Chapter 27: Accident

5 0 0
                                    

Nagpalit muna ako ng damit para maayos ako pagpunta sa bar.Napagusapan kasi namin na maghihintayan kami sa labas nalang ng bar para sabay sabay kaming aalis.

Wala naman si Mom and Dad pero nagpaalam namn ako sa fiance ko walang iba kundi si Aaron.paulit ulit kong hinawakan ang singsing,bakit lagi akong namumula kapag nakikita ko ang singsing na ito.

Nagpaalam na rin ako kay Manang bago umalis.Hindi na ako magpapahatid kay Manong Ivan dahil nasanay na akong magdrive at pati hindi rin naman ako iinom masyado.

Habang nagmamaneho ako patungo sa bar ay inilagay ko yung cellphone ko malapit sa manibela.

Pero limang minuto ang lumipas ay nakatanggap ako ng tawag mula kay Kevin akala ko naman si Aaron.

Agad ko naman itong sinagot

'Hello?'

'I love you'

'Ha',pagtataka ko

'I love you,mahal kita'

'Ano bang pinagsasasabi mo diyan?'

'Bakit si Aaron pa,bakit hindi nalang ako Riza?'

'Teka teka hindi kita maintindihan',naguguluhan kong sagot

'Pwede bang ako nalang Riza?'

'Pero mahal ko si Aaron,Kevin.'

'Gagawin ko lahat please'

'Minahal kita noon Kevin,pero itinigil ko dahil ayokong masira ang kung anong meron tayo'

'Fvck'

Agad siyang napamura kaya bigla akong naiyak.Oo minahal ko siya pero mas mahal ko si Aaron at ayokong masira ang pagkakaibigan namin,baka mamaya hindi worth it kung ipinagpatuloy ko iyon noon.

May biglang umilaw sa aking kanan kaya agad akong napatingin,isang truck na napakabilis ang pagpapatakbo,hindi ko alam kung anong gagawin ko.

Agad naman itong bumangga sa saksakyan ko kaya bumaliktad ang sasakyan ko,marami na ring dugo ang aking katawan ko at nanghihina ako.Ni hindi ko man lang magalaw ang aking sarili

'Kevin tulong'

Huling salita ko sa cellphone bago tuluyang pumikit ang aking mga mata.Ayoko pang sumuko dahil maiiwanan ko ang mga kaibigan ko,si Kevin,si Mom and Dad at lalo na si Aaron.

Hindi ko alam kung ilang oras akong nasa loob ng sasakyan.Bigla nalang akon nakarinig

'Please Riza lumaban ka'

At bigla kong naaninag si Aaron,hindi ko masyadong maimulat ang aking mga mukha dahil sa sobeang liwanag at sobrang sakit.

Ramdam ko ang mga kamay niya na nakahawak sa aking kamay.Nahihiripan akong gumalaw kahit anong parte ng katawan ko ay masakit.

Tadhana hanggang kailan mo ba ako papahirapan?hayaan mo naman akong maging masaya.Parang awa mo na

Siguro ito na talaga,wala na akong magagawa kung sinusundo na niya ako.Oo malungkot dahil marami akong maiiwanan pero atleast nakasama ko pa rin sila.

Mamimiss ko kayo (VIDEBAMA).Tandaan niyo lagi ko kayong aalagaan hinding hindi ko kayo pababayaan.

Sana bigyan pa niya ako ng pagkakataong magstay sa tabi ng mga importante sa akin,dahil ayoko pang mamaalam sa kanila at natatakot akong mawala sa mundong ibabaw.


Sorry guyss........bitin yung ginawa ko.MIANHAE



"Her One Sided Love"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon