"Θα Σε Περιμένω"

14. • ΜΕΛΙΝΑ •

14.
«ΗΡΘΕ Ο ΠΡΩΤΟΤΟΚΟΣ!!!!»

«Φαε»μου λέει ο μπαμπάς.
«Τρωω μπαμπά.Τρωω!»του λέω.
«Εχεις αδυνατίσει»μου λέει.
«Που;Πίσω από τα αυτιά;»λέω.
«Σοβαρολογώ.Μηπως πρέπει να σταματάς να πηγαινεις στην πισίνα;»μου λέει.
«Γαιτι;Επειδή αδυνάτισα;Τρεχω μπαμπά!Ισως για αυτό»λέω.
«Δεν χρειάζεται να δουλεύεις.Αν θες λεφτά ζητά μου και θα στα δωσω»λέει ο μπαμπάς μου.
«Μαμά!»λέω.
«Σε παρακαλώ Άρη.Αστην.Αφου θέλει.Δεν έγινε και κάτι»λέει η μαμά μου.

Πας τα μανούλα.
Πες τα.

«Θα έχει και άντρες εκει....»λέει.
«Μπαμπά είμαι στην παιδική πισίνα.Δεκαχρονα έχει μόνο»λέω.
«Ναι αλλά....»
«Αλλά τι;Έρχεται και ο Φίλιππος σχεδόν κάθε μέρα.Ρωτα τον να δεις»λέω.
«Άμα είναι ο Φιλιππος αλλάζει το πραμα...»λέει.

Χτυπάει το κουδούνι.
«Πάω να ανοίξω»λέω και δεν περιμενε να δω αυτόν.Τοσο νωρίς ειδικά.

«Τι;Δεν έχω αγκαλιά;»λέει και τρεχω πάνω του και τον αγκαλιάζω πολύ σφιχτά.
«Μαρκοοοοο»λέω.
«Μελινακι»λέει.

Ποσό μου έλειψε....

«Νωρίς ήρθες»λέω.
«Αν σου πω ότι μου ελειψες θα με πειστεψεις;»λέει.
«Μάλλον όχι.Αλλα δεν έχει σημασία.Αφου ήρθες...»λέω.

Μπαινει μέσα και κλείνω την πόρτα.
«Έλα τρώμε πρωινό»του λέω και καθώς μπαινει φωνάζει «ΗΡΘΕ Ο ΠΡΩΤΟΤΟΚΟΣ!!!!»

Γελάω.
«Αγορι μου;»λέει η μαμά καο τρέχει να το να αγκαλιάσει.
«Μαμά»
«Γεια σου Μάρκο.Δεν σε περιμένανε τόσο νωρίς»του λέει ο μπαμπάς και τον αγκαλιάζει.
«Ειπα να σας κάνω εκπληξη»λέει και παιρνει ένα κρουασάν και το τρώει.
«Πείνας αγορι μου;Κάτσε να φας,κάτσε»λέει η μαμά και κάθεται.

Καθόμαστε όλοι μαζί και μας έλεγε  τα νέα του.Μου είχε λείψει αυτό.Ολοι μαζί στο τραπέζι.

«Εσυ Μπέμπα;Τι κανείς;»
«Καλά.Εδω ήρεμα»
«Ήρθε ο αδερφός σου.Τωρα άρχιζει το καλοκαίρι για σενα»λέει.
«Ψωνιο!»λέω.
«Έχω πάρει από το μπαμπά»λέει.
«Βασικά είστε και οι δυο φτυστοι εγώ.Η μαμά σας ήταν φιλική συμμετοχή»λέει ο μπαμπάς και η μαμά τον σπρωχνει.
«Εεεεειιιιιι!»λέει.
«Αλλά την αγαπάμε»λέει ο μπαμπάς και την φιλάει.
«Πάμε Μπέμπα.Φερε το μπλοκ και πάμε στον κήπο να μου πεις τα νέα σου.Να μου πεις για τα αγόρια στο σχολειο.Ποιον να πλακωσω»λέει ο Μαρκος.
«Και όταν σου πει πες μου και εμένα!»λέει ο μπαμπάς.
«Φυσικά μπαμπά»
«Και πες και στον αδερφό σου για το Λονδίνο»λέει και αυτός πάει έξω και εγώ στο δωμάτιο μου.Παιρνω το μπλοκ και βγαίνω έξω.

Καθομαι διπλα του.
«Τι Λονδίνο λέει ο μπαμπάς;Τι δεν μου εχεις πει;»λέει.
«Για την Σχολή καλών τεχνών στο Λονδίνο λέει»του λέω.

«Και;»λέει.
«Και έστειλα αίτηση.Αν και δεν νομίζω να με πάρουν.Θα στέλνουν τόσα παιδιά αιτήσεις.Γιατι να πάρουν εμένα;»λέω.
«Μην ακούω τετοια.Θα σε πάρουν γιατί είσαι η καλητερη!»λεει και παιρνει το μπλοκ στα χέρια του.
«Μακάρι»λέω.
«Ζωγραφίσεις τόσο Ωραια Μελινα.Νομιζω πήρες όλο το ταλέντο του μπαμπά και εμένα μου αφήσες μόνη μια σταλιά»λέει και γελάω.
«Και εσυ ζωγραφίσεις Ωραια»
«Ναι αλλά εσυ τέλεια»λέει.
«Μου ελειψες Μάρκο»λέω και τον αγκαλιάζω σφιχτά.
«Και εμένα Μελινακι»

Γυρνάει μια σελίδα και πέφτει πάνω σε μια ζωγραφιά του Στιτς.

«Ο Φίλιππος;Εδώ είναι;»
«Ναι»λέω.
«Τον εχεις δει;»
«Κάποιες φορές ναι.Εχει έρθει»
«Έχω να τον δω καιρό»λέει.
«ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΙΣΤΕΥΩ!!»ακούμε και γυρνάμε να δούμε τον Φίλιππο να πλησιαζει.

«Πολλά χρόνια θα ζήσεις φιλε!»λέει ο Μαρκος και σηκωνόμαστε.
«Τι κανείς ρε;Που χάθηκες;»του λέει ο Φίλιππος.Σημερα φοράει μια πράσινη μπλούζα.Τονιζει πιο πολύ τα μάτια του.

«Εσυ Καλυτερα από ολους θα πρέπει να ξέρεις πως είναι το πανεπηστημιο»
«Ξέρω.Σου πίνει το αίμα αργά και βασανιστικά!»λέει και γελάμε.

«Μελινα...»μου λέει.
«Γεια σου Φίλιππε»λέω και τον αγκαλιάζω.

«Ο Στιτς;Δεν τον έφερες;»λέει ο Μαρκος.
«Κοιμόταν.»
«Είδα τις ζωγραφιές που έκανε η Μελινα.Του Στιτς.Ειναι απίστευτες...»
«Ναι.Εχει βελτιωθεί παρά πολύ»λέει ο Φίλιππος.
«Και έκανε και αίτηση για το σχολειο καλών τεχνών στο Λονδίνο.Ελπιζω να την πάρουν»λέει ο Μαρκος.

Με κοίταζε.
Οχ.

«Ποιο σχολειο;»λέει αυτος.
«Δεν...δεν στο είπα...»λέω.
«Στο Λονδίνο;»λέει αυτός.
«Ναι.Αν την πάρουν θα είναι πολύ καλό για αυτήν»λέει ο Μαρκος.

Δεν μίλαγε.
Απλά με κοίταζε.

«Φίλιππε;»λεει ο Μαρκος.
«Αυτά είναι πολύ καλά νέα.Χερομαι...»λέει σιγά ο Φίλιππος.

«ΤΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΜΟΥ;!!!»ακούμε την φωνη του Δημήτρη.
«Ε όχι;Ο κύριος Αυγερινός αυτοπρόσωπος;»λέει ο Φίλιππος και τον χερεταει.
«Που είσαι ρε;Έτοιμος ήμουν να βαλω silver alert στην τηλεόραση!»του λέει ο Δημήτρης.
Γελάμε.
«Πολύ αστειο»λέει ο Φίλιππος.
«Καλά είσαι;»του λέει.
«Καλά.Εσυ;»λεει αυτός.

«Μελινακι;Εσυ είσαι;»μου λέει ο Δημήτρης.
«Γεια σου Δημήτρη»λέω,πάω κοντά και με παιρνει αγκαλιά και με στυφόγυρνάει.

Μου έλειψε.

«Παναγία μου!Εσυ έγινες ολόκληρη γυναίκα!»λέει.
Γελάω.
«Ποσό πηγές;20;»λέει.
«15 αλλά κοντά έπεσες»λέω.
«Πως μεγαλώνεις έτσι.Πιο σιγά!»λέει ο Δημήτρης.
«Πάω να φέρω λεμονάδα που έφτιαξε η μαμά»λέω.
«Έρχομαι να σε βοηθήσω»λέει ο Φίλιππος και πάμε μέσα.

Όταν πάω στην κουζινα και βλέπω δεν είναι κανείς ξέρω ότι πλέον πρέπει να του το πω.

Δεν ξέρω γιατί δεν το είπα.
Σίγουρα θα χαρεί.