Diary Of Evelina Mortez

Chapter 19-Slytherin's Locket

Medyada'ki video Mortalwine tarafından yapılmıştır ve kesinlikle izlemenizi tavsiye ederim.Çok çoook güzel. *.* Tekrar teşekkür ederiimm! *.*  Ve tabi ki de son bölümde gelen 100 yorum içinde çooook teşekkür ederim sizi çook seviyorum! <3

İyi Okumalar!

-------------------------------------

Hatırlayamadığım bir rüyanın ardından gözlerimi araladım.

Önceki gecenin anısıyla yüzüme bir gülümseme yayıldı.

Unutmak istemiyordum.Onun unutmasını istemiyordum.Önceki geceyi tekrar yaşamak istiyordum.Beni tekrar tekrar öpmesini istiyordum...Bu yanlış mıydı?

Kütüphanedeydik.

Profesör Slughorn'un yaz için verdiği parşömen ödevlerini şimdiden bitirmeye karar vermiştik.Çünkü yazın bunun için asla vaktimiz olmayacaktı.

Masada Tom ve ben haricinde en son Antonin'de kalktığında derin bir nefes verip,saatlerce tuttuğum kalemimi bıraktım.

Tom'la dün yaşadığımız şeyden beridir hiç konuşmamıştık.Sanırım ilk atağı yapmam gerekiyordu artık.

"Nasıl gidiyor?" Diye sordum başımı ona çevirip.

"Bitmek üzere." Dedi.

Başımı salladım.Dikkati pekte ben değildi.

"Bir şey sorabilir miyim?" Nefesimi tuttum.

Tom en sonunda elindeki kalemi bırakıp dikkatli bakışlarını bana çevirince yutkundum.

"Sadece nasıl davranmam gerektiğini bilmek için soruyorum,yine bir yabancı gibi mi olacağız?"

Merlin.Lütfen bir şey söylesin.Lütfen bir şey söylesin.

Bir süre sessizce durdu.

"Yani,eskiye mi döneceğiz?" Dedim duymak istediğim cevap gelmeyince.

Bunu gerçekten de sadece merak ettiğim için soruyordum.Çünkü bugün, Amanda ile bile daha fazla konuşmuşluğum vardı ve Tom ile neredeyse hiç konuşmamıştık...Bu beni strese sokuyordu.

Dudakları hafifçe yukarı kıvrılırken,kızardığımı hissediyordum.Bilmiş gülümsemesi yüzüne yerleşirken,onun kadar rahat olamadığım için kendime bir kere daha küfrettim.

"Sadece geceye kadar." Dedi."Anlaşmamızı hatırlıyor musun?Kimse olmadığı sürece,sen ve ben arkadaşız."

Arkadaş?

"Anlaşma,evet."Ne diyeceğimi bilmiyordum."O zaman,"

"Akşam görüşürüz?" Tom kaşlarını kaldırdı.

Reddetme şansım gerçekten var mıydı?O sorduğu zaman,yoktu.

"Görüşürüz."

Parşömeni alıp masadan kalktım.Arkamı döndüğüm ilk anda kendime küfretmeye başladım.

"Eve!"

Kütüphaneden çıkar çıkmaz,koridorda bana koşan James'i gördüm.Süper.Gerçekten şuan James'den bir hayat dersi alacak halde değildim.

"Bu yaz ne yapacaksın?" Diye sordu saçlarını geri atıp,bana eşlik ederken.

"Hiç.Hiçbir şey.Neden sordun?"

"Bu yaz Amanda,Antonin,Gabriel bizde misafir olacaklar.Sadece bir haftalığına."Dedi hevesle."Belki sende gelmek istersin?"

Adımlarımı yavaşlatıp,ne diyeceğimi düşündüm.Kabul edemezdim çünkü Tom ile yapacağımız şeyler vardı.Her ne kadar istemesem de yapmak zorunda olacağım şeyler...