29.04.20..
"Değiştim ben... Tekrardan eskisi gibi içine kapanık, sürekli ağlayan Zehra oldum. Hiçbir şeyden tat alamıyorum artık ve gariptir ki Felicitá'da mutsuz... Seni özlüyor, görebiliyorum... Bazen gözleri doluyor istemsizce, köpekler hisseder miydi ki bu tür şeyleri?
Özür dilerim Selim. Hiçbir şekilde hak etmedin sen bunları ve ben pişmanlığın demlerini acı acı yaşıyorum kalbimde ama biliyorum ki geçmişin çabucak geçtiği gibi gelecekte her an önümüzde, akıp geçiyor sürekli. Anladım artık... Biz eskisi gibi olamayız asla.
Bir gün tüm tehlikeleri göz önünde bulundurarak evin yakınlarındaki bir telefon kulübesine gidip seni aramaya çalıştım. Çünkü her geçen gün yüreğimdeki bu özlem daha fazla büyüyordu. İlk kez birine karşı böyle hissediyordum. İlk kez kalbime söz geçiremiyordum. İlk kez bu kadar savunmasızdım. İnsan sevdiğini kaybedince ise kalbindeki yerini daha iyi anlıyordu.
Titreyen parmaklarımla numaranı zar zor tuşladım. Numaranın artık kullanıma kapalı olduğunu duyduğum da ise kalbim şiddetle çarpmaya başladı. Sen artık yoktun hayatımda ve uzun bir süre, belki de hiçbir zaman bulunmayacaktın hayatımda.
Tamamen kaybolmuştun ortalıktan...
Telefon elimden tüy hafifliğinde kayarken kulübeden çıkıp çiseleyen yağmurda yürüdüm. Yürüdüm, yürüdüm... Şiddetini git gide arttıran yağmurla eve vardığımda sırılsıklam olmuştum. Gözyaşlarım yağmur damlalarına karışıp kayboluyordu tenimde. Tüm gün ıslak kıyafetlerimle oturup odadan çıkmadım. Abim artık korkuyordu benden. Kendime zarar vermemden delicesine korkuyordu. Yeniden psikolojik tedavi sürecine girmiştim. Aldığım ilaçlar yalnızca kaybolan uykumu geri getiriyordu. İlaçlar bile seni aklımdan silemiyordu bir türlü. Selim ismi, sürekli zihnimin derinliklerinde yankılanıp duruyordu.
Geçen şu dört aya yakın bir sürede ise yüzün, zihnimde git gide bulanık bir raddeye geliyor, seni yavaş yavaş unutuyorum, siliniyor tüm anılar... Elimdeki fotoğraflar olmasa yüzün kaybolacak zihnimde ve ben, seni her halinle, her şekilde hatırlamak istiyorum.
Unutmak, yaşanan tüm anıları da sürükler derin bir ırmakta.
Seni unutamadığım gibi acaba sen de beni hatırlıyor musun her gün? Acın taze mi hâlâ?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BÜYÜK ADAMIN KÜÇÜK AŞKI (Tamamlandı)
Teen FictionO an yalnızca kaçmak istedim. Sanki kaçsam her şey düzelecekte çocukluğumu geri alabilecektim. Artık bu olanlara dayanamıyordum; acıya dayanamıyordum... Önümdeki upuzun yolda koşmaya devam ettim. Terden sırılsıklam olmuş saçlarım enseme kök salmıştı...
