"Θα Σε Περιμένω"

26. • ΦΙΛΙΠΠΟΣ •

26.
Τι.Στο.Καλο.Εγινε.Τωρα;!

Γυρναω από την μια.
Γυρνάω από την άλλην.

«Μας έπρηξες.Κοιμησου πια!»λέει ο Δημήτρης.
«Δεν κοιμάσαι εσυ;»του λέω.
Ο Μάκρος σίγουρα κοιμάται.
Ακούγεται το ροχαλητό του.

«Μαφηνεις;Μια από εδώ μια από εκει»λέει.

Μετά το φαγητο με τους γονείς μας τα παιδιά είπαν να δούμε ένα θρίλερ στου Μάρκου.Πηγε αργά όμως και έτσι κοιμήθηκα εδώ.

Και έτσι αυτοί είναι στα κρεβάτια τους και εγώ κάτω.Ναι.Εχουν δυο μόνα κρεβάτια στο δωμάτιο του Μάρκου.Τοσες φορές που έχει κοιμηθει εδώ ο Δημήτρης δεν πήγε χαμένο.

Εγώ κάτω.
Ίσως για αυτό δεν με ποιανει ο ύπνος.
Ίσως πάλι επειδή σκέφτομαι αυτά που έλεγε πριν ο Θείος Αλέξης.

«Δημήτρη;»λέω.
«Ναι»λέει.
«Με την Ηβη πως τα πας;»λέω.

Δεν μιλάει για λίγο.
«Φιλε...πολύ καλά»λέει.
«Ναι;»
«Ναι.Ειναι απίστευτη.Καταπληχτικη.
Αληθινη.Εξυπνη»λέει.
«Πολλά επίθετα...»λέω.
«Ναι.Και λίγα είναι»λέει.

Είναι περιεγο που ζηλευω;
Ναι είναι.
Είμαι κακός άνθρωπος.

Απλά και οι δυο με τις κοπέλες τους,είναι χαρούμενοι,είναι ευτυχισμενοι,πάνε ταξίδια.
Και εγώ;

Κάθε φορά που μου λένε να πάω μαζί τους σκέφτομαι μια δικαιολογία.Τι να κάνω;Να κρατάω το φανάρι;

«Εσυ;Πως...τα πας;»λέει.
Ξέρω που το πάει.
Ξέρω γιατί ρωτάει.

«Πουθενά.Παω να πιω νερό»λέω και σηκώνομαι.

Δεν έχω όρεξη.
Το τελευταίο καιρό δεν έχω.
Και ειδικά να μιλήσω με τον Δημήτρη για το θέμα «Μελινα».
Όχι ότι έχω και κάτι να πω έτσι και αλλιώς.

Πάω στην κουζινα και παιρνω ένα ποτήρι.Βαζω νερό και το παιρνω μαζί μου στο δωμάτιο.

Άκουσα όμως τον ήχο του τζακιού από το σαλόνι.Νομιζα ότι όλοι κοιμούνται.

Πάω και βλέπω την Μελινα ξαπλωμενη με μια κουβέρτα κάτω στο πάτωμα.

«Δεν κοιμάσαι;»μου λέει.
Αφήνω το ποτήρι στο τραπέζι και την πλησιάζω.
«Όχι.Ουτε εσυ;»λέω.
«Όχι...»λέει και κοίταζε το τζάκι.

Καθομαι διπλα της.
Φενεται σκεπτική.

«Έλα»λέει και μου δείχνει την θέση διπλα της.Ξαπλωνω και με σκεπάζει με την κουβέρτα που είχε.