Στα Ίχνη του Φοίνικα: Πορφυρό Κόκκινο [1 Βιβλίο]

°° 5 °°

Σερ Πάιντερ (↑)     

~ Η Μεγάλη Απόφαση ~

     Φύλαγα το δωμάτιο του πρίγκιπα όταν εκείνος τελικά προθυμοποιήθηκε να ξυπνήσει.
-Επιτέλους! Αναφώνησα. Δεν είχε περάσει πάνω από μισή ώρα από τότε που είχε τελειώσει το μακελειό. Στην χειρώτερη ώρα άνοιξε τα μάτια του.
     Ο Πέτρος πετάχτηκε αμέσως από το κρεβάτι του.
-Πού είναι η Ία; Ήταν η πρώτη του έννοια από το πρωί που ξυπνούσε ως το βράδυ που κοιμόταν. Πήρα το θάρρος να απαντήσω παρόλο που κανονικά δεν είχα αυτή την αρμοδιότητα.
-Έφυγε, κανείς δεν ξέρει πού είναι τώρα. Του έφερα μια πετσέτα. Ο πρίγκιπας Πέτρος ήταν πνιγμένος στον ιδρώτα. Άρπαξε την πετσέτα και σκούπισε το μέτωπο του βιαστικά.
   Ο πεισματάρης ήθελε άμεσος να σηκωθεί! Το σταμάτησα βέβαια και ας γνώριζα τι βρισίδι θα ακολουθούσε.
-Τι κανείς εκεί;! Άσε με να σηκωθώ. Ο Υψηλότατος που είναι; Είναι καλά ή αδελ... Η πριγκίπισσα; Πιέσα το σώμα του να παραμείνει στο κρεβάτι.
-Ολοι είναι μια χαρά. Το ίδιος και ο γέρο-Βασιλιάς Βαρόνος. Ξεκουράσου τώρα, έχω διαταγή από το βασιλιά να σε κρατήσω εδώ μέχρι το βράδυ. Του εξήγησα αλλά ο πρίγκιπας συνέχισε τα ίδια:
-Σε διατάζω ως ανώτερο σου να με αφήσεις! Φώναξε.
-Νομίζω ότι και εγώ θέλω να μείνω εδώ, λουσμένος μέσα στα αίματα και στον ιδρώτα! Ήμαρτον! Μόλις αναστήθηκες που να πάρει! Συνέχισα την συζήτηση σε παρόμοιο τόνο.
+Αυτό το σπαστικό συνήθειο ποτέ δεν θα το συνηθίσω. Μου προκαλεί ρίγος και ανατριχήλα!
      Για ένα παράξενο λόγο κάθε φορά ο πριγκιπας Πετρος που πέθανε -τσουπ!- μετά απο λίγο να ένας υγιέστατος Πέτρος! Ήταν η τρίτη φορά που συνέβαινε τούτο το παράλογο. Την προπροηγούμενη "κοιμόταν" για μία ώρα και την προηγούμενη για ένα δεκάλεπτο. Που να χτυπιέσαι κάτω, ότι κι αν γίνει αυτός ο ανδρας ζωντανός θα μείνει!
     Το απόγευμα ευτυχώς λ άλλαξα βάρδια. Αφού πλύθηκα και ντύθηκα στα επίσημα, έμαθα από τον Σαμ καθώς περπατούσα στο διάδρομο ότι ο βασιλιάς με ήθελε και εμένα στο συμβούλιο. Και τι συμβούλιο... Σκέτη παρωδία! Ο βασιλιάς Φοίνικ δεν ήταν καθόλου χαρούμενος με την πρόταση του γιού του:
-Αποκλείται, δεν θα πας! Είναι επικύνδινο! Του φώναξε χάνοντας τον έλεγχο.
-Μα πρέπει να πάω, είναι ο μόνος που μπορει να την βρει! Υποστήριξε εκείνος.
-Πέτρο αγόρι μου δεν μπορώ να σε αφήσω να τριγυρνάς από εδώ κι από εκεί μέχρι να βρεις την Φοίνικα! Κυκλοφορούν κίνδυνοι στην διαδρομή, εξάλλου υπάρχει και η πιθανότητα να επιστρέψει από μόνη της...
Μπορώ να πω πως η άποψη του Βασιλιά ήταν ορθή αλλά κι ο Πέτρος από την άλλη πλευρά -στην συγκριμένη στιγμή- δεν είχε και απόλυτος άδικο.
     Στο συμβούλιο δεν είχε προτάσεις. Ακόμα και ο γέρο-Βασιλιάς δεν είχε αντιδράσει. Παρακολουθούσε κι αυτός σιωπηλός την λογομαχία.
-Υψυλότατε ακούστε με πρέπει να-
