The Perverted Husband

Chapter 23:Frustration

Jerome's POV

"Sir, bakit parang kanina pa po kayo natatawatawa jan?"
Tanong sa akin ni Ben.

"Pwedi ba Benjin Arinoly Ezalde ll,mind your own business"
Irita Kong sabi.

Ang ganda ng inaalala ko tas bigla bigla nalang syang sumusulpot.

"But sir ,this is my business, I just come here to remind you na kailangan mo ng  e-ready Yung business proposal mo regarding sa Thai Car Company owner na si Cheu Che dahil handa na ang eroplanong sasakyan nyo papunta duon."
Mahaba nyang litanya.

"I know"
Umirap pa ako bago tumayo sa kinauupuan ko.sa totoo lang ay nawala talaga sa isipan ko.

Pano ba naman kasi.

Hindi maalis alis sa aking isipan itsura ng asawa ko ng aksidente Kong makita ang tinatago nya.

Dibdib palang nya ang nakita ko ngunit sobrang nag iinit na ako pano pa kaya kung buong katawan na nya.siguroy mag lalagablab na sa init ang katawan ko.

Iwinasiwas ko ang ulo ko ng sa ganon ay maalis sya sa isipan ko.

Pero my thing down there ay di na nakapag pigil..pakiramdam koy sumikip bigla ang pantalon ko.
.
.
.
.
.
.
.
.
Nicolly's POV

⌚⌚⌚⌚⌚⌚⌚⌚

Grabing kaba ang nararamdaman ko sa mga oras na ito.

Hindi ko alam kung Anong gagawin ko.

Kakagaling ko lang sa kwarto ni Jeyar para patulugin sya dahil tulad ko ay takot din pala sya sa kulog at kidlat.

Linakasan ko ang luob kong bumalik dito sa kwarto namin ni Jerome dahil ayokong wala syang madatnang tao dito.

"Help me lord"
Sabi ko habang patuloy na umahagos ang luha sa mata ko.

"Please Jerome dumating kana"
Umiiyak ko paring sabi habang nakatalukbong ng kumot.

" wah"
Mahina Kong sigaw at ramdam ang bilis ng kabog sa dibdib ko ng kumulog at kumidlat..

Bakit nga ba ako ganito ka duwag pag dating sa kulog at kidlat?

Kasi pakiramdam ko para akong kinukulong sa isang kahon na walang sino mang tao.pakiramdam ko mag isa ako.

Ayoko yung pakiramdam na halos wakasan ako ng hininga dahil sa gulat na nararamdaman ko pag kumukulog at kumikidlat.

I feel lang any moments from now pwedi akong tamaan nito at mag mukhang sunog na talong.

"Baby?"
Agad akong napabangon ng bumukas ang pinto at niluwa non si Jerome.

"Jerome"
Sambit ko habang umiiyak at dina napigilang tumakbo papunta sa dereksyon ni Jerome at niyakap siya ng mahigpit.

Para akong batang umiiyak dahil sobrang  namiss ang papa nya.

"Jerome! Bat ba ang tagal mo?"
Pumapadyak ako habang yakap yakap siya.

"I'm sorry baby,don't cry.nandito na ako di kita iiwan"
Sabi nya bago hinaplos ang likod ko.

Minsan pay Napa dighay ako dulot ng kakaiyak at mas hinigpitan ang yakap sa kanya.
.
.
.
.
.
.
Diko alam kung pano pero nadatnan ko nalang ang sarili Kong nakahiga na sa kama habang yakap yakap ng isang lalaking mala anghel na natutulog.

Pinasadaan ko ang katawan nya at nakapang opisina pa sya.

Nararamdaman ako ng guilt dahil siguradong dahil sa akin kaya di na sya nakapag palit pa.ni sapatos nya ay di na nya
Naialis pa.