Diary Of Evelina Mortez

Chapter 10-Chamber of Secrets

Arkadaşlar dün atacaktım ama whatpadd'de sorun vardı kusura bakmayın ve sonunda geldi.İyi okumalarr. :D 

---------------------------------------

O sabah gökyüzü kırmızıydı.Ama kimsenin üzerine neşe saçmış görünmüyordu.

Bütün yetimhane önceki gecenin etkisiyle kendi kabuklarına çekilmiş ve düşüncelerine gömülmüştü.

Benjamin'e olanlara üzülmüştüm,evet,ama içimde suçluluk duygusu yoktu.Sonuçta tamamen zararsız biri sayılmazdı.Ve teknik olarak başına gelenlerin sorumlusu ben değildim.Birazını hak ettiğini söyleyebilirim...Melanie gibi.

Olayın gecesi Benjamin hastaneye yatırılmıştı.Sabah geldiğinde Tom ile birlikte sandıklarımızla yetimhaneden çıkarken, gözümün içine bakmaya cesaret bile edememişti.Ona veda etmeden gitmiştim Hogwarts Ekspresine.

Hogwarts Eksperine geldiğimizde içimi bir panik sarmıştı.Tom ile Hogwarts'ta bu kadar yakın olabilecek miydik?Olanları birine anlatabilecek miydim?Hogwarts aramıza tekrar bir sur örtecek miydi?

"Bu yazı beraber geçirdiğimizi insanlar söyleyecek miyiz?"

"Hayır." Dedi çok net bir şekilde.

Tren istasyonunda suratım asık beklerken,James'i gördüm.

"İşte oradalar!" Dedim heyecanla sandığımı Tom'un yanında öylece bırakıp kahverengi saçlara doğru koşmaya başlarken. "James!"

James hızla arkasına döndü.

"Evelina." Kollarımı boynuna dolarken James güldü. "Seni özlemişim."

"Tabii." Dedim yapmacık bir sinirle. "Onun için baykuş yolladın."

James'in bakışları arkamdaki bir noktaya sabitlenirken gülümsemesi soldu.

"Şey." Dedi."Senin yazın Tom ile kalacağını biliyordum.Tom'un baykuşlardan hoşlanmayacağını düşündüm."

Alaylı tavrım yerine şaşkın bakışlarım geldi.Arkama döndüğümde Tom orada değildi.Ve sandığım tam olarak bıraktığım yerdeydi.Yalnız başına.

Gözlerimi devirdim.

"Hadi gidip sandığını alalım." Dedi James kolunu omzuma atarken."Sende yazın ortasında neden Hogwarts'a döndüğünü anlat."

Bir an Tom'un ne kadarını James'e anlatmamdan hoşlanıp hoşlanmayacağını düşündüm.Veriteserum konusundan hoşlanmazdı.Boğulduğum kısımdan da hoşlanacağını sanmıyorum.Geriye ne kalıyor ki?

"Hogwarts'ta daha verimli çalışacağımı düşündüm." Dedim yalan söyleyip."Muggle dünyası dikkatimi dağıtıyor."

"Buna inanmamı beklemiyorsun değil mi?"

Kalabalığın yanından dolaşıp sandığımı trene yükledim, Tom'un olduğu kompartımanı bulmaya çalışırken onu duymamazlıktan gelmeye çalıştım.

"Dolohov ve Rosier nerede?"

"Dolohov gelmedi.Yazın tamamını ailesiyle geçirecek.Gabriel'de birazdan burada olur." Dedi James.

Tom'un kompartımanını bulduğumuzda kendimi hiç beklemeden içeri attım.

"Tom." Dedi James mesafeli bir sesle, başıyla selam verip.

Tom camın kenarında oturmuş elindeki kitabı okuyordu.Tepki vermedi.

Gidip karşısına otururken Gabriel Rosier içeri girdi.