+Αουτσ! Είπες την λάθος φράση...
-Σταμάτα επιτέλους Πέτρο! Είμαι ο πατέρα σου και σε παρακαλώ έλα και λίγο στην θέση μου. Δεν θέλω να σε χάσω γιε μου. Είπε και η φωνή του έσπασε μην αντέχοντας την πίεση που δεχόταν.
-Σε παρακαλώ πατέρα, δεν θέλω να σε στεναχωρώ και το ξέρεις. Γνωρίζεις ομως ότι έχω και δίκιο. Άσε με να βρω την Ία, με χρειάζεται. Αυτοί οι άνθρωποι που μας επιτέθηκαν δεν αστειεύονταν, κι αν αληθεύει η απολογία του Πάιντερ είμαι βέβαιος πως όλα αυτά που συνέβησαν το πρωί είχαν μόνο έναν απώτερο σκοπό: Να πάρουν την Ία. Τα λόγια του συγκλόνισαν τους αυλικούς ακόμα και ο πατέρας συλλογιζόταν σοβαρά το θέμα. Ο Πέτρος έχοντας πάρει φόρα συνέχισε:
-Είναι μόνη, χτυπημένη σε ένα ξένο για εκείνη δάσος κατατρομαγμένη. Εσύ τι θα έκανες πατέρα αν ήμουν εγώ στην θέση της; Ο βασιλιάς λύγισε.
-Καλά... Είπε μέσα από τα δόντια του ο βασιλιάς και πατέρας.
     Ο Πέτρος κοίταξε προς το μέρος του Βαρόνου για να πάρει την έγκριση του. Αυτό ήταν το εύκολο μέρος της υπόθεσης και ίσως το πιο βέβαιο απ' όλα.
Ο Βαρόνος ήταν ο πρώτος και καλύτερος στο να συμφωνήσει σε αυτή την ιδέα.
-Συμφωνώ. Είπε λακωνικά και ταυτόχρονα ασυναίσθητα. Δεν τον ένοιαζε και πολύ τι θα ακολουθούσε. Ο Φοινίκ ξεφύσησε αργά.
-Έχεις την άδεια να ψάξεις να την βρεις την Ία εφόσον σεβαστείς δύο όρους μου. Ο Πέτρος χαρούμενος κούνησε θετικά το κεφάλι του χώρις όμως να χάνει την σοβαρότητα του.
-Πρώτον: Δεν θα ενημερώσεις την αδελφή σου ότι θα φύγεις -για ευνόητους λόγους.
-Μάλιστα, απάντησε απευθείας ο Πέτρος ανυπόμονος. Έλα που δεν σκέφτηκε το σχέδιο του πατέρα του...
-Και δεύτερον, πρόσθεσε ο βασιλιάς κοιτόντας μία εμένα μία τον Σερ Ότμορ για κάποιον ανεξήγητο λόγο. Αφού μηχανεύτηκε καλά την παγίδα του έριξε τελικά τα δίχτυα:
-Θα σε αφήσω μόνο αν πάρεις μαζί σου και τους δύο νικητές των ιπποτικών αγώνων. Το πρόσωπο του Πέτρου και του Βαρόνου σκυθρώπιασε ενώ ο Τζέιμ ψωνισμένος χαμογέλασε άχνα από ικανοποίηση. Εγώ από την άλλη παρέμεινα σοβαρός περιμένοντας την απάντηση του πρίγκιπα. Ήμουν βέβαιος ότι ο βασιλιάς Φοίνικ ζητωκραύγαζε από μέσα του. Είχε χτυπήσει φλέβα.
Βαβούρα ξεκίνησε και διαπέρασε από στόμα σε στόμα ολόκληρη την αίθουσα. Οι πάντες περίμεναν την απάντηση του.
-Ναι... Είπε ο Πέτρος μασώντας τα λόγια του και ακόμα μια φορά πιο δυνατά για να τον ακούσουν οι πάντες:
-Συμφωνώ με τους όρους! Ήταν η σειρά του βασιλιά να κατσουφιάσει. Ο Βαρόνος δεν θα περίμενε τα ξεσπάσματα του Φοίνικ.
-Τότε μπορείς να πηγαίνεις. Πρόσθεσε ικανοποιημένος ο γέρο-Βασιλιάς με ένα σατανικό χαμόγελο ενώ πετάχτηκε όρθιος από την καρέκλα του γεμάτος χαρά. Βέβαια κι ας ήθελε στην πραγματικότητα να πει: "Ναι πήγαινε ηλήθιε και σου εύχομαι να μην γυρίσεις. Δεν θα μου λήψεις" Αλλά ευτυχώς δεν τα ξεστόμισε φανερά.