Steal the Bodyguard

CHAPTER 6

(a/n: As requested, here's the next chapter.

Enjoy~!

-mySACHIgirl

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

NAUPO si Kathryn sa isa sa mga upuan sa harap ng lamesang may nakahain pa na mamahaling mga pagkain. Nanatili namang nakatayo si Daniel sa harap niya at nakatitig sa kanya.

"S-S-So--"

"Please sit down first. This is your office so don't be ashame to sit down." putol nito sa sasabihin dapat niya.

Oo nga naman. Opisina ko ito kaya bakit ako mahihiya?, sabi ng isip ni Daniel.

Agad niyang hinila ang upuan at naupo sa tapat nito.

"Paanong Jaime ang naging apelyido mo?" nagtatakang tanong niya rito.

(a/n: Jaime is pronounced as Haime)

"Jaime is my middle name since I was born." simpleng sabi lang nito saka nagsimulang kumain.

Nais sana niyang mabulunan dahil sa sagot nito sa kanya ngunit naalala niyang hindi pa pala siya nagsisimulang kumain.

"Okay. Let's cut the crap. How much is that 45% of shares here in your company?" sabi nito at tinitigan siya sa mata ng diretso.

Hindi siya mapakali dahil sa ginawang pagtitig sa kanya ng dalaga kaya napainom siya ng tubig.

"Oh. I'm sorry. Am I very intimidating?" inosenteng tanong nito sa kanya bago sumubo muli ng pagkain.

"H-hindi n-naman." He stuttered.

Napatawa ng mahina si Kathryn dahil sa inasta niya.

"So, how much is it?" tanong nito muli.

He cleared his throat first before he answer her question.

"I'm sorry pero hindi ko ipagbibili sa'yo ang shares sa kompanya." sabi niya rito.

Hindi niya kakayaning ipagbili rito ang halos kalahati ng pinaghirapan nilang mag-ama. Mabuti sana kung iba ang bumili. Hindi naman niya akalain na si Kathryn pala ang bibili nito.

Sa loob-loob niya ay mali ang pagtrato nito sa kanya. Para siya nitong pinupwersang ipagbenta ang shares dito.

"Y-you are not capable, I think, of buying a hundred million shares of a company. Without due respect, I'm sorry but I can't sell it to you. I can't risk my company's future." dirediretsong sabi niya rito.

Hindi niya maintindihan ang sarili niya kung bakit lumabas ang mga pangiinsultong iyon sa bibig niya.

Napansin niya ang pagtalim ng mga mata nito sa kanya at ang marahang pagbaba nito ng kubyertos sa lamesa.

Namayani ang katahimikan ng ilang minuto.

Pinanood niya lang ito habang umiinom ng tubig. Hindi niya mabasa kung ano ang tumatakbo sa utak nito ngayon.

"Okay." basag nito sa katahimikan ng mailapag nito ang baso sa lamesa.

"You're not accepting the graces you're about to receive. I think you're underestimating me. Neither I, don't want to spend my billions with such a stubborn and arrogant businessman. Thank you for your insults anyway." sabi lang nito saka tumayo at naglakad paalis.

Ilang segundo pa lang itong nakalabas ng kanyang pintuan ay nagdesisyon siyang sundan ito.

Ano bang katangahan ang mga pinagsasabi mo Daniel?, sita niya sa sarili.