Στα Ίχνη του Φοίνικα: Πορφυρό Κόκκινο [1 Βιβλίο]

°° 12 °°

~ Η Πρόταση της Κοκκινομάλλας ~

-Συνοψίζοντας για να καταλάβω, είπε ο Ραούλ, μπήκες κρυφά στο παλάτι διακυβεύοντας της ζωής σου για να σώσεις ΈΝΑ ΓΈΡΙΚΟ ΠΟΥΛΊ! Το ξέσπασμα του Ραούλ ήταν προβλεπόμενο.
-Ναι αλλά έμαθα πολλές χρήσιμες πληροφορίες. Υποστήριξε απο τη θέση της η κοκκινομάλλα σύζυγός του.
-Κατά τύχη! Φώναξε εκνευρισμένος ο Αντιβασιλέας.
-Εμ... σιγά! Και τι ήθελες να κάνω; Να άφηνα στον Άρειον εκτεθιμένο; Ποτέ! Η χαλαρότητα στο βλέμμα και φωνή της Άλισον έκανε τον σύζυγό  να βλασφημίσει την ώρα και τη στιγμή που την παντρεύτηκε.
+Και δικαίως μάλιστα. Άκου εκεί για ένα ψωρόπουλο!
-Και τι θα κάνουμε τώρα; Η ερώτηση μου μας έβαλε όλους σε βαθιές σκέψεις. Η Άλισον έλυσε την σιωπή.
-Θα πάτε στον Έντγουιν Ίρτον. Μας ανέφερε.
-Ποιος είναι αυτός; Ρώτησε με καχυποψία η Κάθριν. Η Άλισον δέχοντας την ερώτηση σαν αστείο γέλασε σπασμωδικά.
-Συγνώμη στο παλάτι δεν μένεις; Γιούχου! Είναι ένας φρουρός του παλατιού που το εμπιστεύομαι.
-Γιατί;! Αντέδρασε άμεσα η καχύποπτη φωνή του συζύγου.
+Αν δεν του δώσει μια καλή απάντηση θα καταφύγουν στα μαχαίρια...
-Οοο Ραούλ εσύ και οι ζήλειες σου! Ήταν παλιός φίλος... Φίλος του Έβαν. Είπε τι με ένα βαθύ αναστεναγμό και ο άνδρας της μαζεύτηκε κατεβάζοντας ταυτόχρονα τα μάτια του. Είχε πει κάτι που δεν έπρεπε.
    Δεν γνώριζα τότε ποιος ήταν αυτός ο "Έβαν". Πάντως μπορούσε να αντιληφθώ το βάρος εκείνης της αναφοράς. Το αποτέλεσμα ήταν ολοφάνερο. Ο Ραούλ μόλις είχε βάλει αλάτι σε μια αιμοραγούμενη πληγή. Βλέποντας τα πρόσωπα των υπολοίπων της παρέας κατάλαβα πως και εκείνοι γνώριζαν από πού προήλθε η ταράχη της.
     Πρόσεξε τα μάτια της Άλισον. Κοιτούσε τα πόδια της. Πιθανόν θα είχαμε βουρκώσει. Ο σύζυγος, συνειδητοποιημένος για το "λάθος" που είχε προξενήσει, σηκώθηκε όσο πιο γρήγορα μπορούσε και έφερε τα χέρια του στους ώμους της. Η Άλισον του χαμογέλασε αφού σκούπισε τα βουρκωμένα της μάτια της. Όμως λίγες δευτερόλεπτα μετά -δυστυχώς- επανήλθε ο κλασικός σκληρός εαυτός και...
-Κάτσε κάτω! Ευκαιρία ψάχνει για να σηκωθείς! Του φώναξε αγριεμένη. Ο αντιβασιλέας ειδοποιήθηκε με αυτό τον απότομο τρόπο ότι η σύζυγος τους δεν χρειαζόταν πια συμπαράσταση και ξαναπήγε στο κρεβάτι του.
+Μην ξεκινήσει και πάλι κανένας εμφύλιος...
-Θα πάμε να δούμε τον Έντουιν; Ρώτησα τον Πέτρο.
-Ναι. Μου αποκρίθηκε λακωνικά με την συνηθισμένη αυστηρότητα.
-Για ποιο λογο να πάμε σε αυτόν; Πώς θα μας λύσει ένας ''Έντγουιν'' ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα όπως την άλωση ενός ενός ολόκληρου βασιλείου!; Ρώτησα και η κοκκινομάλλα γυναίκα με χαρά μου έδωσε την απάντηση:
-Ο Έντγουιν είναι τα αυτιά και τα μάτια του παλατιού.
Γνωρίζει τα πάντα για το παλάτι και ταυτόχρονα οτιδήποτε συμβαίνει σε αυτό. Που είναι ο βασιλιάς, που τον κρατάνε και άλλες τόσες πληροφορίες, οι οποίες μου διαφεύγουν σίγουρα εκείνος θα τις γνωρίζει. Επίσης έχει και το κλειδί για το οπλοστάσιο -που μπορεί να μας φανεί χρήσιμο σε μία απίθανη προσπάθεια για άρση του καθεστώτος...
-Ενα λεπτό αγάπη μου. Την διέκοψε ο Ραούλ.
-Το οπλοστάσιο, αν δεν κάνω λάθος, έχει καταληφθεί από τους εισβολείς ενώ τα όπλα που θα έχουν αφαιρεθεί από τον θάλαμο. Τι νόημα έχει να έχουμε το κλειδί; Τα γαλανά μάτια της συζύγου του λαμπίριζαν έντονα, έτοιμα να απαντήσουν δυναμικά στην ερώτηση του.
-Γλυκέ μου Ραούλ, δεν μιλάω για το οπλοστάσιο αλλά για το Κρυφό οπλοστάσιο. Εκείνο που δημιούργησε η βασίλισσα Ελεονώρα με την βοήθεια μου. Κεραυνός πέρασαν τα νέα στο μυαλό του Ραούλ.
+Κοίτα να δεις! Η σύζυγος γνωρίζει πιο πολλά από τον ίδιο του Αντιβασιλέα.
-Ωραία αφού δεν μας κρατάει κάτι άλλο εδώ καλύτερα ας πηγαίνουμε. Είπε ο Πέτρος βιαστικός.
-Περίμενε! Τον σταμάτησε η Ηλιάνα.
-Άλισον ανέφερε την μητέρα μου. Ξέρεις μήπως σε τι κατάσταση βρίσκεται; Έχει ενημερωθεί για το τι έχει συμβεί στη Χρυσή Ακτή; Για τον πατέρα μου;  Η Άλισον χάρηκε. Της άρεσε να είναι το κέντρο της προσοχής και αυτονόητα να της δίνεις σημασία η πριγκίπισσα, όμως τελικά απάντησε ο Ραούλ αντί για αυτήν:
-Η μητέρα σου, πριγκίπισσα μου, από την γνωρίζεις και η ίδια, είναι στο βασίλειο της Πέτρας αυτή τη στιγμή που μιλάμε μαζί με τα αδέρφια σου. Είχα διαταγές από το Βασιλιά Ντικίλ από την αρχή της εισβολής να μην διαρρεύσει τιποτα στα αυτιά της. Δεν θέλει να κινδυνεύσει η εγκυμοσύνη της. Είναι και στον τελευταίο μήνα εξάλλου. Θα ήταν πολύ ανόητο να το διακινδυνεύσουμε.
-Καταλαβαίνω. Πρόσθεσε η Ηλιάνα πικραμένη και συμπλήρωσε:
-Καλύτερα να μην την αναστατώσω.
      Ο Πέτρος θέλησε να κλήση της συζήτηση:
-Λοιπόν, το σούρουπο θα ξενήσουμε με προορισμό μας το παλάτι. Στόχος μας να βρούμε τον φρουρό Έντγουιν, σωστά;
-Να θυμάστε μόνο ότι βρίσκεται στο Νότιο Παλάτι. Πρόσθεσε η Άλισον και βγήκαμε από το δωμάτιο, αφήνοντας τον Ραούλ να ξεκουραστεί.

