Geri Dönüş {SÖZ}

Gitme

Fethi;

F: K-komutanım siz ne diyorsunuz?
Er: Benden öğrenmeni istemezdim.

Az önceki içtiğim çay, ağzımı yakmıştı. Ne ara oldu bu iş ? Ateş ile Selin.

Kendimi zor tutuyordum.

Ateşe dalmamak için kendimi zor tutuyordum. Kardeşim dediğim adam, şimdi kız kardeşinle sevgilimiydi?

Aklıma Nazlı geldi. Peki o ? Onun haberi var mıydı?

F: Müsadenizle, ben bi hava almaya çıkacam.
Y: Fethi, senin çıkmaman lazım.

Hiç birşey demeden odadan çıkıp, ceketimi giyidim.

Y: Fethi !

Delirmek üzereydim. Yavuz komutanı dinlemedim.

Kapıyı açıp merdivenlerden aşağı indim.

Dikişim ağrımaya başlamıştı, ama şimdi umrumda değildi. Selini bulmam lazımdı.

A: Fethi!

Ateşin sesini duyduğumda, öfkem dahada artmıştı.

A: Fethi, beni bi dinle.

Hızlıca Ateşe dönüp baktım.

F: NEYİ DİNLEYİM NEYİ ?! KERDEŞİMLE NASIL SEVGİLİ OLDUĞUNU MU ?

A: FETHİ DİNLE.

F: Ateş, git. Kendimi zor tutuyorum, git.
A: Vur. İçini rahatlatacaksa vur, ama beni bi dinle.

Hızlıca dönüp gittim Ateşin yanından. Adam resmen dayak yemek için gelmiş, ama şimdi değil.

A: Bilmediğin olaylar var.

Selin;

Kahvemden bir yudum almıştım.

S: Ee, işler iyi gitti mi ?

Selim'de kahvesinden yudum almıştı. Bana bakıp gülümsedi.

Sm: Yani, beklediğimden çok daha iyi.
S: Güzel, senin adına sevindim.
Sm: Sen ne yaptın o arada ?
S: Hastanenin duvarlarını tek tek inceledim.

Selim güldü.

Sm: Bu arada, geçmiş olsun. Yani geç oldu ama.
S: Yok ya problem değil.

Sm: Aslında sen gözüktüğü gibi zor bir kız değilsin.

Selime baktım.

S: N-nerden çıktı bu şimdi ?
Sm: Yani ilk tanışmamızda, ilk bi kaç tanışmamızda baya atarlıydın.

Güldüm.

S: Ben öyle birisi değilim. İnsanlar beni öyle yapıyor.
Sm: Yani istesende istemesende, karşındaki kişi, yani ben seni öyle gördü.
S: Ama artık beni tanıyorsun, öyle biri değilim.
Sm: Bir kaç kere görüşmek, senin için birini tanımak mı?
S: Yani neticede senin hakkında bir kaç şey biliyorum diyelim.
Sm: Peki.