Perfect Imperfections: Pollux (Completed)

Perfect Imperfections

"Pollux?" Tawag niya dito pero parang wala itong naririnig at pinapatakbo pa rin nito ang sasakyan ng sobrang bilis.

Isang kotse ulit ang muntik na kaya naman inatake na siya ng sobrang kaba at nerbiyos.

"Pollux! Nasisiraan ka na ba! Muntik na akong mamatay dati at wala pa akong balak na mamatay! Itigil mo 'to!" May halong tiling sabi niya  nung nakita lalong bumilis ang takbo ng sasakyan nito.

Hindi niya alam kung bakit galit na galit ito.

Kitang kita iyon sa mukha nito.

Simula nung nakita niya ito mabait at hindi marunong magalit ang pagkakakilala niya dito.

Nakita niyang iba ang lugar kung saan dati siya dumadaan pauwi.

At iba na din ang tinatahak nilang daan at kaba ang ruta na iyon pauwi sa bahay niya.

Saan ba sila pupunta?

"Pollux, where are we going exactly?" Tanong niya ulit dito.

"Pollux ano ba!" Tumili siya.

"Shut up!" Sigaw nito sa kanya.

Naumid naman ang dila niya.

"S-sandali, 'san mo ba ako dadalhin?" Tanong niya kahit na natatakot siya dito.

Lalo na ang pagpapatakbo nito.

"You'll see" tipid nitong sabi, makaraan ang halos kalahating oras ay narating nila ang isang lugar na parang liblib pero may isang bahay na may kalakihan.

"A-anong ginagawa natin dito?" Kinakabahan niyang sabi nung sumilip siya sa pinto ng kotse nito.

"You will be living here, your men won't see you, just only me.." Sabi nito at hinawakan nito ang magkabilang pisngi niya at amoy na amoy niya ang mabangong hininga nito.

Iniiwas niya ang mukha dito dahil ang lakas ng tibok ng puso niya habang nakatingin sa green nitong mga mata.

"W-what are you saying?" Sabi niya habang kandautal at hindi makagalaw mula sa kinauupuan.

"I'm saying is that you will be living here from now on...with me" sabi nito at agad na bumalik ang tingin niya dito at nanlalaki ang mga mata niya.

"A-anong sabi mo?" Gusto niyang ulitin ang sinabi nito.

"You're mine.. and from now on, you are going to be mine " sabi nito at agad itong umibis sa pintonng kotse kung San siya nakaupo at agad na binuhat siya nito papasok sa loob.

"Stop! Pollux! Anong pinagsasabi mo!"  Sinuntok niya ito sa likod, gustuhin man niyang tumakbo ay hindi niya magawa.

Ang lakas lakas ng tibok ng puso niya, anong sinasabi nito na pag aari siya nito?

"Dito ka lang, bubuntisin kita para hindi ka makuha ng iba sa'kin" sabi nito at ibinaba siya nito sa kama.

Agad siyang umupo at inilagay ang kamay sa likod para mabuhat niya ang buong bigat niya.

"You think you can escape me? My dear, you won't ..and you can't" sabi nito at saka ito gumapang papalapit.

"P-pollux please!" Pakiusap niya, tama ito hindi talaga niya kayang takasan ito, hindi dahil ayaw niya, kungdi hindi niya talaga kaya dahil sa sitwasyon niya.

Ang hindi makapaglakad.

At sinamantala nito iyon at sinunggaban na siya nito ng isang madiing halik.