Diary Of Evelina Mortez

Chapter 20-The Cave

4 gün bölüm atmadığım için bunu da yollayayım dedim...Şimdiden uyarı benim psikoloji pert oldu bu bölümden sonra bir karakteri sevdiğim için... :D Şimdiden üzgünüm....İyi okumalar! <3

-----------------------------------

İlk hissettiğim şey...

Kalp çarpıntısı.

"Sana bir soru sordum." Diye tısladı Tom.

"O-o benim kolyem." Dedim şaşkınlıkla.

Tom sinirli bir şekilde dilini yanağına bastırdı ve bana doğru bir adım attı.

"Bu Salazar Slytherin'in madalyonu." Dedi elindeki kolyeyi havada tutup."Nesilden nesile geçiyor."

İkinci hissettiğim şey.

Ağlama isteği.

"B-bu olamaz..."Dedim titrememeye çalışarak."O benim kolyem.Ailem verdi bana onu.O bana ait!"

Tom yeşillerini yeşillerime dikip birkaç saniye doğru mu yoksa yalan mı söylediğimi anlamaya çalıştı.

"O benim." Dedim gözlerim dolarken."Sende gördün zihnimde..."Ona bir adım yaklaşıp,buğulu gözlerimi sildim."Sana yalan söylemiyorum,Tom."

Tom alev saçan gözlerini aşağıya bana indirdi.

"Merlin'e yemin ederim ki yalan söylemiyorum." Kollarımı sıkıca beline dolayıp başımı göğsüne yasladım. "Y-yemin ederim." Dedim lanet olası hıçkırıklarımın arasından.

Tom hareket etmedi.

Başımı tam yukarı ona çevirecektim ki,Tom kollarını bana sardı ve derin nefesler alırken, başını saçlarıma gömdü.

"B-ben-"

Hıçkırıklarım arasından zorla nefes alırken,Tom beni kendinden çekip,elini yüzüme uzattı, ve artık süzülmeyi kesmiş gözyaşımı sildi.

"Tamam." Dedi fısıldayıp. "Bunu kimin fırlattığını gördün mü?"

"Hayır." Dedim derin bir nefes alıp.

Tom başını sallayıp arkasına döndü ve camın önünde dikildi.

Az önce az kalsın yine kavga edecektik ve bu sefer kim bilir ne zarar görecektim...Ama doğruyu söylemiştim.Madalyon ailemden kalmaydı...Ve eğer Tom'un dediği gibi bu madalyon Salazar Slytherin'in soyundan geliyorsa....öyleyse benim ailem...

"Hadi." Dedi Tom düşüncelerimi dağıtıp, asasıyla camı tekrar birleştirirken."İyi uyumalısın."

Başımı salladım ve elinde tuttuğu madalyonuma baktım.

"Bu bende kalacak." Dedi yeşillerini yeşillerime güven verirmiş gibi dikip."Şimdilik."

"Neden?"

"Çünkü çalınması riskine giremeyiz."

"Neden Muggle dünyasından biri bu madalyonu çalmak istesin ki?" Dedim çekinerek.

Kızmamasını umuyordum.

"Muggle dünyasında sadece Muggle'lar yaşamıyor değil mi,Lina?"

Aptal ben.

"Ah." Dedim kendi yatağımın yorganını kaldırıp."Doğru."

Yorganın içine girip vücudumu onun yatağına doğru çevirdim.

Artık dikkati bende değildi.Yatağında oturup,asasıyla madalyonu havalandırmış inceliyordu.

"Tom." Dedim fısıltıyla.