Geri Dönüş {SÖZ}

Söz

Selin sesiyle beni uyandırmıştı.

S: Nazlı, cevap versene. Ne olmuş?

Gözlerimden gözyaşlarının düştüğünü hissetmiştim, ve tabiki bu Selini dahada korkutuyordu.

Artık demeliyim. Ateşin gelmesini bekleyemem.

Seline dönmüştüm.

N: S-selin.
S:  Nazlı ne oluyor?!

Nasıl söyleyebilirim.

N: A-abin.

O Selin için yeterdi. Donup kalmıştı.

S: N-ne olmuş abime?

Sesi titriyordu. Kendini ağlamamak için zor tutuyordu. Ve bu beni dahada kötü yapmıştı.

N: Selin, Fethi çatışmada vurulmuş.

Selin;

N: Selin, Fethi çatışmada vurulmuş.

O sözler içimi parçalamıştı. Abim. Çatışmada. Vurulmuş.

Haftalardır onun için dua ediyordum. Ve şimdi bana abim vurulmuş diyor.

Ağlamaya başlamıştım. Şu an o kadar çok şey demek, yapmak istiyordum ki. Ama yapamıyordum. Sadece ağlıyordum.

Nasıl olur ? Nasıl kıyarlar ona?

Nazlı beni teselli etmeye çalışıyordu, ama ikimizde hiç işe yaramıyacağını biliyorduk.

Göz yaşlarımı silip Nazlıya bakmıştım.

S: Nazlı, beni hastaneye götür, lütfen.

Nazlıda ağlıyordu.

N: Ateş geli-

Sinirlenmiştim. Benim abim hayatıyla mücadele ediyor, Nazlı hala Ateş peşinde.

S: BANANE!

Nazlı korkmuştu. Bağırıcağımı beklememişti. Aslında bende kendimden beklememiştim.

S: Ateş şu an umrumda değil! Ben gidiyorum, sen kalıcaksan kal.

Koltuktan kalkıp kapıya doğru yürümüştüm. Nazlıda arkamdan gelmişti.

N: Selin dur!

Kolumdan tutup beni kendine doğru çekmişti.
Ona dönüp bakmıştım.

S: Ne?!
N: Beraber gidelim.

Hiç birşey demeden dönüp kapıyı açmıştım. Karşımda Ateşi görmüştüm. Gözleri ağlaya ağlaya kırmızı olmuştu.

Onu gördüğümde ona sarılıp ağlamak istemiştim, ama bunun doğru olmadığınıda biliyordum.

Ona bakıp ağlamaya başlanıştım.

Aklım almıyor, veya almak istemiyor.

Gücüm kalmamıştı, kendimi yere atmıştım. Nazlı ve Ateş hemen yanıma çökmüştü.

Nazlı beni kendine çekip, beni küçük bir çocukmuşum gibi, avutmaya çalışıyordu.

Eylem;

Kapının sesiyle uyanmıştım. Kafam o kadar ağrıyordu ki, zor kalkmıştım. Hemen kapıya doğru yürüdüm.

Kapıyı açtığımda Baharı gördüm karşımda. Yüzü bembeyaz olmuş, gözleri ise kıpkırmızı.

Baharın bu hali beni korkutmuştu.

E: B-bahar, noldu? Kötü birşey mi oldu? Yoksa bebeğine birşey mi oldu?

Gözlerimin dolduğunu hissetmiştim.

E: Bahar?! Cevap versene!

Baharın konuşmak istediğini, ama konuşamadığını fark ettim. Onun bu hali beni dahada ürkütüyordu.

B: E-eylem, Fethi.

Canımdan çok sevdiğim adamın adını duyduğumda, sanki hayat durmuştu. Az önce baş ağrısından çatlarken, şu an kalbim paramparça olmuştu.

E: Ne omuş Fethiye ?

Lafımı zor bitirmiştim. Başım fena bir şekilde dönmeye başlanıştı.

B: Bak sakin ol. Herşey yolunda.
E: NE OLMUŞ ?!
B: Eylem, Fethi çatışmada vurulmuş.

Baharın sesi aklımda tekrarlıyordu herşeyi. Heryeri bulanık görüyordum, gözlerim dolduğu için.

E: Ama o söz vermişti.

3000 olmuşum💗