52.
«Και θα έρθω.Παντα θα έρχομαι...»
Έχουμε ένα μισάωρο που περπατάμε χέρι χέρι χωρίς να πούμε τίποτα.
Δεν ξέρω τι να πω.
Αν και ξέρει τι θα γίνει.
Ξέρει γιατί είπα να πάμε μια βόλτα.
Δεν θέλω να φυγω.
Δεν θέλει να φυγω.
Είναι τόσο απλό.
Αλλά φυσικά αυτήν την στιγμή δεν φενεται απλό.Ουτε στα μάτια μου αλλά ούτε στα μάτια της.
Λέει ότι δεν είναι ίδιο το να μιλάμε στο τηλεφώνο.
Συμφωνώ.
Αλλά οι γονείς μου είναι ο Βασίλης και η Ελεάννα.Και αφού το καναν αυτοί,μπορώ και εγώ.Μπορουμε και εμείς.
Κοιταω το ρόλοι στο χέρι μου.
Πρέπει να φυγω.Οσο και να το καθυστερώ πρέπει να γίνει.
«Ξέρω τι θα πεις...»λέει σιγά.
«Λιλο...»
«Πρέπει να φύγεις έτσι;»λέει.
«Πρέπει...»
Με αγκαλιάζει γρήγορα και περπατάει από την άλλη.Φευγει.
Περπατάω πίσω της.
«Τι έτσι θα φύγεις;»λέω.
«Καλυτερα έτσι...»λέει φεύγοντας μακριά μου.
Την τραβάω από το μπράτσο και την φέρνω κοντά.Τα μάτια της έγιναν υγρά.
«Μην κλάψεις.Σε παρακαλώ...»λέω.
«Ας μην το καθυστερούμε.Μια ψυχή που είναι να βγει...»λέει.
«Δυο.Δυο ψυχές...»λέω.
Με κοιτάει.
«Μην το κανείς αυτό.Νιωθω χειρότερα.Μην μου το κανείς αυτό....»λέω.
«Φυγε Φίλιππε.Να τελειώνουμε»λέει.
«Τελευταία χρόνια.Θα δεις.Θα τελειώσω και θα έρθω γρήγορα οκ;»λέω.
«Μα....»
«Μα Σαγαπω»λέω και δεν λέει τίποτα.
«Σαγαπαω Λιλο μου.Και σου είπα ότι θα γυρίσω.Παντα δεν γυρνάω...;»λέω.
Κουνάει το κεφάλι της.
«Θα έρθω.Θα είμαστε μαζί και θα είναι όλα καλά.Θα δεις»λέω.
«Θα σε περιμένω.Τοσο καιρό με περίμενες εσυ.Τωρα είναι η σειρά μου.Τωρα θα σε περιμένω εγώ να έρθεις σε εμένα...»λέει.
Ψυχούλα μου....
«Θα με περιμένεις αλήθεια;»
«Ναι.Θα σε περιμένω.Και εσυ να έρθεις γρήγορα οκ;Μην με ξεχάσεις...»λέει.
Μόνο αν ήξερε...
«Ποτέ δεν πρόκειται να γίνει αυτό.Γιατι εσυ Μελινα δεν είσαι κάποια που ξεχνιέται εύκολα.Βασικα είσαι κάποια που δεν ξεχνιέσαι καθόλου.Ποτε»λέω.
Φενεται σκεπτική.
«Θα μπορούσες να εχεις οποία θέλεις Φίλιππε.Γιατι εμένα;Γιατί να ταλαιπώρησε έτσι;»λέει.
«Γιατί εγώ εσένα θέλω.Γιατι Σαγαπαω.Βασικα όχι λάθος.Δεν σαγαπαω μόνο»λέω και την φέρνω πιο κοντά.
«Δεν σαγαπαω μονο.Σου ανήκω.
Ολοκληρωτικα.Θα εκανα τα πάντα για σένα Μελινα.Ειμαι δικός σου....»λέω και την φιλάω απαλά στα χείλη.
Θέλω να το ξέρει αυτό.
Ότι είμαι δικός της.
Πάντα ήμουν δικός της.
Ότι ο,τι θέλει εγώ θα είμαι εδώ.
Ότι με ένα τηλεφώνημα θα τρέξω κοντά της αμέσως.Χωρις δεύτερη σκέψη.
«Και η αγαπη μας δεν θα τελειώσει.Θα δεις.Και μπορεί να μην μαγαπας ακόμα αλλά θα το κανείς.Και όταν το κανείς και καταλάβεις αυτά που νιώθω τότε θα δεις.Οτι άργησες πέντε χρόνια αλλά γεννήθηκες για να είσαι μαζί μου.Να είσαι δίκη μου....»λέει.
Κλαιει.
«Μην κλαις....»
«Δεν γίνετε αυτό.Θα μου λείψεις...»
«Και εμένα Λιλο μου.Αλλα θα δεις ότι θα έρθω.Γιατι όποιον δρόμο και να πάρω θα με οδηγήσει πίσω σε εσένα....»
«Και ξέρεις τι;»λέω.
«Τι;»
«Θα είναι το μυστικό μας όμως οκ;»λέω και κουνάει το κεφάλι της.
«Όταν ονειρευομαι το μέλλον μου,ονειρευομαι εσένα...»λέω.
Γελάει κλαιγοντας.
«Θα σε περιμένω...»λέει.
«Και θα έρθω.Παντα θα έρχομαι...»λέω και την φιλάω στο μέτωπο.
«Να προσεχεις τον εαυτό σου οκ;Υποσχεσου μου»λέω.
«Το υπόσχομαι...»λέει.
Την φιλάω άλλη μια φορά.
Μεγάλο φιλί αφού ξέρω ότι θα κάνω τέσσερις μήνες να την δω.Και τέσσερις μήνες είναι πολύς καιρός.
«Πρέπει να φυγω....»λέω.
«Το ξέρω....»
«Σαγαπω Μελινα...»λέω και κάνει βήματα πίσω και μετά τρέχει μακριά μου.
Καλυτερα έτσι.
Όσο το Αργούμε τόσο το χειρότερο.
Μόνο εύχομαι αυτοί οι μήνες να περάσουν γρήγορα.
Και όντως να με περιμένει.
KAMU SEDANG MEMBACA
"Θα Σε Περιμένω"
Romansa*9ο βιβλίο * Αυτή είναι ιστορία της Μελινας και του Φιλίππου. Μελινα(η κόρη του Άρη και της Λέξη από το βιβλίο «ερωτευμένη με αυτόν που δεν ερωτεύεται») Φίλιππος(ο γιος του Βασίλη και της Ελεάννας από το βιβλίο «Για τα μάτια της Ελεαννας») Με μια δι...
