Bölüme başladığınız tarihi ve saati buraya yorum olarak bırakabilirsiniz!
Bölüm Şarkısı: Avril Lavigne - Here's To Never Growing Up
***
#Esin4
Kendimi yine Ufuk'un okulunun önünde bulduğumda bıkkınlıkla derin bir nefesi verdim. Her seferinde buradan geçmek zorunda değildim ama kendimi buradan geçerken buluyordum hem de onu görmeme olasılığım olduğu halde.
Derslerimiz bizim okulda öğlenci öğrenciler olmadığı için Ufuklardan yarım saat sonra başlıyordu, yani her gün Ufuk'u görebilmek için okula erken gidiyordum ama her gün şanslı olmuyordum çünkü Ufuk derse son dakika girmeyi alışkanlık edinmiş bir öğrenciydi.
Mesela bugün de onu görememiştim çünkü derslerinin başlamasına on dakika vardı ve on dakika boyunca burada beklemek tuhaf kaçabilirdi, özellikle de Ufuk'un bakış açısından. Her ne kadar kendi kafasının içinde yaşayıp etrafını fark etmese de, okulunun kapısının önünde bekleyen birini gördükçe tuhafına giderdi her halde.
Zaten geçen gün, kahkahalarla ağladığım için gözüne batmıştım bir de utanmadan 'O sen misin?' diye sorması yok muydu? Sanki söyleyeceğim de...
"Hey!"
Arkamdan gelen sesle, yerimde zıplayarak arkama döndüğümde gözlerim şaşkınlıkla iki koca küre gibi açılmıştı.
"Ne yapıyorsun ya?" diye sorduğumda, sesim bile biraz önce korktuğumu açık ediyordu.
"Yine kendine kahkahalarla ağlayacak bir yer mi arıyorsun? Çok düşünceli bakınıyordun etrafına..." diyen Ufuk kaşlarımın çatılmasına neden olmuştu. Ne ara bu çocuk etrafına dikkat etmeye başlamıştı?
"Yoo... Hayır, sadece buradan geçiyordum. Buradan her geçtiğimde ağlayacak değilim herhalde!" diyerek geri çekildiğimde Ufuk gözlerini kısarak yüzümü iyice inceledi ve "Hmm... İyi, bugün yanımda selpak yoktu," dedi.
Tek kaşım benden bağımsız bir şekilde kalktığında, "Ya... Öyleyse selam vermeni neye bağlamalıyım? Sonuçta insan her selpak verdiğine tekrar karşılaştıklarında selam vermez," dediğimde, Ufuk'un yüzünde içimi eriten bir gülümseme yeşerdi.
Çok güzel gülüyordu şerefsiz. Lise birdeyken de onu ilk gördüğümde böyle gülümseyerek bakmıştı bana, kalbim o anda yerinden çıkıp Ufuk'un kalbinin önünde diz çökmüştü.
"Haklısın. Sadece tuhaf bir kızsın diye sana selam vermek istedim. Son zamanlarda etrafımda tuhaf şeyler oluyor," dediğinde, boğazımı temizleyerek gözlerimi kırpıştırdım ve "Ne gibi tuhaf şeyler? Yoksa etrafındaki tuhaf şeyleri bana bela mı edeceksin? Korkmalı mıyım?" diye sordum.
Muhtemelen bahsettiği tuhaflık bendim ama kendimi açığa çıkaracak kadar da aptal değildim. Ufuk'un her kurduğu cümleye konuşmalarımızı süzgeçten geçirerek cevap veriyordum.
"Korkma... Sana bir fenalık yapacak değilim. Ah, bu arada adın neydi?" diye sorduğunda, hafifçe gülümseyip tereddüt etmeden, "Açelya," dedim. Gözleri kısıldı ve başını onaylarcasına sallarken, "Tanıştığıma memnun oldum Açelya," dedi ve saatine baktı.
"Derse gitmem gerek, tekrar görüşür müyüz?" diye sordu.
Omuz silktim ve "Belli olmaz..." dedim, Ufuk bir kez daha gülümseyerek göz kırptıktan sonra okula doğru döndü ve koşmaya başladı. Arkasından melül melül bakarken, "Hey!" diye seslendim bir anda.
Az kalsın açık verecektim.
Ufuk omuzunun üstünden bana baktığında, "Sen tanıştığına memnun oldun da, bana adını söylemedin! Ben nasıl tanıştığıma memnun olacağım?" diye sordum.
Ufuk'un kaşları çatılırken, "Adım Ufuk!" dedi, "Ben de memnun oldum Ufuk, iyi dersler!" diyerek el salladığımda, başıyla hafifçe selam vererek okul binasına doğru koşmaya devam etti.
Birkaç gün Ufuk'tan saklansam iyi olacaktı, böyle karşılaştıkça kendimi açık edebilirdim özellikle de lise birinci sınıftayken aynı sınıfta olduğumuz göz önünde bulundurulursa ve şimdi de asıl adımı söylemişken bir şeyler açığa çıkabilirdi...
Sonuçta onunla mesajlaşırken söylediğim isim de benim adımdı ama soyadımdı... Biraz daha üstünde düşünürse, buralarda dolanan eski sınıf arkadaşı Açelya'nın mesajlaştığı Esin olduğunu anlayabilirdi. Hatta daha da çok düşünürse, onunla sıra arkadaşı olduğumuz günü anımsayıp, Açelya Esin olduğumu pek rahat bir şekilde çözebilirdi.
Sonra da aramızda kurduğum bu enerji kaybolabilirdi.
~~
Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi ve yorumlarınızı buraya bırakabilirsiniz!
Bana ulaşmak için:
Instagram: semihaakaya
Instagram: semihakayahikayeleri
Twitter: semihaakaya
Tekrar görüşmek üzere! Sizleri seviyorum, beklediğiniz için hepinize teşekkürler...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Texting | 03:00
Short Story"Saat, 03.00'ü gösterdiğinde derin bir nefes aldım ve yavaşça gözlerimi kapattım, yine onun hayali süslemişti zihnimi. Ona karşı takıntılı bir sevgim vardı... Çoğu zaman ona ulaşabilecek olmama rağmen kendimi ondan uzak tutardım ama ona yaklaşmadan...
