Geri Dönüş {SÖZ}

Kafe

Evden çıktım ve nereye gideceğimi bilmiyordum aslında. İşim felan yoktu. Her tarafta birisini görmeyi çekemezdim. Sanki birbirlerini hiç görmüyorlar. Abimde zaten Eylem Eylem diye yüzüme bile bakmadı. Sinirden patlamak üzereyim resmen.

O kadar hızlı yürüyormuşum ki baya sertçe birisine çarptım. Yere düştüm. Ayağım çok acımıştı.

X: Dikkat etsene be !
S: Allah Allah! Sen çarp, bide dikkat et de ?
X : yani sen dikkat etseydin düşmezdin.
S: Ya bi susta beni ayağa kaldır.
X: Pardon?

Susup ona baktım.

S: Madem senin yanlışın yok bu işte, insanlığını görelim.

Benim yanıma çökmüştü.

X: Allah Allah.
S: Yardım etmeyecek misin?

Bir süre göz gözeydik. Ve sonunda ayağa kalktı ve elini bana uzattı. Elini tuttum ve ayağa kalkmaya çalıştım, ama olmadı. Ayağım çok ağrımıştı.

S: Aa
X: iyimisin?
S: görmüyor musun?
X: Sen nasıl ters birisiymişsin. Birşey denilmiyor sana .
S: Sen beni tanımıyorsun tamam mı?

Bir süre susup bana baktı.

X: Peki. Tanışalım. Hem senin hakkında doğru olmayan şeyler de söylemem.

Elini yeniden uzattı bana

Güldüm.

S:yok sağol. Benim işim var hadi size iyi günler.

Arkamı dönüp yavaş yavaş yürümeye başladım. Bir kafeye gitmeyi düşünüyordum. O kız isteme şeyini de kendileri halletsin. Hem onları ben şimdi çekemem.

X: Ya bi dur !

Beni sertçe çekti.

S: Ya sen kimsin ya?! Beni sakat mı bırakacan?
X: Topallıyorsun. İlerde kafe var oraya oturalım istersen.
S: İşim var.

Kolumu çekip hemen gitmiştim ordan. Tabikide kafeye gitmeyecektim. Neyse eve giderim artık.

Ship ship ship😏.....