Ohr Academy: School of Gangsters; Mission In Life;

Chapter 29

Skyler

Nagising ako na nasa hospital na ako. Nahimatay pala ako. I can't move. Parang ayoko ng gumalaw. Ayoko ng tumayo. Ayoko na sa lahat.

"S-Skyler."

Isa.... dalawa.... tatlo- sige lang..... Umiyak ka lang Skyler. Wala ka ng saysay sa mundo. Isa kang kasinungalingan. Ang buhay mo ay isang laro.

"Skyler, we're so sorry." dahan dahan akong tumingin sakanila. What have you done?

"W-Waeyo? W-Waeee!! Waee Eomma wae?!" ang tanging sinisigaw ko ay Bakit. Bakit niyo nagawa sakin 'to?

"Mianhe Skyler.... Mianhe."

"WAE EOMMA! W-Wae..... Bakit? Paano niyo nagawa sakin 'to?" niyakap nila ako bigla at pilit akong nagpupumiglas.

"Makinig ka samin! Just listen okay?"

"Alam kong alam mo na ang lahat. Your mother, Azirel is our best friend. Kitang kita ko pa noon kung gaano ka kamahal ng nanay mo. She loves you so much. Ngunit mapagbiro ang tadhana at pinaghiwalay kayo. Kinailangang pumunta ng America ni Azirel upang sundan ang iyong ama. Sinabi niya sa amin na babalikan ka niya. Pagbalik namin ng Appa mo kinabukasan, nadatnan namin na Abo nalang ang bahay niyo. Hinanap ka namin dahil nasunog nga raw ang bahay niyo. But, we're late. Your ex family adopted you already. Pero hindi kami nawalan ng pag asa. Hinanap ka namin Skyler."

"Hanggang sa nakakuha kami ng balita na pinalayas ka ng ex family mo. We knew already that they will treat you as a nobody. Cause you know what? Your Ex Dad is your mom's ex before. Desperado siyang kunin ka. They planned all of this Skyler. Oo pinakain ka nila, dinamitan ka nila, pinag aral ka nila pero lahat ng yon ay para makuha ulit ng Ex Dad mo ang atensyon ng Mama mo. But he failed, nalaman niyang masayang namumuhay ang Mama mo sa States kaya hindi na siya nagdalawang isip para itakwil ka".

I don't know what to feel anymore. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako dahil ligtas at buhay ako ngayon o magagalit dahil sa katotohanang pinaglaruan nila ang buhay ko. Sawang sawa na akong maloko. They planned all of this.

"Nasaan ngayon ang nanay ko? Akala ko ba... mahal niya ako?" walang gana kong sabi.

"Mahal ka ng Mama mo, Skyler. Wag kang magalit sakanya. Intindihin mo siya please?"

Intindihin? Ano daw?

"Eomma? Masakit... Intindihin ko siya? Paano ko siya iintindihin kung siya mismo nagpapakasarap sa States samantalang ako nagpapakahirap at napaglalaruan dito!!!! Eomma sagutin mo ko!!! Nasaan siya?!" sigaw ko. Gusto nang bumigay ng puso ko.

Lahat ng hirap dinanas ko. Oo alam kong wala akong kwenta, pero wag niyo namang iparamdam sakin na wala na nga akong kwenta wala pa akong saysay sa mundo!

All I want is to be loved.... Bakit niyo ba pinagdadamutan sakin yon? Mahirap ba akong mahalin?

"Skyler please, wag ka namang ganyan. Pati ba kami tinatalikuran mo na?" tanong sakin ni Appa.

"Kahit kailan di ko kayo tatalikuran, Appa. Mahal ko kayo. Sobrang laki ng utang na loob ko sainyo ni Eomma."

Niyakap nila ako nang mahigpit. Wala mang magmamahal sakin, nandito naman ang mga magulang ko.

"Gomawo Appa, Eomma." wika ko.
(Thank You)

**

Rose's Pov