Στα Ίχνη του Φοίνικα: Πορφυρό Κόκκινο [1 Βιβλίο]

°° 17 °°

~ Καυγάδες ~

-Όχι δεν θα κάνουμε αυτό! Φώναξε η Ηλιάνα και ο Πέτρος
-σαν να προσπαθούσε να την ξεπεράσεις στον αγώνα: "Ποιος έχει την πιο δυνατή φωνή"- φώναξε ακόμα πιο δυνατά διαπερνώντας τα τύμπανα του αυτιού μου:
-Δεν πρόκειται να έρθεις στο χάος της μάχης. Ο ρόλος που σου ανατέθηκε είναι άκρως σημαντικός! Οι φωνές δεν φάνηκε να διαφεύγουν από το άριστα δομημένο σπίτι της Αλισον Μόργκαν και του αντιβασιλέα Ραούλ.
+Δεν λέω το χτίζασε καλά, στα μέτρα τους. Ένα παρόμοιο χρειάζεται ο Πέτρος και η Ηλιάνα...
      Και δεν είχα άδικο.
       Από τη μία είχα τους δύο αυταρχικούς γαλαζοαίματους να φωνάζουν σαν εξαγριωμένα ζώα και από την άλλη τον αιώνιο τσακωμό Άλισον-Ραούλ.
-Εμενα θα πρεπει να φοβάσαι Οι όχι τους πειρατές! Μην τολμισεις να πατήσεις το πόδι σου έστω και ένα βήμα πέρα απ' την πόρτα! Θα το μετανιώσεις αγάπη μου! Στο εγγυώμαι!
   Δεν χρειάζεται νομίζω να περιγράψω ποια χρησιμοποιούσε τέτοιας λογής λεξιλόγιο και απειλές.
-Άλισον είναι υποχρέωση του Αντιβασιλέα να οδηγήσει το στρατό σε μάχη!
-Δεν πά' να πολεμά και ολόκληρη η Κάρλια, ΕΣΎ από το σπίτι τραυματίας δεν  θα βγεις -τουλάχιστον όχι ζωντανός!!!
        Άκουσα φωνές έξω από την πόρτα του υπνοδωματίου καθώς περνούσα και είπα να ακούσω τη συνέχεια.
+Τέτοιους καυγάδες δεν βρίσκεις κάθε μέρα...
-Σαν πατέρας των παιδιών σου θα μείνεις εδώ να τα προστατέψεις! Του είπε η Άλισον με απόλυτη φωνή μην δέχοντας άλλες αντιρρήσεις.
-Κοίτα ποια μιλάει! Αυτή που θα πάει να σώσει τον βασιλιά Ντικίλ από το στόμα του λύκου! Δεν με παρατάς καλύτερα γυναίκα, δικιά σου δουλειά είναι το σπιτικό -και τα παιδιά!
+Οχ Ραούλ σε βλέπω σε κηδεία πριν την ώρα σου!
Ένα δυνατό χτύπημα ακούστηκε σαν γδούπος. Ήταν δυνατός αλλά το βογκιτό του Ραούλ ακόμα μεγαλύτερο.
+Σε κάποιον του τα βρέχει η γυναικούλα του...
-Δεν θυμάμαι να μου έλεγες τέτοια πριν γάμο;
      Κατά πάσα πιθανότητα η Άλισον είχε κολλήσει τον Ραούλ σε κάποιο τοίχο και ο πόνος προήλθε από τον τραυματισμένο ώμο του.
-Και για αυτό άκου να δεις αντρούλη μου: Όσο ο ώμος σου παραμένει στα χάλια του, κάτσε καλά, γιατί θα υπάρξουν συνέπειες.
      Αυτή η γυναίκα ήταν πραγματικά σφυρηλατημένη από ατόφιο ατσάλι και τα χέρια της είχαν φτιαχτεί μόνο για έναν σκοπό: να εκτελούν φόνους!
       Είχα αρχίσει να διατυπώνω μία άποψη για τους για τις γυναίκες των Δεντριδών. Τόσο καιρό πίστευα ότι οι Ορεινές είναι πιο άγριες αλλά τελικά από ότι φαίνεται οι υποθέσεις μου διαψεύστηκαν.
       Ο Ραούλ βέβαια είχε και αυτός τα "κόλπα" του να χειρίζεται της καταστάσεις. Γνώριζε πολύ καλά τις αδυναμίες της συζύγου και δρούσε ανάλογα. Παρατηρήστε...
        Η Άλισον εξακολουθούσε να έχει στριμώξει στη γωνία τον τραυματισμένο άνδρα της.
-Αποφάσισες, θα μείνεις;
+Γιατι του έδωσες επιλογή; Πως να αποφασίσει;
-Αγάπη μου, με συγχωρείς.
-Συγχωρεμένος, πηγε να πει η Άλισον αλλά δεν προλαβε.
      Αναστάτωση κατέλαβε ξανά το δωμάτιο και αυτή τη φορά "ο πόλεμος μεταξύ των δύο" κατέληξε πάνω στην πόρτα. Η κοκκινομάλλα ήτανε αυτή τώρα που αναστέναξε από τον πόνο στην πλάτη της κι ο Ραούλ είχε το πάνω χέρι τώρα.
-Με συγχωρείς αγαπη μου, επανελαβε ο Ραουλ, αλλά θα το ρισκάρω. Ότι κι αν λες, όσες απειλες κι αν ξεστομιζεις είμαι βέβαιος πψς δεν θα αγγίξεις ουτε τριχουλα μου. Σου είμαι ανεκτίμητος.
-Μην είσαι και τόσο σίγουρος.
    Ο Ραουλ έβαλε τα δυο του χέρια πανω στη πορτα. Την είχε παγιδευμενη στην αγκαλιά του και την φίλησε. Δεν ακουστηκε η φωνή της Άλισον. Μάλλον του το ανταπέδωσε... Οχι μάλλον σίγουρα.
      Το φιλί, διακόπτηκε για να πάρουν δύο ερωτευμένοι ανάσα. Η Άλισον είχε αλλαξει στάση. Αυτή την φορά υποχώρησε, καπως:
-Ενταξει μπορεις να πας αλλά στις πίσω γραμμές... Ο Ραούλ δεν φάνηκε ικανοποιημένος. Μια έντονη πίεση δέχτηκε ξανά η πόρτα -και κάποια άλλη.
-Δεν νομίζω ότι είσαι σε φάση να παζαρεύεις καρδούλα μου. Της ψιθύρισε και συνέχισε:
-Ο Αντιβασιλέας οδηγεί το στράτευμα και προχωρά πάντα μπροστά, πίσω θεωρείται ένδειξη δειλίας.
      Η Υπενθύμιση ήταν γερή -και με τις δύο απόψεις...
-Καλύτερα δειλός παρά νεκρός. Ο διάλογος είχε μετατραπεί σε ψιθύρους. Η Άλισον δεν θα αποχώρησε τόσο εύκολα. Θα προσπαθούσε να βγει κερδισμένη οποιοδήποτε τρόπο.
-Έτσι με θες αγάπη μου; Νεκρό με θες; Κρίμα γιατί εγώ έλεγα ότι ένα δύο διαβολάκια ακόμα θα έδιναν ζωντάνια τη ζωή μας...
+Δεν σχολιάζω. Ότι είπε είπε. Εγώ απλά καταγράφω...
-Διαβολάκια! Έτσι λες τα παιδιά μας!!!
+Και κυρίες και κύριοι ο χαρακτήρας της Άλισον επέστρεψε! 
      Στο διάδρομο εκεί όπου βρισκόμουν καποιος με σκουντησε και απομακρυνα το αυτό που απο την πορτα. Σχεδόν χλωμιασα. Ήταν ο πρίγκιπας Πέτρο με σταυρωμένα τα χέρια κάτω το στήθος του να με κοιτά με ένα πονηρό βλέμμα στα χείλη.
-Άλισον και Ραούλ, είπε, όσο πιο πολύ αρπάζονται τόσο πιο πολύ παθιάζονται. Ιδού το κλειδί της ευτυχίας τους...
     Επειδή όμως δεν μου άρεσε το καυστικό υφάκι του υπεράνω πρίγκιπα, φεύγοντας με το κεφάλι ψηλά ανταποκρίθηκα στην πρόκληση:
-Άντε πρίγκιπα μου, αφού το φιλοσόφισες το θέμα, δείξε μας και τι μπορείς να κάνεις στην πράξη. Η Πρίγκιπισσα Ηλιάνα είναι μια εξαιρετική επιλογή. Μην την αφήσεις να παει χαμένη. Το βλέμμα του Πέτρου σκοτείνιασε. Τον είχα θυμώσει ολοφάνερα αλλα χαιρόμουν το κάθε δευτερόλεπτο.