~~
Bölüme başladığınız tarihi ve saati buraya bırakabilirsiniz!
Bölüm Şarkısı: Digital Daggers - Still Here
***
#Esin2
Bugün Ufuk'un okulunun önünden geçerken yine onu görmüştüm. Onu gördüğümde, olduğum yerde dona kalıp, onu izlemeden ilerleyemiyordum bir türlü ve bugün de yine aynısı olmuştu.
Onu gördüğümde dona kaldım ve o, yanımdan geçip gitti. Yine dalgındı ve suratı bir karış asıktı. Etrafında olup biten hiçbir şeyden haberi yoktu, bu yüzden onu izlediğimi ya da takip ettiğimi hiç fark etmedi.
Şimdi de olduğu gibi, her zaman yanımda geçti ama beni hiç görmedi.
Gözlerime biriken gözyaşlarını gözlerimi kapatarak geriye attım ve yürümeye devam ettim. Kendi kendimi ikileme sokmuştum, ona açılırsam onun imkânsızlığını kazanmış olur ve ona karşı olan ilgimi kaybederim diye o kadar çok söylenmiştim ki öyle bir şey olmayacak olsa bile artık kendimi inandırmıştım öyle olacağına.
Bu yüzden ergenler gibi ona yazmış ve dikkatini çekebilirim diye düşünmüştüm ama yine her zamanki gibi elime yüzüme bulaştırmıştım her şeyi.
Sadece 'Bir daha içmeyeceğim,' diyerek içmeyi bırakmam yeterdi. Hatta sırf bu yüzden bana âşık bile olabilirdi!
Kendi kendime kahkahalara boğulduğumda elimi duvara yasladım ve öne eğildim. Kahkaha atıyor olmama rağmen gözyaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başlamıştı. İşte böyle birisiydim ben. Gülüyorken ağlardım veya seviyorken ondan nefret edebilirdim.
Kahretsin!
"Hey, iyi misin?"
Duyduğum sesle dona kaldığımda, nefesim boğazımda sıkışıp kalmıştı. Hafifçe doğrulup yanımda dikilen Ufuk'u gördüğümde, kalbim delicesine çarpmaya başlamıştı.
"Gerçi pek iyi gözükmüyorsun..." dediğinde çantasından çıkardığı selpak paketini bana uzattı ve "Sende kalabilir, derse geç kalıyorum," diyerek omuzuma hafifçe vurdu ve benden uzaklaştı. Okulundan yükselen zil sesiyle de koşmaya başladı.
~~
Bölüm hakkındaki yorumlarınızı ve düşüncelerinizi buraya bırakabilirsiniz!
Bana ulaşmak için:
Instagram: semihaakaya
Twitter: semihaakaya
Tekrar görüşmek üzere! Beklediğiniz için hepinize teşekkürler, sizleri seviyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Texting | 03:00
Short Story"Saat, 03.00'ü gösterdiğinde derin bir nefes aldım ve yavaşça gözlerimi kapattım, yine onun hayali süslemişti zihnimi. Ona karşı takıntılı bir sevgim vardı... Çoğu zaman ona ulaşabilecek olmama rağmen kendimi ondan uzak tutardım ama ona yaklaşmadan...
