The Perverted Husband

chapter 34: Letting Him Go(p2)

Nicolly's POV

"Good morning"
Nakangiting bungad sa akin ng asawa ko.

Ano na namang meron at mukhang na turn on yung sweet mode nya?

"Bat nandito kapa?tsaka bat dikapa nakabihis diba may klase kapa?"
Agad Kong tanong.

"Di muna ako papasok.ikaw rin"
Nanlaki ang mata ko sa sinabi nya.

"Why?"
Kunot nuo Kong tanong.

"Wala ng tanong tanong basta dika muna papasok .may pupuntahan tayo kasama si Jeyar"
Iniwan na nya ako .

"San naman kaya?"
Bulong ko sa isip ko pag katapos ay tumayo na sabay nag tungo sa kwarto namin para duon maligo.

Jerome's POV

"Gusto Kong kunin mo lahat ng ano mang magustuhan mo"
Sabi ko Kay Jeyar at sinuklian namam nya ako ng napalatamis na ngiti.

"Talaga Kuya"
Nakangiti nyang tanong at tumango akong nakangiti sa kanya.

"Salamat"
Masaya nyang wika at nag Simula ng mamili ng mga laruang magugustuhan nya.

Hinayaan lang namin sya ni Nicolly.

"Bat mo to ginagawa?"
Walang karea reaksyong tanong sa akin ni Nicolly habang tinatanaw si Jeyar.

"Kasi gusto ko,Hindi natin alam kung hanggang kailan natin sya makakasama,kaya gusto Kong lubus lubusin na ang mga bagay na kaya Kong ibigay"
Gumuhit ang pag tataka sa ekpresyon ng mukha nya.

"Anong ibig mong sabihin"
Nalilito nyang tanong.

"May sariling pamilya si Jeyar Nicolly at hinahanap din sya ng nanay nya,kailangan natin syang ibalik dahil yun yung dapat"
Malungkot Kong sabi at hinawakan ang mag kabilang kamay nya.

"Bakit? Bakit kailangan pa?"
Alam Kong nag pipigil nalang syang umiyak.

"I try my best para ampunin si Jeyar legaly pero Hindi pumayag ang nanay nya.gusto nilang ibalik ko si Jeyar at yun naman yung dapat diba?"
I seriously say .

Niyakap nya ako kasabay ng tahimik na pag hikbi nya.

"Sorry baby."
Bulong ko tapos ay marahang hinaplos ang buhok nya.

"Sulitin nalang natin yung mga araw na kasama pa natin sya"
Pigil na hikbi lang ang narinig kong sagot nya.
.
.
.
.
Kumain kami sa labas,namili ng mga damit ni Jeyar at kung ano ano pa.

Sinulit talaga namin ang mga panahong kasama namin sya

Ngunit kahit na ganon pa man

Kahit na gano pa kami mag pakasaya ay bumabahid parin ang lugkot.

This is why I hate being to much in touch of one person.

Yung sobra na silang napalapit sayo tapos bigla nalang darating yung panahon na kailangan mo silang I let go.
.
.
.
.
.
"Jerome gagawin naba natin to?"
Malungkot na tanong ng asawa ko at pinasadaanan ng tingin si Jeyar na mahimbing na natutulog.

"We need to baby,"
Sabi ko at hinaplos ang kamay nya.

Malayo pa lang sa bahay ng magulang ni Jeyar ay hininto ko na ang sasakya.

Hindi na kasi mag kakasya ang kotse sa masisikip na eskinita dito.

"Gigisingin pa ba natin sya?"
Tanong nya ulit.

"Hindi na baby,dito nalang tayo aabangan ng nanay at amahin nya"
Sagot ko naman.

"Diko ata kaya Jerome"
Nakayukong sabi nya.