Reyhan Kokusu

20.BÖLÜM

Düşünmeden yapılan bir hareket veyahut düşünmeden ağızdan çıkan kelimeler. Tekrar geriye dönmek imkansız. Evet Ardilin her ne şartı olursa kabul edecektim. Ve o da Yaşarın yarına kadar bizde kalmasını sağlayacaktı.

"Tamam çocuk yarına kadar bizde kalacak. Senin de yapman gereken şeyler çoğaldı. "

"Tek bir şart demiştik ama."

"Hayır çok zorlandım o yüzden iki şart. "

"Offf."

"Oflamada yürü kadın yürü. Evde de şu doktorun hesabını ver bakalım."

"Hesap verecek olan kişi ben değil sensin. Bir haftadır evde yoksun. "

"Ne o çok mu özledin beni."

"Ne özleyecem be seni."

"Cırlama hemen başımı ağrıtıyorsun ve ayrıca bende seni özledim. "

"Hah..."

Eve geldiğimiz zaman evdekilerin yemek masasında olduklarını gördüm. Zaten bu evdeki kadınlar sadece yemek yemek için evde olurlardı. Ama bu sefer bir tane de fazlalık vardı. Genç kumral bi bayan. Çirkin denemezdi ama gözlerinden kötü birisi olduğu o kadar belliydi ki nedensizce soğuk davranmak gelmişti içimden.

"Gel Ardilim gel bak misafirimiz var."

"Gördüm anne. Hoşgeldin Sedef." Ahh şu sevgili Asude Hanım 'ın ideal gelin adayıydı. Asude Hanım ben ve elimi tutan Yaşar a bakıp

"Vay başıma gelenler bu kadının bir de piçi mi varmış. Yaktılar oğlumun başını a dostlar.."

"Asude düzgün konuş. "

"Zümrüt Hanım görmüyor musunuz Allah aşkına. "

"Abartma da gelin hanım bir konuşsun."

"Neyi açıklayacak almış gelmiş işte. "

"Anne. Bu küçük adam Mersa'nın oğlu falan değil. Sadece yarına kadar bizimle kalacak o kadar. "

"Neden!"

"Sedef neden kalacaksa o da o yüzden kalacak herhal Asude."

"Ama Zümrüt Hanım nedenini biliyorsunuz. Yazık kıza. "

"Genç adam da kalacak elbette bir bildiği vardır gelin hanımın."

Zümrüt Hanım a minnet dolu bakışlarımı yönelttim. Asude Hanım ise sinirli bir şekilde Sedef denen kızla konuşmaya başladı. Gözleri Ardilin üzerinde olan kızla. Yanımdaki Yaşar ı da alıp yukarı odaya yöneldim. Karşıma Botan'ın çıkması ile

"Botan birkaç giysi alabilir misin? Iç çamaşırı ve t-shirt falan."

"Ayıp ettin yenge. Hemen. "

Botan a gülümseyip odama girdim. Sessizce yanım da durup odayı inceleyen Yaşar a dönüp

"Ilk önce banyo sonra yemek belki daha sonra da oyun ne dersin?"

"Piç ne demek?"

"Şşş o kelimeyi duymayım bir daha."

Yaşar ı banyoya götürüp soyundurduktan sonra küvete girmesini sağladım. Daha sonra da onu yıkamaya. Vücudundaki darp izleri yeşilimsi ve mor renkleri alıyordu. Canının bayağı bir yandığı belliydi. Bu küçücük bedeni ile yaşadıklarını oyun sanması... Anlattığı arkadaşlarını ve komik hareketleri ile bayağı bir gülmüştük.
Yaşar'ın kapıya doğru gülümseyerek bakması üzerine bende bakışlarımı oraya yönelttim. Kapıya yaslanmış ellerinde kıyafetlerle bize bakan Ardıl ile gülümseyip Yaşar için getirdiğim havluyla Yaşar ı küvetten çıkarttım. Kuruladıktan sonra ben odaya yöneldim ve oda iç çamaşırını giyip yanıma geldi. Ardından da bana anlamsız şekilde bana Ardıl..

"Senin bebeğin yok mu?"

"Hayır tatlım. Bebeğim yok. "

"Neden yok. Çok güzelsin."

"Iltifat için teşekkür ederim küçük adam ama o benim karım."

"Hmm.." Yaşarın surat ifadesi ve ağzından çıkan sessizce bir hmmdan sonra kahkahama engel olamadım.

"Hadi bakalım şimdi yemek sırası. Ne yemek istersin bakalım tatlım.?" Yaşar a sorduğum sorunun cevabı Ardıl den gelmişti.

"Menemen"

"Sana değil Yaşar a sordum."

"Ne fark eder bende açım bütün gün peşinden koşturdum."

"Makarna." Işte bu cevap Yaşardandı. Başım ile onaylayıp mutfağa yöneldim. Elinden tuttuğum Yaşar ile ilerlerken elini tutmam gereken Ardili de alarak mutfağa indim. Yemek yapma ve yeme faslımız iyi geçmişti. Tabi Ardilin Yaşar ı kıskanması haricinde.

"Umarım bizimle yatmaz. Çocuğa bak ya."

"Nerede yatacak acaba?" Elbette bizimle yatacak."

"Nasıl sığacağız peki? Ben yatağımdan vazgeçmem siz gidin."

"Mızmız hallerin daha da bir çekilmez. "

Hasır sedire ilerlerken bir aile gibi göründüğümüzden emindim. Maile oradaydı. Yanlarına ilerlediğimiz zaman Asude Hanım Ardili Sedef ile kendi arasına alıp bana kısacık bir bakış attı. Sinirlenmiştim ama ne bunu konuşmaya ne de göstermeye niyetim vardı. Yanımda Zümrüt Hanım a bakıp konuşan Yaşar ile ilgilenmeye başladım. Yaşarın ifadeleri konuşmaları masumluğun ifadesiydi. Kucağıma gelen Yaşar 'ın uykusu gelmiş olacak ki başını göğsüme yaslarak yatmaya başladı. Karşımda sıkılmış bir biçimde oturan Ardıl ile birbirimize baktık. Ben tam kalkarken yanıma gelip Yaşar ı kendi kucağına alıp herkese iyi geceler diledikten sonra eve doğru yöneldi. Arkasından da ben. Kimi gözler umutla bakarken kimi gözler ise kıskançlık ve sinirliydi. Odaya çıktığımız zaman Yaşar ı ve kendini yatağa yerleştiren Ardilin söyledikleri ile ne diyeceğimi bilemedim..