A room for improvement

Kabanata 27

"Today, Mr. Garcia will be your cooperating teacher. Since coach ako sa badminton, hindi ako makakapasok sa mga subjects ko. Si Jason ang gagawa nun, kaya siya muna ang makakasama mo." Sa tono ng pananalita ni Ms. Salonga, parang wala ito sa mood.

Pagkatango ko siya rin ang pagtalikod niya sa akin.
Naikwento kasi niya sa akin noong mga nakaraang araw ang tungkol sa player niya. Incompetent daw ito dahil bago pa lamang. Ang sabi pa nga niya:

"Made-depress siguro ako kapag natalo kami sa competition. Mula nang hawakan ko kasi ang badminton team e hindi pa natatalo ang school."

Kahit siguro ako ay malulungkot ng sobra kapag nangyare iyon.
Napailing ako at saka na naglakad sa klase ni Mr. Gracia, specifically sa classroom nina Jessica.

Nang pumasok ako, ang mga mata niya at ni Jessica ay tutok sa akin.
Ano bang problema ng magkapatid na 'to. Hindi ko sinasadya na irapan silang pareho, ang gusto ko lang naman e umiwas ng tingin.

"So, let's get started. This is a graded recitation and activity as well. Ganito ang gagawin ninyo, for example." Sabi ni Mr. Garcia at tumitig sa mga estudyante.

"Ms. Christine."

Ikinagulat ko ang pagtawag niya sa akin kaya napatayo ako.
Bigla akong kinabahan, hindi ito nakatingin sa akin. Nakatuon ang kaniyang mga mata sa librong nakalapag sa kaniyang table.

"Spill a word." Sabi nito.

"P-pardon?" Ano namang sasabihin ko? Sira ba siya?

"Magbigay ka ng kahit anong salita. And then, I'll make a one stanza poem." Sabi niya kaya naman kaagad ko itong sinagot.

"Clam."

Ilang segundo bago siya nagsalita.
Huminga siya ng malalim at nagpamulsa.

"Hitting on you is like I was bitten by a clam.
'Coz my heart harshly close with a slam,
Girl you are too glam,
How I wish I could touch your palm." Nakatingin ito sa akin hanggang sa tapusin niya 'yung one stanza poem niya.

Moment of silence, after three seconds doon nagpalakpakan ang mga kaklase ni Jessica. Samantalang si Jessica ay umirap at umisding pa.

"Ok, ganon ang gagawin niyo. Class president, mag start tayo sa'yo." Si Mr. Garcia na inilabas ang class record.

"W-what? Ako? Kaagad?" Mukhang hindi siya ready, 'coz she's damn stuttering.

"Yes. Jessica, give her a word." Napangiti ng nakakaloko si Jessica at umusal ng salita

"Fly."

Naningkit ang mga mata ni Sabrina, ang class president nila. Tulad ng ginawa ni Mr. Garcia kanina, huminga din ng malalim si Sabrina bago nagsalita.

"I-I don't... it's mahirap for me to construct a poem just like that, sir." Sabi nito.

Inilipat ni Mr. Garcia ang tingin niya mula kay Sab papunta sa akin.
"Wanna give a try?" Tanong niya sa akin.

Tumango na lamang ako at tumayo.
Ilang segundo akong nag-iisip ng mga salitang maaaring mabuo sa iisang taludtod.

"This is the time that I have to fly,
Do not stoop down or even cry,
Because sadness makes your system die,
This is the day that I have to smile like a sweet apple pie."
Napayuko ako at pilit na itinatago ang aking mukha.

Feeling ko kasi, maiiyak ako any minute. Nagfa-flashback kasi lahat ng mga kawalanghiyaan sa akin ng kuya at mga problemang dumamba sa akin.

"A round of applause." Sabi ni Mr. Garcia at dahil sa mga palakpak na aking narinig, sapat ng dahilan iyon upang sabihin na nacompliment ako at naappreciate nila 'yun.