Kendinize Gelin!

289 24 1
                                    

Eylem hemşireyi çağırdığında,hemşire hemen gelmişti. Bahara sakinleştirici vermişti, Baharda uykuya dalmıştı.

G: Hadi, siz çıkın. Bahar uyusun.

Güler ablanın dediğini yaptık. Hepimiz dışarıya çıkmıştık ve az önceki oturduğumuz yere yenide oturmuştuk.

Aramızda sessizlik vardı. Hepimiz Baharı düşünüyorduk, tabiki. Diğerlerini bilmiyorum, ama Baharın bağırışı ve ağlayışı gözümün önünde hala.

Su: Nolucak şimdi?

Hepimiz Su'yu duymuştuk, ama ne cevap vericeğimizi bilmiyorduk. Bende bilmiyordum.

E: Bahar sadece korktu. Birşey olmayacak, korkma.
Su: Söylemesi kolay.

Eylem anlamamış bir şekilde Suya dönmüştü.

E: Noluyor kızım sana?
Su: Yok birşey. Sadece Bahar için endişelenmiyorsunuz ya, o beni şaşırtıyor.

Nazlı hemen aralarına girmişti.

N: Kızlar, tamam sakin. Su sende öyle saçma sapan şeyler düşünme. Bahar seninde bizimde arkadaşımız.
Su: Hıhı kesin öyledir.

Bu sefer araya ben girmiştim.

S: Kızlar tamam yeter! Anlıyorum, hepimiz gerginiz. Ama sakin olursanız bi.

Hepsine teker teker bakmıştım.

S: Şu halimize bakın. Acımızı birbirlerimizden çıkarıyoruz. Kendimize gelelim! Ben kantine gidiyorum. Atıştıracak birşeyler almaya. Birşey istermisiniz?
N: Bende geleyim senle.
S: Tamam hadi.

Nazlıyla beraber alt kata inmiştik. Kantin ordaydı.

S: Nasılsın ?
N: Berbat.

Ona baktım ve gülümsedim.

S: Herşey düzelecek.
N: Peki sen? Sen herkesi teselli ediyorsun, ama kendini nasıl hissettiğini hiç paylaşmıyorsun. Selin, bana güvenebilirsin.

Yeniden gülümsedim.

S: Ona hiç şüphem yokta.
N: Ee?

Kantine varmıştık.

S: Neyse, başka zaman konuşuruz. Sipariş edelimde şu tostları.

Tostları sipariş ettikten sonra telefonum çalmıştı. Telefonumu cebimden çıkardığımda Selimin ismini görmüştüm.

Acaba işimi bitti?

Nazlıya dödüm.

S: Pardon.

Telefonu açtım.

Sm: Selam.
S: Selam, nasılsın.
Sm: İyim, iyim. Sen nasılsın.
S: Eh idare eder.
Sm: Noldu, sesin pek iyi gelmiyor.
S: Sen onu boşverde, sesin keyifli geliyor.
Sm: Ha evet. İşler bunara o kadar iyi gidiyor ki.
S: Aa sevindim senin adına. Döndün mü Karabayıra ?
Sm:Yok daha değil. İşler beklediğimden biraz daha uzun sürecek, ama söz geri döndüğümde, sana borcumu ödeyeceğim.

Güldüm.

S: Ne ara borcun oldu?
Sm: Seni o masada bırakıp gittiğim ara.
S: önemli değil dedik ya.
Sm: Yok ya. İnandırıcı gelmiyor.
S: Allah Allah. Neyse şimdi konuşamıcağım işim var. Hadi görüşürüz.
Sm: Tamam hadi, Görüşürüz.

Telefonumu kapattığımda Nazlı önümde tostlar ve içeceklerele duruyordu.

N: Maşhallah, bi bitmedi konuşman.
S: Pardon ya bi arkadaş yurt dışındaydıda beni aramış.
N: Ha bi arkadaş meselesi.
S: Hıhı.

Nazlı sırıtmaya başlamıştı.

S: Ne sırıtıyorsun kızım.
N: Hiç.
S: Hadi! Tostlar soğumadan çıkalım yukarıya.

Nazlı güldü.

N: Tamam, tamam!

1 hafta tatilim💃🏻 yanii daha çok bölüm gelecekk🎉

Geri Dönüş {SÖZ}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin