Aşk Rengi

Fotoğraf

Demir Demirkan - Resim

Gözüm sürekli Masal'la Deniz'in üstündeydi. O pimpirikli annelerden olmak istemiyordum da kucaktan uçağa giderlerken yorulmuşlardı bebeklerim. Bir an önce alıp yatırmak istiyordum. Bugün özel bir gün olduğu için banyolarını erkenden yaptırmıştık. Banyodan sonra uyumaya alışık oldukları için gözleri minicik kalmıştı bitanelerimin. Uyumak istiyorlardı.

Diğer yandan herkes de onlarla olmak istiyordu. Onları da anlıyordum o yüzden. Ben de gitsinler istemiyordum. Bizimle beraber ilk yılbaşlarıydı bu. Hayatları boyunca hatırlamayacak olsalar da onlar ben hayatım boyunca anlatacaktım muhtemelen. Burada olan herkes de öyle. "Daha bir haftalıktınız siz..." diye başlayacaktı cümleler. Gözlerini devireceklerdi belki küstah küstah. "Anneye göz devrilmez." diye kızacaktım ben de. Düşüncelerimle kendi kendime güldüğümde yanımdaki Ömer bana döndü. Şaşkındı bakışı. "İyi misin?" diye sordu gülerek, "Demin herkese kızgın gibiydin şimdi kıkırdıyorsun.".

Elini tutup omzuma attım. Ömer'e yaklaşmam gerekiyordu çünkü. Su gibi, hava gibi bir ihtiyaçtı bazen benim için. Tam da şu an olduğu gibi yani. Sıkı sıkı sardı kolunu o da. Biliyordum zaten, onun için de ihtiyaçtı. Uzun süredir en fazla yaklaşmamızın bu olduğu düşünülürse bu aralar daha da ihtiyaçtı ikimiz için de. "Ne güzel tanıyorsun sen öyle sevgilini." diye fısıldadığımda güldü. "Tanıyorum tabi ki." dedi, "Söyleyeyim mi aklındakileri?". Merakla açıldı gözlerim. "Söyle bakalım." dedim meydan okur gibi. Gülümseyip "Masal'la Deniz'i insanların kucağından çekip almak istiyorsun." diye fısıldadı. Sesimi çıkarmadan bakmaya devam ettim sadece. "Gözün sürekli saatte. Uyku saatleri geldi diye düşünüyorsun ama bir yandan da gitmelerini istemiyorsun." diye devam etti, "Yoruldular diye tedirginsin ama kimsenin keyfini de kaçırmak istemiyorsun. Çünkü baksana-".

Annemi gösterdi burnunun ucuyla hafifçe. Ağacın önünde Masal'la oynuyordu neşeyle. Kızıl saçları Masal'ı kapatacak şekilde yatırıyordu başını. Burnunu karnına sürüyordu Masal'ın. Benim minik meleğim bir şey anlamıyordu tabi bunlardan. Ama annemle Gül abla sınırsız bir mutlulukla sarılmışlardı. Masal'ın pamuk teninde gezdiriyordu parmaklarını. Bir şeyler fısıldaşıyorlardı. Mutlulardı. Kızımın da sesi çıkmıyordu aslında. Keyfi yerindeydi belki de.

Deniz ise Öykü'nün kucağında dinleniyordu. Öykü annem gibi rahat değildi tabi. Annem benim dışımda kaç çocuk büyütmüştü. Alışkındı. Öykü korkuyordu. Sadece minik minik kokluyordu. Burnunu Deniz'in yumuşacık saç denilmeyecek tüylerinin üstüne koymuş gözleri kapalı sallanıyordu yerinde. Babam da Yılmaz abiyle konuşsa da eline Deniz'in minik ayağını almış okşayıp duruyordu.

"Kıyamıyorsun." diye bitirdi cümlesini, "Kıyılır mı çünkü şu güzelliğe.". "Ciğerimi bu kadar bilmesen mesela Ömer" diyerek güldüğümde şakağımdan öptü. "İmkansız o sevgilim." dedi, "Hele bundan sonra, im-kan-sız.".

****************************

"Çekirdek aile" diye seslendi Mira. Adımız buna çıkmıştı, çekirdek aile. Ama çok hoşuma gidiyordu. O yüzden sırıtarak döndüm. "Bir geçin ağacın önüne de çekeyim sizi." derken bir yandan bacağını çekiştirip bir şey isteyen Nehir'i sakinleştirmeye çalışıyordu. "Ay annecim ne istedin? Hadi söyle." diyerek diz çöktü Nehir'in karşısında. İki yaşına gelmek üzereydi artık Nehir. Kocaman abla olmuştu. Henüz Masal ve Deniz'den uzak duruyordu. Anlayamamıştı ne olduklarını. Biraz gürültü azalsın, bizimkileri yatırmadan önce kuzen toplaşması için randevu ayarlamıştık.

Nehir utanarak "Kedi." dediğinde Mira gülüp "He evet kedilerinizi de alalım lütfen fotoğrafa. Kızım üzülür bakın sonra." dedi. Biz gülerken Mira Nehir'e eğilip "Annecim bir kedisiz çekebilir miyim önce?" diye sorduğunda Nehir anlam verememiş gibi baktı. "Anne kedi." dedi tekrar. "Bence bizim kızın derdi fotoğraf falan değil. Kedilerle oynamak istiyor." diye lafa girdi Sinan. Sonra da Nehir'e dönüp "Oynayabilirsin babacım." dedi. Ama Nehir'in gözü Mira'daydı. "He eşek osurmuş ha Sinan konuşmuş zaten." diye söylene söylene kalktı yerinden Sinan, "Mira izin ver çocuğa da, senden izin çıkmazsa oynamayacak çünkü.".