Diary Of Evelina Mortez

Chapter 15-Drunk

Hayatımda en büyük aptallığı yaptığım geceye hoş geldiniz.

Tom bu gece ne yapacaktı?Ne gibi 'özel' bir işi vardı?

Sırlar Odasının şüphesini bizden uzaklaştırmak için bina başkanımız Cassandra ile mi buluşacaktı?Yoksa Müdür Dippet'in, bizim bunaldığımızı görüp bir gecelik çıkmamıza izin verdiği Hogsmeade'e mi gidecekti?Giderse kiminle gidecekti?Merlin'in sakalı kafayı yemek üzereydim ki düşüncelerimi dağıtan James oldu.

"Evet bugün kafa dağıtmaya gidiyor muyuz?"

Oturduğum koltukta rahatsızca kıpırdandım.

"Evelina?"

"Hı-efendim?"

"Düşündük ki birkaç kaymak birası alır kafamızı dağıtırız.Ne dersin?"

"Kimler geliyor?"

"Bizimkiler."

"Tom?"

"Ona da soracaktım tabi ama ben daha sormadan hayır işlerim var dedi."

"Ne işi söyledi mi?"

James gözlerini devirdi.Bu cevabı almama yeterli olmuştu.Çünkü Tom 'işim var' derse biz ne işin var diye asla soramazdık.Sorsak da cevap vermezdi zaten.

"Geliyor musun?"

"Geliyor tabi ki de!" Dedi Gabriel sağımdaki koltuğa yayılıp,cübbesindeki çikolatayı çıkarırken.

"Aslında benim de işlerim va-"

"Riddle burada olmayacak Evelina."

Dişlerimi sıktım.

"Nerede olacağını biliyormuş gibi konuşuyorsun Gabriel." Dedim bakışlarımı ona çevirip.

"Nox ile okuldan çıktı onlar."

İşte o an kalbim tekledi.Hayal kırıklığımı gizlemeye çalışarak gözlerimi kaçırdım.

Derin bir nefes alırken ayağa kalktım.Yenildiğimi biliyordum.Sinirimi içimde bastırmaya çalışarak yatakhanenin merdivenlerine yöneldim.

"Evelina!Gidecek miyiz akşam oluyor?"

Durdum.

Eğer Tom Cassandra ile okuldan çıktıysa ben niye aptal gibi onu bekleyeyim ki? En azından kaymak birası içecektik.James'in de dediği gibi kafamı dağıtıp bunları düşünmekten uzaklaşabilirdim.

Arkama döndüm ve yüzüme en sahici gülümsemeyi yerleştirdim.

"Evet geliyorum.Giyinip sizlerle okulun önünde buluşalım."

James gülümseyerek başını salladı.

Cassandra denen kızı parçalamak istiyordum!Ve o şuan karşıma çıksa bunu yapabileceğimden emindim.Bir yandan da Tom nasıl onunla dışarı çıkabilir de benimle zihinbend yapmaz diye kafayı yiyordum.Sonuçta o değil miydi zihnimi korumamı söyleyen?İkisinden de nefret ediyordum.

Yatakhane'me girip sinirle saçlarımı geriye attım.Ne giyecektim?

Sandığımı hışımla çıkarıp içinden en sevdiğim siyah elbisemi çıkardım.Dalgalanan sarı saçlarımın üstüne,küçük bir şapka ile aksesuarlandırırken çokta kırmızı olmayan rujumu dudaklarıma sürdüm.Ne aşırıydım ne azdım.Ama aynaya baktığımda tam bir hanımefendi gibiydim...her ne kadar o gece öyle geçmeyecek olsa da...

O akşam Hogsmeade gürültülü ve kalabalıktı.

James,Gabriel,Antonin ve hiç sevmediğim Amanda ile sanki ilk defa kavuştuğumuz özgürlük ruhuna sokulmuş içindeydik.