang hinahangad nila. Napangisi na lang ako dahil don, tsk!

Dahil sa ginagawa nyo, namumuo na ang buong pagkatao ko, bumalik na ang walang kinatatakutan na Ice Death.

Natigilan naman ako sa paglalakad nang may mapansin akong kakaiba, nakita ko ang isang malaking kwarto. Sinimulan ko itong lapitan, nang makalapit ako ay sumilip ako dito at nanlaki na lang ang mga mata ko ng masilayan ko ang mga kasama ko na nasa loob nito. Si-sila Green at tsaka si Blue at ang iba pa.

Prente lamang silang nakatayo habang may hawak na armas, habang inoobserbahan sila ng isang scientist. Parang wala sila sa sarili at nanatiling nakatingin sa kawalan. Naikuyom ko na lang ang kamao ko dahil sa nasilayan ko. What the hell?!

Nang maramdaman kong may paparating ay nagtago agad ako sa likod ng pader kung saan sa madilim na parte. Bumuntong hininga ako at napaisip.

Naalala ko yung mga nangyari, natandaan ko yung sinabi ni Jihoo tungkol don sa gamot na pinapakawala nila. Labis ang pagtataka ko nang maisip ko iyon.

I think kaya sila ganon, dahil kinokontrol na ang mga utak nila. Pero ako? Bakit ako, parang hindi naapektuhan dahil sa gamot na ginawa nila. Alam kong nakalanghap rin ako non kaya ako nawalan ng malay pero bakit hindi ako nagaya sa kanila?

'Eat this.'

Bigla na lang nanlaki ang mga mata ko at napahawak sa dibdib ko nang mag-echo sa utak ko ang sinabi ni Dark, may pinakain sya sa akin na candy nung mga oras iyon.

Hi-hindi, pero paano? Posible bang alam nya na may antidote yung gamot na ginawa ng Blood Org.? Pero bakit sa akin nya pinakain? Bakit hindi na lang sya ang kumain imbis na ako?

Dark...

Napaluha na lang ako dahil sa mga nabubuo kong tanong sa isip ko. Nag-sakripisyo syang iligtas ako laban sa gamot na yon at ngayon, sya ang nanganganib. Naikuyom ko na lang ang kamao dahil sa sobrang galit.

I started to wipe my tears at nagpapakatapang. D-dark. I'll save you.

I'll save you, Aegi.

--

Note ni Chen:

Kahit alam ko wala ng masyadong nagbabasa nito, wala akong pake. HAHAHA! Basta tatapusin ko tong story na to. Balakayojan! Nagtatampo na ako. Charaught! Happy reading! :))