Bazı yerler gri yazı çıkmış düzeltmeye çalıştım ama yapamadım...Yani o gri yazıları başka bir şey algılamayın lütfeennn anlayamadım niye öyle oldu her neyse çok konuşmiyim iyi okumalaaar! :D
-------------------------------------------------------
O beyaz yaratıkların nereden çıktığını ya da ne olduğunu bilmiyordum ama Ophelia'nın hiç kurtulma şansının olmadığını biliyordum...Orada boğulacaktı...
Ne yapıyordum ben?
"OPHELIA!"
Koşarak Ophelia'nın düştüğü yere çöktüm ama görebildiğim tek şey karanlık suyun içinden kızın bedenini sarıp gölün dibine indiren beyaz yaratıklar oldu.
"BEN NE YAPTIM!"
Çömeldiğim yerde bir el, bileklerimden kavradığında acı bir çığlık patlattım.Elimi hızla geri çektim ve beyaz eller bir şapırtıyla geri suya düşerek bileğimi serbest bıraktı.
Asamı sıkıca kavrayıp geri sürünmeye başladım.
Yüzlercesi geliyordu.Kemikli elleri adanın ıslak zeminini tırmalıyordu ve basık yüzleri öfkeyle bakarken onların boş,donmuş gözleri benim üzerimdeydi.
"Impedimenta!" Diye haykırdım.
Yürümeye devam ettiler.
Burada ölecektim.
Kendi kazdığım kuyunun içine kendim düşecektim.
"Stupefy!" Tekrar haykırdım." Incarcerous!"
Hiç biri işe yaramadı.
Korku,öfke,pişmanlık.
James'in kuzenini kendi ellerimle ölüme sürüklemiştim.
En iyi arkadaşım dediğim insanın kanından birini öldürmüştüm...
"HAYIR!" Diye bağırdım.
Daha sonra karanlığın içinde bir patlama oldu.Koyu yeşil ve zümrüt yeşili renginde bir halka kayalığı kapladı.
Bana ilerleyen yaratıklar tökezlediler ve sarsıldılar.Bana gelmek için alevlerden geçmeye cüret edemediler.Birbirine çarpıp suyun içine,Ophelia'nın kaybolduğu karanlık sulara gömüldüler.
Buğulu gözlerimden bu patlamayı kimin çıkardığını görmeye çalıştım.
Tom.
Mağaranın girişinde,asasını bir meşale gibi kaldırdı ve ucundan yeşil alevler yayıldı.
Beyaz yaratık dediğim inferiler birbirlerine çarptı,onları kuşatan alevden kaçmak için birbirlerini eziyor,karanlık suya tekrardan giriyorlardı.
Her tarafım titrerken kayığa binip binemeyeceğimi düşündüm.Bu işe kalkışırken düşecek gibi olduğumda Tom birden karşımda belirdi.
"Tom-" Dedim en az beyaz yaratıklar kadar solgun yüzümle.
Zayıf çıkan sesim yüzünden Tom'un yüzündeki şaşkın ve öfke karışımı ifadeyi okumak zor olmamıştı.
"Ophelia...Onu-"
Bayılacak gibiydim.
En iyi arkadaşıma ihanet etmiştim.Yine bir kızın hayatıyla oynamıştım.Ve sebebi? Kıskançlığım mıydı?Çekememezliğim miydi?NEYDİ?!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Diary Of Evelina Mortez
FanfictionEvelina Mortez 1937 yılında Hogwarts'a başlayacaktı.Ancak kim bilebilirdi ki Tom Riddle ile aynı dönemde okuyacağını?Bu ne kadar Evelina'nın günlüğü olsa da anlattığı kesinlikle kendi hikayesi değildi. Tom Riddle'ın idi.
