Nicolly's POV
Nakapikit palang ang mga mata ko ngunit damang dama ko na ang sakit ng ulo ko.
"Ah"
Daing ko bago napahawak sa ulo ko at nakapa kong may kakaibang bagay ang nakadikit malapit sa sintido ko.
Agad Kong minulat lang mata ko ngunit puro puti lang lang nakikita ko.
Kinurap kurap ko nalang ang mata ko nang sa ganon ay maging malinaw ang lahat.
Nilibot ko sa buong paligid ang mata ko at sinikap na bumangon.
"Sino kayo?anong ginagawa ko dito?"
Kinakabahan Kong tanong sa dalawang lalaki at isang babaeng bigla nalang pumasok sa lugar kung nasaan ako.
Ang isa sa kanila ay pamilyar sa akin..
Alam Kong nakita ko na sya.
At ng makalapit na sya ay duon ko lang lubos na napagtanto...
Hindi nga ako nag kamali dahil nakita ko na nga sya.
Sya si Dave...at nakilala ko sya sa birthday party ni Albert..
Pero bakit sya nandito at bakit ako nandito?
Ano ba ang nangyari at wala akong maalala.
Ang tanging naaalala ko lang ay tumatakbo ako nuon para lumayo kanila Jerome.
Sobrang sakit parin..kung sana lang yun nalang ang hindi ko maalala.
"Nakita ka namin sa daan kanina,wala kang Malay,hula namin ay nabangga ka at tinakbuhan ka ng nakabangga sayo"
Paliwanag nya.
"Gusto ko ng umuwi ."
Bababa na sana ako sa kama ng pigilan nya ako.
"Sandali lang..Baka hindi pa ok ang lagay mo. Pwedi kang mag stay nalang muna dito habang nag papagaling ka,at pag nasiguro ko ng ok ka,ako na mismo ang mag hahatid sa iyo"
Napaisip akong bigla.
May point naman sya lang kaso lang ang kapal naman ata ng mukha ko kung magste-stay ako dito sa bahay nila.
Kahit na Sa totoo lang ayoko pang umuwi ..dahil Alam ko masasaktan na naman ako.
Ayokong makita si Liza at lalong lalo na si Jerome..
"Pero nakakahiya.."
Nakayuko Kong sabi dahil totoo namang nakakahiya talaga.
"No..its ok.."
Muka namang sincere sya Kaya wala na akong nagawa kundi pumayag nalang.
Kung pwedi nga lang dito na lang ako tumira ehh..
Pero ang kapal nan ng mukha ko kung magiging demanding ako.
At hindi ko pa sya lubos na kilala..pero wala na talaga akong ibang choice kundi mag stay nalang dito kahit na medyo nag tataka parin ako.
"Dave,salamat talaga huh sa pag papatira sa akin dito"
Sinsero Kong sabi Kay Dave habang sya naman ay nakaupo sa couch malapit sa kamang hinihigaan ko.
Ngayon ko lang napag tantong ang laki pala ng bahay nila.
Malaki lang ng konti dito yung mansyon namin..at itong kwarto kung nasaan ako ay plain white.
Pati nga ang painting na nakadikit sa dingding nito ay white din..which is rose.
"Don't mention it..kahit sinong tao gagawin ang ginawa ko"
BINABASA MO ANG
The Perverted Husband
RomancePrincess Nicolly Salvador..isang babaeng wala ng mahihiling sa buhay kundi ang maging Malaya lang..bagay na Hindi nya makamtan kamtan.wala syang pag nanais sa mga luho ngunit syang meron naman sya.siya ang babaeng pinapahalagahan at pinoprotektahan...