Hani size ilk başlarda Gryffindor bile olabilirmişim cesaretime bakarsam diyordum ya...işte o bahsettiğim cesaret buydu...
Bunu nasıl hangi cesaretle yapmıştım bilmiyordum...
Tom Riddle'ı öpmüştüm...Okulun gözdesi...Slytherin'in Varisi.Profesörlerin çağının en parlak büyücüsü olarak gururla başkalarına anlattıkları Slytherin'li çocuğu.Özenle taranmış saçlarına bir kez dokunabilmek için her şeyimi feda edebileceğim yakışıklı adamı.
Onu öpmüştüm...Ve panik yapıp yanından uzaklaşıp gitmiştim...
Gerçekten bayağı sarhoştum.Pekala,bu gezinin amacı sarhoş olmamdı ve başarmıştım ama kimse Tom'un burada olacağı gibi bir şey söylememişti?! Büyük olasılıkla bir daha tekrarlanamayacak bir deneyim olarak kalacaktı...
Kapıdan içeri girerken hala kendimde değildim.
James beni,"Ne kadar uzun sürdü," diye azarladı."Nerede kaldın?"
"Hava almam gerekti."
Biramdan büyük bir yudum aldım.
Kendimi güçsüz,hala sarhoş,mahcup,bitkin,rezil ve tuhaf bir düzeyde,normal sınırların tamamen dışında heyecanlı hissediyordum.
James elimi sımsıkı kavramıştı,ne kafa karıştırıcı bir duygu dizisiydi bu.Bütün bunları hazmetmek için en azından bir haftaya kadar ihtiyacım olacaktı.
"Gidelim artık." Dedi kolumu omzuna atıp,taşımaya çalışır gibi.
"Pekala haydi gidelim ." Dedim gülerek...Ama bu gülüşüm normal bir insanın gülüşü değildi...daha çok ben bugün ne haltlar yedim gülüşüydü.
Yol boyunca gözlerimi kapatıp,başımı James'in omzuna gömmüştüm.
Ortak Salona geldiğimizi, şöminenin yeşil ışıklarının gözüme yansımasından anladım.
Şöminenin karşısındaki koltuğa yayıldığımda ayakkabılarımı çıkarma zahmetinde bulunmayıp kendi kendime güldüm.
James "Kesinlikle bir daha sana içelim mi diye teklif etmey-"
Sesler kesildi.
"Ne?" Dedim kahkaha atıp. "Bu benimde hakkım!"
Cevap gelmedi.
Yattığım yerden bir gözümü açıp James'e doğru baktım.Yüzü buz kesmişti.Sadece onun değil arkasında duran Gabriel'inde.
"Neye bakıyorsunuz öyle?" Deyip başımı koltuktan çıkardım.
Tom ortak salonun kapısının önünde dikilmişti.James ve diğerlerine sert bir bakış göndermesi ile ortak salonda kalan son iki kişininde yüzünü asıp merdivenlerden yatakhanesine çıkması bir olmuştu..
Siktir.
Koltuğuma geri gömüldüm ve koltukta duran bir pelerini yüzüme örtüp,ellerimi göğsümde birleştirdim.Utancımdan ölüyordum.
Örtüyü üstümden sertçe çekip,elime kocaman bir bardak buzlu su tutuşturdu.
"İç şunu." Diye emretti.
Şömine ikimizin de yüzüne yeşil ışıklar saçıyordu...ya da ben hayal görüyordum.
Tom dikkatle beni izliyordu.Çekingen bir yudum aldım.
"Hepsini." Diye tısladı.
Fazla hükmediciydi...Ama bahsettiğimiz Tom Riddle'dı.Elini dağınık saçlarının arasından geçirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Diary Of Evelina Mortez
FanfictionEvelina Mortez 1937 yılında Hogwarts'a başlayacaktı.Ancak kim bilebilirdi ki Tom Riddle ile aynı dönemde okuyacağını?Bu ne kadar Evelina'nın günlüğü olsa da anlattığı kesinlikle kendi hikayesi değildi. Tom Riddle'ın idi.
