Yaşamak İstiyorum (SİLİNECEKTİR)

Sevdiklerin İçin Yaşa

Hayatı öyle bir sahiplenki ellerinden kayıp düşmesin. Birgün yaşamaya karar ver mesela geçmişe takılma . Yaşamak için, hayallerin için, mutluluğun için, sevdiklerin için inadına gülümse ve pes etme...

Sabah uyandığında odada kimse yoktu, abisi ve ablası okula gitmişlerdi. Evlerinde kalorifer olmadığı için her odalar sıcak değildi bu yüzden yataktan kalkıp hemen elini ve yüzünü yıkadıktan sonra odasınaa gelip gri eşofmanlarını giyerek mutfağa yol almıştı. Annesi mutfakta Tamay'a kahvaltı hazırlıyordu.

"Günaydın anniş."

"Günaydın kızım hadi kahvaltını et daha sonra Beste'lere gideceğiz."

"Oley ! Tamam anniş hemen yiyeceğim." Dedi.

Annesi gülerek karşıladı. Tamay yemeğini yerken annesi bir yandan evi toparlıyordu. Tamay bu duruma çok sevinmişti. Orada Deste de olacaktı çünkü ikisi kuzen olduları için evleri iki katkıydı. Aynı yerde yaşıyorlardı. Tamay yemeğini yedikten sonra elini yıkadı ve doğru odasına giderek saçını iki yandan ördü küçük olduğuna bakmayın herşeyi yapıyordu işte. Lila renkli montunu ve beyaz atkısını alarak odadan çıktı. Annesi çoktan hazırlanmış kızını bekliyordu.

"Anne botu mu giydirir misin?

"Tabii tatlım gel giyelim."

Annesi ayakkabı dolabından pembe botunu alıp kızına giydirdikten sonra beş dakikalık yolculuğa başladılar.

"Anne ben büyüyünce ne olacağım biliyor musun?"

"Ne olacaksın bakalım?"

"Doktor olmak istiyorum.Benim gibi bir sürü çocukları iyileştirmek istiyorum."

Evet doktor olup her insanın hayatını kurtarmak yaşatmak istiyordu. Annesi Tamay'ı kucağına alarak onu içine sokmak istercesine öptü okşadı, minicik ellerine öpücükler kondurdu.

"Sen hele bir büyü ben o günleri göreyim başka bişe istemem kuzum."

Annesi o kadar gururlandı ki gözlerinden bir damla yaş düştü. Annesi çok duygusal bir kadın olduğu için kızına bir daha baktı içinden "Seni mutlu göreyim büyüdüğünü kocaman bir kız olduğunu göreyim ben başka birşey istemem" diye geçirdi. Annesi Nesrin hanımı Tamay'ın sesiyle düşüncelerden ayırdı.

"Anne geldik!"

Tamay yerinde duramıyordu bir an önce arkadaşlarıyla oyun oynamak istiyordu. Annesi zile basarak kızını yere indirdi. Kapıyı açan Beste'nin annesi olmuştu.

"Hoşgeldiniz hadi girin ayakta kaldınız."

"Hoşbulduk siz nasılsınız?"

"Çok şükür bizde iyiyiz."

Annelerin muhabbete başlamasıyla kızlar çoktan Beste'in odasına koşturarak geçtiler.

"Hadi oyun oynayalım!"

"Ne oynayalım evcilik ,saklambaç, körebe, yakalamacılık, hangisi?"

Deste oyunları tek tek sayarken kızlarda körebe oynamayı seçtiler. Deste kabul ederek toka kutusundan bir fular aldı ve sıra ebe seçmeye gelmişti.