Chapter 25-What Really Happened?

2.3K 162 175
                                    

Evet arkadaşlar finalin gelmesine az bir süre kaldı...Ben çok heyecanlıyım açıkçası artık her şeyi yavaş yavaş açığa kavuşturacağız inşşş hadi bakalım....İyi okumalarr! 

--------------------------------------

Bütün bir yaz onu uyurken görmüş hatta bazen birlikte bile uyumuşluğumuz olmuştu ama yine de vücudum heyecandan titriyordu.

"Üşüyor musun?" Tom fısıldadı.Elini yavaşça üzerimden geçirdi ve beni kendine bastırdı.

İtiraz etmeden vücudumu ona yasladım.Ciğerime dolan kokusu titrek bir nefes vermeme neden olmuştu.

Başım artık göğsünde değildi.

Tam olarak boynu ve omzu arasındaki boşluğa uyuyordu.

Derin birer nefes aldık.

"Hala kabuslar görüyor musun?"

"Bazen." Diye mırıldandım."Ama merak etme,seni rahatsız etmem."

"Etmezsin."Dedi başını başımın üzerine yerleştirirken."Ben,kabus görmemeni tercih ederim sadece."

Gülümsedim.Vücudum gevşemişti.

"Teşekkür ederim." Dedim gözlerimi kapatıp.

Bir süre sessizce durduk.

"Tom."Dedim gözlerimi açıp."Merak ediyordum da...hiçbir dilek tuttuğun oldu mu?"

Tom sessiz kaldı.

"Güçlü olmayı." Dedi çok basitmiş gibi.

"Hayır." Dedim."Öyle değil.Kendine bile saçma gelen,asla kimseye anlatamayacağın ama istemekten vazgeçemeyeceğin bir şeyden bahsediyorum."

Tom cevap vermedi.Belki de asla cevap veremeyeceği tek soruydu.

"Sen?" Dedi mırıldanıp.

"Sevilmeyi."

Bir an durdum.Bunu sesli söylemeyi istememiştim.

Tom bana doğru döndüğünde elimi yastığın altına koyup yeşillerine baktım.

Bir eliyle yüzümü okşayıp gülümsedi.Onunda eli benim gibi yastığın altındaydı ve bana dönüktü.

Kalbim tekrar teklerken nefes almaya çalıştım ama aramızda neredeyse boşluk yoktu.

"Sevilmeyi." Eğilip dudaklarıma kısa ama tutkulu bir öpücük kondurdu.

Ve sonra sanırım bu, o seneki en güzel uykularımdan biri olmuştu.

Tom'un sesiyle gözlerimi açtığımda birkaç kez göz kırpıp karşımda bana yarım bir gülümsemeyle bakan Tom'u buldum.

"Günaydın." Diye mırıldandım.

"Günaydın." Tom derin bir nefes aldı."Kendi odana gitmek istersin diye uyandırdım.Bekle."Dedi yataktan kalkıp."Ortak Salon'u kontrol edeyim."

Başımı salladım ve yorgun gözlerim Tom'un yatağının yanındaki çekmecesinden sarkan beyaz bir kağıda tutuldu.

Kağıda uzanıp,elime aldığımda üzerinde saçma sapan şeylerin yazdığını gördüm.

"Lord ne?Vold-"

Bir çeşit anagrama benziyordu.

Tom elimdeki kağıdı bir anda çektiğinde ödüm kopmuştu.

"Ortak Salon boş." Dedi gözünü gözümden ayırmayıp,kağıdı çekmecesine koyarken.

"Peki." Dedim gülümseyip ve kapıya yöneldim.

"Teşekkür ederim." Dedi."Burada kaldığın için."

Diary Of Evelina MortezHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin