Whimsical Fate [editing]

Player 13 || Smile

Sa bahay pa lang ramdam ko na yung tense. Pero ramdam ko rin yung luck na gustong iparamdam sa akin ni mama at papa. Syempre nanalangin ako para dito. Pero bakit parang mas kinakabahan pa ako ngayon? Or is it just me.

"Girl, chillax ka lang okay?" Yan ang sabi ni Lovi nang mapansin niya ang kaba ko ngayon.

Nandito kami sa room. Maaga pa naman bago mag-start ang Academic Olympiad. Dati na akong sumasali sa mga ganito pero bakit tense na tense ako? Siguro kasi mahihirap yung subjects?

Well, just to inform you guys. This Academic Olympiad are for HUMSS students. Kaya nahihirapan ako ngayon.

"Here's to refresh your mind." Hindi ko napansin ang paglapag ng pagkain ni Vion sa harap ko.

Natulala lang ako sa kanya. Sana palaging ganito yung nakikita kong mukha. Sana ganito kaaliwalas. Sana ganito kadali.

Binigyan niya ako ng fresh milk at pancakes. Medyo kinilig ako kasi syempre bigay ni crush.

"You know, win or lose, you'll remain as the pride of our school." Pagmomotivate niya sa akin.

"Guys, maiwan ko muna kayong love birds dyan ah?" Pang aasar naman ni Lovi.

Wala naman masyadong nangyari. Kumain lang ako tapos nagkakatitigan kami, kinikilig nga ako eh. Pucha naman.

"Chrisca?" He whispered. Shet ang lamig ng boses niya. Dinaig yung freezer sa bahay.

"Hmm?"

"Are you still nervous?" He asked me with that pityful look on his face. Shet! Vion stop looking at me, my heart is melting.

"Kinda."

Then suddenly, he held my hands. Na-shookt yung pagkain ko and at the same time nashookt din ako. I can feel the warmth of his hands surrounding my hands. 

Bakit mo ba ginagawa 'to sa akin Vion? Minsan nalilito na rin ako sayo. Kasi minsan ramdam ko na gusto mo ako pero madalas hindi. Am I that awful now? Ganun na ba ako kaassuming. Tumingin ako sa mga mata niya. His eyes are telling me something I can't explain. Umiling ako, bwiset naman ang aga aga mo mag assume Chrisca at napansin niya naman ang pag iling ko kaya siya'y nagsalita.

"Is there something wrong?" Tanong niya habang hawak hawak pa rin niya yung kamay kong pasmado. Napatingin ako dito. Hindi kaya siya maturn off? Huhu lupa pwede bang lamunin mo na ako as in ngayon na. Hindi ko na kasi kaya yung mga sweet gestures ni Vion eh.

"Oh sorry." Sabi niya sabay bitaw ng mga kamay ko. Dahan dahan niya itong  binitawan at muling ibinalik ang atensyon niya sa akin.

"Sorry for making you feel uncomfortable." Sabi niya ulit. Sabay kamot sa batok niya. Sa kanyang pagtungo ay napansin ko ang pamumula ng pisngi niya. Aish! Baka aircon lang yun, ayoko na nga mag assume. Kung ano ano nanamang iniisip ko eh at ang malala pa dun yung mga iniisip ko imposibleng mangyari.

Ugh! What am I doing to myself?

"For all the competitors of Academic Olympiad that will be held on RI please proceed to the lobby area now." Yan ang bumasag sa katahimikan sa pagitan namin ni Vion.

Tumayo ako at nag bow sa kanya, it's our sign of respectfully saying goodbye.

Ngumiti naman siya at agad kong kinuha ang bag ko at unti unting naglakad palayo kay Vion. Bago pa man ako makalayo ay muli akong tinawag ni Vion.

"Chrisca!" Lumingon ako.

"Good luck! Kaya mo yan!" He said with a smile. Pucha para sayo bibi Vion kakayanin... Sana...