"Θα Σε Περιμένω"

24. • ΜΕΛΙΝΑ •

24.
Μου έλειψε η φωνη του...

Χτυπάει η πόρτα στο δωμάτιο.

«Ναι;»λέω και μπαινει ο μπαμπάς μου.
«Αστέρι μου»λέει.

Το πρωί δεν ήταν σπιτι όταν πήγα σχολειο.
«Γεια σου μπαμπάκα»λέω.
Έρχεται κοντά και με αγκαλιάζει.
«Χρόνια πολλά μικρέ πικασο μου»λέει.
Το συνηθίζει να με λέει έτσι.
Γενικά λίγοι με λένε με το όνομα μου.
Έχω πολλά ψευδωνιμα.

Μικρός πικασο...
Μπέμπα...

Λιλο...

«Ευχαριστώ μπαμπά»λέω.
«Σου εύχομαι τα Καλυτερα πρίγκιπεσσα.Αν και δεν σου πήρα δώρο...»λέει.

Ναι καλά...
Πάντα έτσι λέει...

Τον κοιταω.
«Καλά καλά πλάκα κάνω»λέει.
«Το ξερα μπαμπά.Παντα αυτό λες»του λέω και γελάω.
«Σου πήρα.Απλα το δώρο μου δεν μπορούσε να μπει σε σακούλα ή γενικά να έρθει σπιτι»λέει.

Τι εννοει;

«Μην μου πεις ότι μου πήρες αμάξι;!;!»λέω.
«Τι;Όχι βέβαια.Μετα τα είκοσι αμάξι»
«Τι;Μου είχες  πει στα 18 μπαμπά!»του λέω.

Συνέχεια προσθέτει χρόνια.
Για τα πάντα.

«Τελοσπαντων.Αμαξι δεν έχει τώρα.»λέει.

«Βρήκα έναν δάσκαλο που κάνει ιδιαίτερα μάθημα ζωγραφικής σε ένα στούντιο που εχει»λέει.

Τι;

«Μαθαίνει νέους να ζωγραφίζουν με μπογιές,πινέλα,ελεύθερο σχέδιο.Μιλησα μαζί του.Εχει πολύ εμπειρία.Συνηθως πέρνει πιο μεγάλους αλλά του έδειξα ζωγραφιές σου και σε περιμένει από εβδομάδα.Θα είναι μετά το σχολειο και με τα μαθήματα θα πρέπει να βρεις λίγο χρόνο αλλά...»λέει και δεν τον αφήνω να τελειώσει.Πεφτω πάνω του.

Δεν το πειστευω
Δεν το πειστευω
Δεν το πειστευω

Θέλω να ουρλιάξω αυτήν την στιγμή!

«Μου κανείς πλάκα μπαμπά έτσι;»λέω.
«Όχι.Πως σου φενεται;»λέει.
«ΜΕ ΡΩΤΑΣ;;;;ΜΕ ΡΩΤΑΣ;;;;;»ουρλιάζω.
«Σαρεσει δηλαδή...»λέει.
«Μπαμπά το καλυτερο δώρο που θα μπορούσες να μου κανείς!!!»λέω.

Γελάει.
«Το ξερα ότι θα σαρεσει»λέει.
«Μπορείς να το πεις πιο δυνατά να το ακούσει και η μαμά κάτω;»λέει.
«Μπαμπά....»λέω.
«Καλά καλά»λέει.

Δεν το πειστευω...
Μπορεί να ζωγραφίζω αλλά με τις μπογιές δεν το έχω.Μια φορά προσπάθησα και έγινε ένα χαλί μαύρο.Τα χρώματα δεν είχαν στεγνώσει και έσταζαν...