***

    Όταν σηκώθηκε το κεφάλι της πονούσε φοβερά. Πού ήταν, τι είχε συμβεί; Απορίες αναπάντητες προστέθηκαν ένα σωρό. Στάθηκε στα δυο της πόδια. Το εσωτερικό της πάλευε να βρει άκρη και να ανταπεξέλθει στην πρωτόγονη για εκείνη κατάσταση. Ένιωθε ένα παράξενο κενό, κάτι της έλειπε. Μην γνωρίζοντας το γιατί επέλεξε να περπατήσει, κατηφορίζοντας τον λοφάκι.
    Τέσσερις μέρες περιπλανιόταν χωρίς να έχει φάει τίποτα παραπάνω από άγρια βατόμουρα του δάσους. Φοβόταν για κάποιο λόγο που δεν θυμόταν αλλά δεν θα άφηνε το φόβο να τη νικήσει. Τη νύχτα όμως υπέκυπτε. Οι ήχοι του δάσους δεν την τρομάζαν. Θυμόταν ότι κάτι έψαχνε μα δεν είχε την παραμικρή ιδέα για το τι επρόκειτο. Το είχε ξεχάσει.
    Λίγο παρακάτω τα δέντρα άρχισαν να αραιώνουν. Βρέθηκε αντιμέτωπη στη θέα ενός σπιτιού. Μία νοικοκυρά άπλωνε τα ρούχα εκείνη την ώρα. Την παρακολουθούσε κρυμμένη ανάμεσα στους θάμνους. Μόλις τελικά η γυναίκα επέστρεψε στο σπίτι για να ελέγξει το φαγητό και άκουσε τον γδούπο της κλειστής πόρτας έτρεξε κατ' εκεί. Στα κρυφά άρπαξε μερικά ρούχα. Τα φόρεσε όπως όπως και τότε ένιωσε πολύ πιο άνετα. Δεν τόλμησε όμως να χτυπήσει την πόρτα του σπιτιού. Η ντροπή την κρατούσε σε απόσταση. Πήρε τη απόφαση να γυρίσει στο δάσος.
     Είναι μικρό διάστημα ζούσε ολομόναχη στο δάσος, σαν χαμένη, μέχρι που τελικά έπεσε πάνω σε μία ομάδα καβαλάριδων. Την ρώτησαν πολλά (ποιά είναι, τι γυρεύει στο δάσος...) αλλά δεν γνώριζε τι να τους απαντήσει, έτσι εκείνοι αποφάσισαν να την πάνε στο παλάτι του Βασιλείου. Εκεί θα αναλάμβανε την υπόθεση ο βασιλιάς και η βασίλισσα του τόπου.

***